เนื่องจากผมโพสรูปในนี้ไม่เป็นนะครับ ขอโพสเป็นลิงค์ภาพประกอบครับ

http://www.picsiam.com/view.php?id=32b7
________________________________
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาครับ ( 2 สิงหา) ประมาณช่วงบ่าย 3 โมง ผมได้ไปนั่งทำงานที่ TK park เซนทรัลเวิร์ดครับ
ตรงบริเวณโซน working space (เรียกแบบนี้รึเปล่าไม่รู้นะครับ แต่เห็นในเน็ตชอบเรียกโต๊ะแบบนี้ว่างี้ 55)
คือตรงโต๊ะยาวสีดำ ที่มีปลั๊กไฟให้ใช้ หน้าห้องเงียบ(ห้องอ่านหนังสือกระจกอะครับ) บริเวณที่ผมนั่งถ้าดูตามรูปจะเป็นจุดสีส้มนะครับผม
หันหน้าเข้าหาห้องกระจก คือตอนผมไปนั่งฝั่งตรงข้ามก็ไม่มีอะไรครับ มีกองหนังสือกองๆอยู่
ผมก็จัดแจงเสียบปลั๊ก laptop ของผมและนั่งทำงานไป ดูยูทิวป์ไป ฟังเพลงไป และเล่นไลน์ไป(ถึงว่างานไม่เดินเลย)
ฝั่งตรงข้ามผมก็มีคนมานั่งแล้วครับ เป็นคุณแม่ท่านหนึ่งมานั่งอ่านหนังสือรอลูก(ที่ทราบเพราะลูกสาวท่านวิ่งมาหาบ่อยๆ)
แต่นั้นก็ไม่ใช่ประเด็นครับ !

>ประเด็นในเรื่องนี้อยู่ที่สักครู่หนึ่งจากนั้น ที่บริเวณสีเขียวมีวงกลมแดงในภาพ(ที่นั่งเยื้องไปทางซ้ายมือของผม)
ที่ตอนแรกมีกระเป๋าหนึ่งใบวางอยู่กับหนังสือท่องเที่ยว France และ Germany ปกสีน้ำเงินทั้งคู่วางอยู่
ก็มีพี่ผู้ชายท่านหนึ่ง วัยน่าจะประมาณ 30 ต้นๆ ผิวขาว สูง 165-170 ประมาณนั้นครับมานั่ง
แล้วพี่เขาก็นั่งอ่านหนังสือ โดยพกกาแฟร้อน(แก้วกระดาษสีเขียว) กับขวดชาอู่หลงยี่ห้อ Pokka ขวดสีน้ำตาลมาด้วย
พี่เขาก็อ่านหนังสือจิบกาแฟอะไรของเขาไปแหละครับ แต่สายตาผมเองแหละครับที่แบบซนมาก
มองไปทางพี่เขาบ่อยๆคือจริงๆผมกวาดสายตาไปทั่วๆอยู่แล้วอะครับ
แต่มันไปหยุดที่พี่เขาบ่อยมากๆ มากจนพี่เขารู้สึกตัวว่ามีคนมองนะ เลยหันมามองกลับ
พอพี่เขามองกลับเท่านั้นแหละครับ ผมก็หลบตา แต่ !! มันวนอย่างนี้หลายรอบมากๆ จนพี่เขาอาจจะรำคาญมั้งครับ.....

ครั้งหนึ่งที่ผมมองไป แล้วไปเจอะกับสายตาพี่เขาพอดี พี่เขาเลยยิ้มมาให้ผม
พูดตรงๆเลยนะครับ คือตอนนั้นมันแบบตื่นเต้นแปลกๆ ทำตัวไม่ถูก ทั้งดีใจ ทั้งตื่นเต้น ได้แต่ลุกลี้ลุกลน  
แต่ก็...แอ๊บทำว่ามองจองานตัวเองต่อ
แต่นั้นแหละครับ ผมก็ยังมองไปอีกบ่อยๆวนไปวนมาจน.........พี่เขายิ้มให้อีกคราวนี้ผมก็ยังทำตัวไม่ถูกครับ
แต่พอจะมีสติบ้างว่าต้องยิ้มกลับ เลยยิ้มกลับไปแต่แบบ แหย่มากกก!
คือแบบตอนนั้นรู้สึกเลยว่าตัวเองมารยาทแย่มาก T_T คือตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ

>เท่าที่เห็นคือพี่เขากำลังเหมือนวางแผนท่องเที่ยวฝรั่งเศสกับเยอรมันอยู่นะครับ เพราะอ่านหนังสือและก็เติมลงไปในแพลนที่พี่เขาเขียนไว้เรื่อยๆ<
เราก็ยังมองกันไปมาอะครับวน loop ไปเรื่อยๆเลยครับ(จริงๆมีแต่ผมนี่แหละที่มองเขาเรื่อยๆ พี่เขาก็แบบหันมามองเพราะรู้สึกว่ามีคนจ้อง)
แต่ผมใจสั่นทำอะไรไม่ถูกจริงๆ นานเป็นชั่วโมงอะครับที่มองกันไปกันมาแบบนั้น
แล้วผมก็เอาแต่ยิ้มแหย่ๆ หรือทำหน้าแบบเห๊ยยยยไม่ได้มองนะว้อยยย
จนพี่เขาลุกออกไป น่าจะไปหาอะไรทานมั้งครับเพราะออกไปสักพักเลย
ผมทนไม่ไหวแล้วครับเลยออกไปโทรหาเพื่อนสนิท คือในใจอยากเข้าไปคุยกับพี่เขามากอะครับ
แต่ไม่กล้า อาย เขิน ไม่รู้จะเริ่มยังไง แถมผมทำมารยาทแย่ๆใส่เขาไปอีก

