พิมพ์ในมือถือนะค่ะ อ่านยากหน่อยนะ
  เข้าเรื่องค่ะ เราอยู่ในครอบครัวที่มีตายายแม่เรา ตาเสียเมื่อเมษาที่ผ่านมา แต่ก่อนแยกครัวกันกินค่ะ ตายายกินด้วยกันยายเป็นคนทำ เรากินกับแม่และแฟนเราจะมากินข้าวเย็นด้วยทุกวันและค่ากับข้าวเรากับแฟนออกคนละครึ่งแม่ได้ได้จ่าย ส่วนยายไม่ได้ให้ค่ะ  
  จนเมื่อตาเสียยายต้องดินข้าวคนเดียวเราดลยมากินข้าวด้วยจะได้พูดคุยกันยายจะได้ไม่เคว้งคว้าง และเราให้ค่าใช้จ่ายในการทำกับข้าวเดือนละ 3,000 และส่วนเรากับแฟนอยากกินอะไรเพิ่มเติมจะซื้อมาทำเพิ่มเอง มันเริ่มเกิดความอึดอัด เมื่อยายเริ่มว่าแฟนเรา แฟนเราเป็นคนตัวใหญ่หนักร้อยโล แน่นอนว่ากินจุ  แต่บอกไว้ก่อนว่าไม่เลือกกินนะมีผักจิ้มน้ำพริกก็กิน  ยายเริ่มว่าแฟนเราหลายครั้งว่า กินไม่เห็นใจใครกินไม่นึกถึงวันพรุ่งนี้ ซึ่งเราพูดบอกว่า มีแค่ไหนพี่เขาก็กินเท่านั้นหล่ะ มีน้อยเขาก็กินน้อย  มีมากเขาก็กินมาก พี่เขาเสียดายของเวลาเหลือถึงพรุ่งนี้ก็ไม่มีใครกิน เราก็เข้าใจยายส่วนนึงว่าขี้เกียจทำบ่อยๆ ยายชอบทำกับข้าวกินทีสามวันอุ่นเอาค่ะ
  โดนว่ามากขึ้นทุกวันเรารู้สึกแย่ไปเลยคิดว่าอยากแยกครัวเหมือนก่อนให้แม่มากินด้วยแล้วเราไปกินกับแฟนแต่ยังให้เงินค่ากับข้าวเท่าเดิม ถ้าทำแบบนี้หมายถึงว่าค่าใช้จ่ายเพิ่มมาอีกเท่าเหมือนซื้อกับข้าวสองที ค่ช้จ่ายจะสูงแต่คงสบายใจ จะมีวิธีที่ดีกว่านี้อีกไหม.เราคิดไม่ออกเลย