คือส่วนใหญ่ผมเลือกที่จะกลับมาดื่มเองที่ห้องคนเดียวและไม่ยอมไปดื่มกับเพื่อนๆสักเท่าไหร่ และช่วงหลังๆมานี้ผม ใด้แยกตัวผมออกเป็นหล่ายๆคนแล้ว มอบบทบาทนิใสใจคอให้ และกำกับ ตามจินตนาการ โดยวันๆหนึ่ง จะมีหลายบทบาทมาก โดยใช้ตัวผมเป็นคนสั่งดำเนินเรื่อง บางครั้งหยุดงานหลายวันผมก็เก็บตัวอยู่กับตัวละครของผมในห้องที่มืดๆไฟสลัวๆ แต่ถ้าพอต้องกลับไปเข้าสังคมกลับไปทำงาน ผมกลายเป็นซึมเศร้า คิดถึงว่าต้องปูเนื้อเรื่องอย่างไรที่จะให้ตัวผมอีกคนหนึ่งที่กำลังเดินบทค้างอยู่ให้ชนะเกมชีวิตใด้ บางวันทำงานก็ไม่พูดไม่จา บางวันก็ฝอยซะเยอะ จนช่างปีใหม่นี้ผมจัดหนักวางบทละครและแบ่งบุคลิกของผมไป ใช้ชีวิต ตมบทนั้นๆ และพอหมดวันหยุด บคลิกในตัวผมนั้นต่างไม่ยอมกลับมา เพราะบทที่สร้างใว้นั้น มันจะทำให้บุคลิกที่ส่งไปนั้นใด้เปรียบ มันเลยไม่ยอมกลับมา และตอนนึ้ก็ม่านั่งเหงาในสุขาเอง
สภาพ จิต ผมยังปกติไหมครับ