สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรากำลังมีปัญหาในเรื่องการจัดการความคิด ความรู้สึกค่ะ ตอนนี้แม่เรากำลังคุยกับผู้ชายคนอื่น เรารู้มาหลายอาทิตย์แล้ว
ตอนนี้เราอายุ18ปี ม.6 เรารู้ค่ะว่าเราโตแล้ว เราเข้าใจว่าการที่พ่อแม่หมดรักกันเป็นเรื่องที่สามารถเกิดขึ้นได้ เราที่เป็นลูกก็ไม่สามารถไปรั้งไว้ให้อยู่ทนได้พอเข้าใจดีค่ะ แต่ก่อนที่แม่จะเริ่มคุยกับผู้ชายคนอื่น พ่อเราก็เคยมีกรณีแบบผญคนอื่นเหมือนกัน แต่พ่อเราเลิกทำแล้วแบบเลิกทำแล้วจริงๆ เรารู้ตลอดค่ะ
แต่เมื่อต้นเดือนธันวาจนถึงวันนี้คุณแม่เราเริ่มคุยกับผู้ชายคนอื่น แบบต่อหน้าต่อตาเราเลย ยิ้มกับแชทไลน์ แล้วผู้ชายที่แม่คุยก็มีครอบครัวแล้วเหมือนกัน ภรรยาฝั่งผู้ชายก็จับได้แต่แม่เราก็ยังคุยต่อ แม่เราบอกค่ะว่าฝั่งผู้ชายเขาไม่ยอม แต่เราเคยถามแม่นะว่าคุยทำไม แม่บอกคุยเล่นๆ แล้วก็เคยบอกว่าทีพ่อยังทำได้เลย เราก็แบบเออก็เข้าใจแม่ที่โดนพ่อทำแบบนี้แต่เราก็รู้สึกมันก็ไม่ถูกต้องเหมือนกัน เพราะฝั่งนั้นก็มีครอบครัวแล้วแต่ก็นั่นแหละค่ะ มันไม่ใช่เรื่องของลูกเราเลยทำอะไรมากไม่ได้และก็ยากที่จะยอมรับเหมือนกันค่ะถ้าวันนึงแม่เราจะต้องไปจริงๆ แบบไปอยู่กับเขาแต่ค่าใช้จ่ายก็ยังจ่ายให้เราแต่ก็ยากที่จะยอมรับค่ะว่าแม่จะไม่อยู่กับเราแต่ไปอยู่กับเขาแทน แต่เรายังรู้ว่าแม่เราก็ยังรักพ่อเราอยู่นะมันแบบไม่ใช่หมดรัก พ่อเราก็ด้วย แม่เราเคยบอกค่ะว่าตอนที่พ่อทำแบบนั้นเพราะแม่ไม่สนใจพ่อ พ่อก็เลยทำเพราะประชดแต่ที่พ่อทำไม่ได้แบบนอกกายนะคะ คุยอะค่ะ แต่ก็เป็นสิ่งที่ผิดมากๆ ตอนแรกที่เราถามแม่แล้วแม่บอกคุยเล่นๆ แต่กิรืยามันชัดเจนมากเวลาคุยในแชทแม่ยิ้มตลอดเราเห็นแชทที่แม่คุยกับผชคนนั้นค่ะ และเราก็ไม่โอเคที่เวลาไปไหนด้วยกันแม่ไม่สนใจเราค่ะ แม่เอาแต่คุยกับเขา มันทำให้เราแบบเครียดจัดการความรู้สึกไม่ได้สักที สมองจะระเบิด5555 แต่ก็พยายามอยู่ค่ะมันยากมากๆ ขอโทษที่พิมพ์วกวนนะคะ
เราเป็นลูกคนกลางมีน้องสาวกะพี่ชายค่ะอ้อลืมบอกค่ะพ่อแม่ไม่เคยทะเลาะแบบทำร้ายร่างกายอะไรแบบนั้นไม่มีค่ะมีแต่มีปากเสียงกันค่ะ