สวัสดีค่ะ รู้สึกอยากระบาย หากำลังใจสักที่
ตั้งแต่จบมาครั้งแรก ว่างงานได้ 1 เดือนก็รีบหางาน และงานแรกคือ Call center Technical บริษัทแห่งหนึ่ง รายได้ดีมาก แต่ด้วยความที่นิสัยเบื่อง่าย
ยิ่งเป็นงานจำเจ และโดนด่า โดนกดดันทุกวัน ในที่สุดทนมา 2 ปีก็ออก เพราะเราไม่ชอบตั้งแต่แรก (แต่ทำเพื่อแม่)
พอออกก็เจอเรื่องหนัก ไม่หางานให้ได้ก่อนแล้วออก ทำให้ลำบากทั้งแม่และตัวเราที่ต้องกินต้องใช้ ซึ่งเราก็ผ่านพ้นมาได้ด้วยคำว่า อดทน อดกลั้น รอโอกาศที่จะได้งานที่ดีกว่าและชอบ (ลืมบอกจบคอมฯ มาค่ะ ไม่เก่งเท่าไร)
จนว่างงานได้เกือบจะ 5 เดือน ได้สมัครงานบรัษิทดังของไทยแห่งหนึ่ง ด้วยความฟลุ๊ค ดวงดี หรือยังไงไม่รู้ สอบผ่าน 3 รอบแต่ตอนนั้นไม่คิดว่าจะได้ เพราะ ประสบการณ์ it support (it admin) แทบไม่มี เราก็บอกกับผู้สัมภาษณ์ว่าไม่มีความรู้ด้านนี้ (เอกสาร แต่พอรู้พื้นฐานคอมฯ) แต่เราพร้อมเรียนรู้ และจะทำมันให้ดี เพราะเราก็อยากเข้าบริษัทนี้มากเพราะมันดีกับอนาคตและความฝันที่อยากมีงานดี เงินดีจะได้สร้างบ้านให้แม่ จนในที่สุดเขารับเราทำงาน
เริ่มงานวันแรก ไม่เหมือนกับที่เก่า ที่เก่าจะเป็นวัยรุ่นและต้องเทรนงานก่อนทำให้มีเพื่อนคุยตั้งแต่แรกและเรียนรู้งานร่วมกัน
งานที่ใหม่ คือ ตัวคนเดียวครั้งแรก ก็แนะนำตัวให้พี่ๆน้องๆรู้จักแผนก IT เกิดการประหม่า กลัวไม่มีเพื่อน กลัวคนอื่นเกลียดขี้หน้า หัวหน้าดุด่า ฯลฯ
พี่หัวหน้าก็ดีค่ะ แนะนำสถานที่ คนที่ทำงาน ตกบ่ายสอนงานเลย ซึ่งเราก็รู้สึกยังไม่ชินก็คิดไว้น่าจะแนว IT system แต่หาใช่ไหม เจอการจัดซื้อ ใบเสนอราคา ก็ให้กรอกข้อมูลตามเอกสารที่มีให้ เรางงค่ะคือไม่รู้ด้านนี้เลย เราวิตกกังวลใจแล้ว ว่าทำไม่ได้แน่ๆ หัวหน้าก็มาถามเข้าใจไหมคืออะไรที่ทำไป เราก็บอกว่าไม่รู้ค่ะ รู้ไหมนั้นนี้คืออะไร เราก็ตอบไม่รู้ เขาก็ติเราว่าต้องรู้นะเคยทำงานาก่อนนิ( เอ่อคือ รับโทรศัทพ์นะคะ) เราก็กลัวเขาผิดหวังที่รับเราเข้ามามากๆได้แต่คิดในใจว่า อดทน เรียนรู้งาน จดบันทึกสิ่งที่ไม่รู้ ความรู้สึกท้อค่ะ กลัวทำไม่ได้ บัญชีชัดๆ การตลาดชัดๆ administrator ชัดๆ
ใครเคยเจอลักษณะเดียวกัน แต่ก็ทำมาหลายปีจนเก่งงานนั้นๆไมค่ะ หรือว่าออกดีเพราะใจไม่ชอบแบบนี้
หรือคำแนะนำอะไรที่ผลักดันให้สู้ไหมค่ะ กลัวไปหมด ถ้าไม่ผ่าทดลองงานก็กลัวแม่ผิดหวังอีก
สุดท้ายเราเป็นคนไม่เกี่ยงงาน แต่ไม่มีงานที่ชอบที่สุดถนัดที่สุด คือได้หมด เพราะคิดเสมอหากเราเรียนรู้สิ่งนั้นตลอดเวลามันก็จะกลายเป็นประสบการณ์
อายุก็25 แล้วยังหาสื่งที่ใช่ไม่เจอ คือที่ทำไปทั้งหมดเพื่อแม่ อย่างเดียว