แล้วก็กลับเข้าไปครับ สักครู่เดียวพี่เขาก็กลับมานั่งแพลนทริปของเขาต่อ
ผมก็ยังแอบมองเขาไปเรื่อยๆอีก !!!! เขาหันมาเจอบ้าง ไม่เจอบ้าง ยิ้มให้ผมบางหรือผมแอบหลบตาเขาไปบ้าง
เป็นเวลาที่นานมากอะครับ ประมาณบ่ายสามถึงหกโมงหรือทุ่มได้ที่ผมได้แต่มอง มอง แล้วก็เอาแต่ยิ้มแหย่ๆใส่พี่เขา =_=
ในใจพูดเลยครับว่า “อยากเข้าไปคุยมาก! แต่ไม่กล้าเลย” ภาวนาให้พี่เขาเริ่มทักก่อน.....
แต่ก็เข้าใจละครับว่ามันคง awkward น่าดูที่ทักกันตรงนั้นเพราะเสาร์ที่ผ่านมา TK คนแน่นมากกก
และแล้วสักทุ่มหนึ่งพี่เขาก็ออกไปโดยผมแอบมองตอนเขาเดินออกไปด้วยนะ
คืออยากเข้าไปคุย อยากขอเบอร์ อยากขอโทษที่เสียมารยาท อยากเอออสับสนในหัวไปหมด แต่ก็ได้แต่มองพี่เขาเดินออกไปแหละครับ
ตลอด 3-4 ชั่วโมงผมเอาแต่มอง แล้วทำตัวเสียมารยาทต้องขอโทษพี่เขาด้วยจริงๆนะครับ

---

สรุปนะครับ

>>ประเด็นที่ 1 : คนที่ผมตามหา
พี่ผู้ชาย อายุราวๆ 30-35 สูง 165-170 ประมาณนะครับ ผิวขาว ค่อนข้างผอม
นั่งวางแผนท่องเที่ยวฝรั่งเศสและเยอรมันอยู่ที่ TK park (พิกัดโดยละเอียดตามภาพคือสีเขียวที่มีวงกลมแดงนะครับ)
พกกาแฟร้อนแก้วกระดาษสีเขียว และขาดชาสีน้ำตาล เคสมือถือสีออกเขียวสดครับ
ช่วงเวลาประมาณบ่าย 3 ถึง 6 โมงครับผม
โดยหนังสือที่เขาเอามานั่งอ่านเป็นหนังสือท่องเที่ยวภาษาอังกฤษมั้งครับเพราะปกเป็นอังกฤษหมดเลย(France เล่มหนึ่ง Germany เล่มหนึ่ง)
สีน้ำเงินเข้มครับ


>>ประเด็นที่ 2 : ตามหาทำไม?
คือจริงๆ ณ ตอนนั้นอยากเข้าไปคุยครับ แต่ไม่รู้ว่าพี่จะคิดยังไง
แล้วแบบผมเสียมารยาทมากไปแล้วตอนนั้นเลยไม่กล้าเข้าไปทักทายหรือขอโทษที่เสียมารยาท
แต่ตอนนี้ที่ตามหาคืออยากให้พี่รู้ว่า ผมขอโทษนะครับที่วันนั้นเสียมารยาทมาก เอาแต่มองพี่ตลอดเวลา
เข้าใจว่าพี่น่าจะรำคาญผมทีเดียว แถมพอพี่ยิ้มให้ผมกลับหลบตาหรือยิ้มแหย่ๆใส่แบบเสียมารยาทมากๆ
ผมขอโทษจริงๆครับ ขอโทษที่มองแบบแปลกๆ ขอโทษที่เสียมารยาท คือจริงแล้วผมอยากคุยกับพี่นะครับ


ถ้าพี่ได้มาอ่าน หรือมีใครพอจะรู้จักพี่คนนั้นฝากให้พี่เขาได้อ่านกระทู้นี้ด้วยนะครับ
และถ้าเป็นไปได้ถ้าพี่ติดต่อมาได้ ผมอยากทักทายพี่นะครับหลังไมค์มาก็ได้ครับ
วันนั้นต้องขอโทษจริงๆครับ ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ
ขอให้พี่เขาได้มาอ่านด้วยนะครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. ใช่ครับผมเป็นเกย์ แต่ถ้าพี่เขาไม่ชอบก็ไม่เป็นไรนะครับ ไม่ต้องทักผมมาก็ได้ครับถ้าไม่สบายใจ ^^
อยากขอโทษกับกิริยามารยาทในวันนั้นจริงๆครับ
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะครับ ^^