เคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมดาราบางคนจึงรับบทบางประเภทบ่อยๆจนเหมือนเป็นโลโก้ เขาเลือกเองโดยแท้จริงหรือไม่มีทางเลือก เป็นโชคชะตาเพราะบุคลิกเอื้อต่อบทแนวนั้น
เช่น
ดาราบางคนเล่นบทจิตๆบ่อยมาก ไม่ค่อยได้รับบทที่ดูปกติเท่าไหร่ เพราะเขาเลือกเองด้วยความชอบส่วนตัว หรือพอเล่นบทจิตๆแล้วออกมาดีสักเรื่อง ก็มีแต่คนยื่นบทแบบนี้มาให้
อย่างคนที่ออกแนวหล่อสวยสะอาด ก็จะได้รับบทปกติๆ ไม่ค่อยหวือหวา นานๆจะแหวกแนวสักที (กรณีนี้บอกได้ว่าเขาเลือกเอง)
หรือคนที่เล่นบทแนวเซ็กซี่ เป็นเซ็กส์บอม เพราะหน้าตารูปร่างเขาเอื้อใช่หรือเปล่า คือถ้าหุ่นแนวนี้มาเป็นดาราก็ต้องได้บทแบบนี้โดยไม่ค่อยมีทางเลือก เพราะสรีระเป็นใจ เช่นผู้หญิงที่ทรวงอกใหญ่ มีส่วนโค้งเว้า หน้าตาเย้ายวน
บางคนก็มีหน้าตาที่เกิดมาเพื่อเป็นนางเอกจริงๆ แต่บางคนหน้าตาเหมาะกับตัวร้ายมากกว่า
บางบทบาทเกิดจากการเลือกของตัวดาราเอง แต่บางบทบาทเหมือนเป็นโชคชะตาที่กำหนดไว้แล้วจากบุคลิก
คิดเรื่องนี้ในทางความเชื่อ เชื่อมโยงกับความเชื่อเรื่องสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้ว
อย่างเช่นการไปแคส การที่จะได้รับบทนั้นหรือไม่ การที่ดาราสักคนได้รับบทในหนังหรือละครสักเรื่องคือพรหมลิขิตหรือเปล่า
เช่นเดียวกับบทบาทในชีวิตจริงของคน บางครั้งเราไม่ชอบชีวิตตัวเอง แต่เราก็ต้องดำเนินชีวิตจากความเป็นตัวตนของเราที่ถูกกำหนดไว้
เหมือนที่มีคนกล่าวไว้ว่า โลกนี้คือละคร
ดารากับบทบาทที่ได้รับ โชคชะตาหรือเลือกเอง??
เช่น
ดาราบางคนเล่นบทจิตๆบ่อยมาก ไม่ค่อยได้รับบทที่ดูปกติเท่าไหร่ เพราะเขาเลือกเองด้วยความชอบส่วนตัว หรือพอเล่นบทจิตๆแล้วออกมาดีสักเรื่อง ก็มีแต่คนยื่นบทแบบนี้มาให้
อย่างคนที่ออกแนวหล่อสวยสะอาด ก็จะได้รับบทปกติๆ ไม่ค่อยหวือหวา นานๆจะแหวกแนวสักที (กรณีนี้บอกได้ว่าเขาเลือกเอง)
หรือคนที่เล่นบทแนวเซ็กซี่ เป็นเซ็กส์บอม เพราะหน้าตารูปร่างเขาเอื้อใช่หรือเปล่า คือถ้าหุ่นแนวนี้มาเป็นดาราก็ต้องได้บทแบบนี้โดยไม่ค่อยมีทางเลือก เพราะสรีระเป็นใจ เช่นผู้หญิงที่ทรวงอกใหญ่ มีส่วนโค้งเว้า หน้าตาเย้ายวน
บางคนก็มีหน้าตาที่เกิดมาเพื่อเป็นนางเอกจริงๆ แต่บางคนหน้าตาเหมาะกับตัวร้ายมากกว่า
บางบทบาทเกิดจากการเลือกของตัวดาราเอง แต่บางบทบาทเหมือนเป็นโชคชะตาที่กำหนดไว้แล้วจากบุคลิก
คิดเรื่องนี้ในทางความเชื่อ เชื่อมโยงกับความเชื่อเรื่องสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้ว
อย่างเช่นการไปแคส การที่จะได้รับบทนั้นหรือไม่ การที่ดาราสักคนได้รับบทในหนังหรือละครสักเรื่องคือพรหมลิขิตหรือเปล่า
เช่นเดียวกับบทบาทในชีวิตจริงของคน บางครั้งเราไม่ชอบชีวิตตัวเอง แต่เราก็ต้องดำเนินชีวิตจากความเป็นตัวตนของเราที่ถูกกำหนดไว้
เหมือนที่มีคนกล่าวไว้ว่า โลกนี้คือละคร