ปสก 2 ปี call center กับการเริ่มงานใหม่สาย IT Support
ตั้งแต่จบมาครั้งแรก ว่างงานได้ 1 เดือนก็รีบหางาน และงานแรกคือ Call center Technical บริษัทแห่งหนึ่ง รายได้ดีมาก แต่ด้วยความที่นิสัยเบื่อง่าย
ยิ่งเป็นงานจำเจ และโดนด่า โดนกดดันทุกวัน ในที่สุดทนมา 2 ปีก็ออก เพราะเราไม่ชอบตั้งแต่แรก (แต่ทำเพื่อแม่)
พอออกก็เจอเรื่องหนัก ไม่หางานให้ได้ก่อนแล้วออก ทำให้ลำบากทั้งแม่และตัวเราที่ต้องกินต้องใช้ ซึ่งเราก็ผ่านพ้นมาได้ด้วยคำว่า อดทน อดกลั้น รอโอกาศที่จะได้งานที่ดีกว่าและชอบ (ลืมบอกจบคอมฯ มาค่ะ ไม่เก่งเท่าไร)
จนว่างงานได้เกือบจะ 5 เดือน ได้สมัครงานบรัษิทดังของไทยแห่งหนึ่ง ด้วยความฟลุ๊ค ดวงดี หรือยังไงไม่รู้ สอบผ่าน 3 รอบแต่ตอนนั้นไม่คิดว่าจะได้ เพราะ ประสบการณ์ it support (it admin) แทบไม่มี เราก็บอกกับผู้สัมภาษณ์ว่าไม่มีความรู้ด้านนี้ (เอกสาร แต่พอรู้พื้นฐานคอมฯ) แต่เราพร้อมเรียนรู้ และจะทำมันให้ดี เพราะเราก็อยากเข้าบริษัทนี้มากเพราะมันดีกับอนาคตและความฝันที่อยากมีงานดี เงินดีจะได้สร้างบ้านให้แม่ จนในที่สุดเขารับเราทำงาน
เริ่มงานวันแรก ไม่เหมือนกับที่เก่า ที่เก่าจะเป็นวัยรุ่นและต้องเทรนงานก่อนทำให้มีเพื่อนคุยตั้งแต่แรกและเรียนรู้งานร่วมกัน
งานที่ใหม่ คือ ตัวคนเดียวครั้งแรก ก็แนะนำตัวให้พี่ๆน้องๆรู้จักแผนก IT เกิดการประหม่า กลัวไม่มีเพื่อน กลัวคนอื่นเกลียดขี้หน้า หัวหน้าดุด่า ฯลฯ
พี่หัวหน้าก็ดีค่ะ แนะนำสถานที่ คนที่ทำงาน ตกบ่ายสอนงานเลย ซึ่งเราก็รู้สึกยังไม่ชินก็คิดไว้น่าจะแนว IT system แต่หาใช่ไหม เจอการจัดซื้อ ใบเสนอราคา ก็ให้กรอกข้อมูลตามเอกสารที่มีให้ เรางงค่ะคือไม่รู้ด้านนี้เลย เราวิตกกังวลใจแล้ว ว่าทำไม่ได้แน่ๆ หัวหน้าก็มาถามเข้าใจไหมคืออะไรที่ทำไป เราก็บอกว่าไม่รู้ค่ะ รู้ไหมนั้นนี้คืออะไร เราก็ตอบไม่รู้ เขาก็ติเราว่าต้องรู้นะเคยทำงานาก่อนนิ( เอ่อคือ รับโทรศัทพ์นะคะ) เราก็กลัวเขาผิดหวังที่รับเราเข้ามามากๆได้แต่คิดในใจว่า อดทน เรียนรู้งาน จดบันทึกสิ่งที่ไม่รู้ ความรู้สึกท้อค่ะ กลัวทำไม่ได้ บัญชีชัดๆ การตลาดชัดๆ administrator ชัดๆ
ใครเคยเจอลักษณะเดียวกัน แต่ก็ทำมาหลายปีจนเก่งงานนั้นๆไมค่ะ หรือว่าออกดีเพราะใจไม่ชอบแบบนี้
หรือคำแนะนำอะไรที่ผลักดันให้สู้ไหมค่ะ กลัวไปหมด ถ้าไม่ผ่าทดลองงานก็กลัวแม่ผิดหวังอีก
สุดท้ายเราเป็นคนไม่เกี่ยงงาน แต่ไม่มีงานที่ชอบที่สุดถนัดที่สุด คือได้หมด เพราะคิดเสมอหากเราเรียนรู้สิ่งนั้นตลอดเวลามันก็จะกลายเป็นประสบการณ์
อายุก็25 แล้วยังหาสื่งที่ใช่ไม่เจอ คือที่ทำไปทั้งหมดเพื่อแม่ อย่างเดียว