ผมเองมีความอึดอัดมาทั้งชีวิตแล้วครับ ตอนนี้ก็อายุ25ปี แล้วครับ นิสัยส่วนตัวของผมเป็นคนเรียบร้อย ชอบความสะอาด มีระเบียบทุกอย่างและชอบด้านธรรมะด้วยครับ ความฝันของผมอยากมีภรรยาและลูกมากครับ ผมมีนิสัยแบบนี้ตั้งยายของผมเอาผมไปเลี้ยงตอนเด็กๆครับ ยายเป็นคนอ่อนช้อย เรียบร้อย รักสวยรักงาม มีนิสัยที่อ่อนหวานไม่ชอบความวุ่นวายและผมเองซึมซับกับยายของผมทุกวันๆ จนทำให้ผมมีนิสัยเช่นเดียวกับยาย ซึ่งทำให้ผมใช้ชีวิตลำบากมากครับ ตอนเด็กๆเพื่อนๆก็ชอบล้อเลียนผมเพราะผมออกนิสัยตุ้งติ้งและก็มีเพื่อนเป็นผู้หญิงส่วนใหญ่ จนโตก็มาใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดคนเดียว(ไม่เคยมีแฟนเลยครับ)เข้ากับพื่อนก็เข้ายาก และก็โดนคนอื่นจับผิดและล้อเลียนด้วย ชีวิตผมเลยมีแค่ทำงานเลิกงานกลับมานอน ปรึกษาใครก็ไม่ได้ ไม่มีใครเข้าใจผมเลย ทางบ้านยิ่งแล้วใหญ่เพราะมีปัญหาครอบครัวด้วย ผมนั่งคิดนอนคิดเป็นเวลาหลายปีไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ผมเลยลองไปอยู่เมืองที่มีหาดโลกีเป็นนักท่องเยอะ ผมเลยไปลองมีอะไรกับผู้ชาย เขาจะให้ผมเป็นฝ่ายรับด้วย ผมก็ลองดู มันรู้สึกเจ็บอย่างเดียวไม่มีอารมณ์เลยครับยังไม่ทันเริ่มเลยผมเองก็เบื่อซะแล้วและก็อึดอัดมากครับ ก็เลยแค่ใช้ภายนอกเป็นกายบริหารทั่วไปของผู้ชายเท่านั้น จากนั้นผมก็กับมานั่งสับสนอีกว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ย้อนไปอดีตนะครับ ในชีวิตของผมเคยมีผู้หญิงชวนให้ไปนอนด้วยครับ ตอนนั้นฝนตกหนัก ตอนที่เป็นเรียนนวดแผนโบราณที่บ้านพี่อีกคนนึง พี่คนนั้นเขานอนกับแฟนเขาอีกห้องนึง ส่วนผมกับพี่ผู้หญิงอีกคนนอนด้วยกัน ในห้องมีที่นอนพื้นอันนึงและเตียงสองชั้นอีกอันนึง ผมบอกตรงครับตั้งแต่ฝนตกหนักผมมีความรู้สึกตื่นเต้นมากครับหัวใจกระสับกระส่ายหวั่นไหวอยากบอกไม่ถูก พี่เค้าพูดว่า "มาลงมานอนตรงนี่เร็ว มานอนข้างด้วยกัน" ผมรู้สึกไม่กล้าครับเพราะมีอารมณ์แปรปวนสับสนไปหมดไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เลยตัดสินใจไม่ลงไปนอนกับเค้า บอกพี่เค้าว่า ผมจะนอนข้างบนนี่แหละครับพี่ ในชีวิตของผมไม่เคยมีเซกส์กับผู้ครับ ณ ตอนนี้ผมอยากมีภรรยามากครับ อยากใช้ชีวิตด้วย ดูแลกัน ส่วนเกย์หรือผู้ชายที่ผมเคยมีเซกส์ด้วยผมกับเบื่อและรู้สึกอึดอัดแบบบอกไม่ถูกเลยครับ เพราะไม่เคยมีความรักเลยครับ ที่สำคัญผมไม่ชอบไม่อยากมีความรักกับผู้ชาย ผมอยากมอบความรักให้ผู้หญิงมากกว่า มันรู้สึกมั่นคงและคุ้มค่ามากกว่ากัน  แต่ปัญหาหนักที่สุดของผมเลยตอนนี้ บุคคลิกของผมมันอ่อนช้อยเรียบร้อย และตุ้งติ้งบางครั้งครับ วิเคราะห์จากคนรอบข้างที่จับผิดผม และผมเองก็โดนจับผิดตลอดชีวิต ถูกมอง และถูกสนใจเป็นพิเศษ ทั้งๆที่ผมเป็นคนไม่ค่อยพูดครับ ไปอยู่ที่ไหนจังหวัดไหนประเทศไหนก็ถูกคนรอบข้างจับผิดอยู่เรื่อยครับ ทุกครั้งที่ผมกำลังจะเดินไปที่มีคนหมู้มาก หรือที่เพื่อนมากๆจับกลุ่มกันอยู่ คนส่วนใหญ่ก็หันมามองที่ผมทุกครั้ง มามองท่าเดินของผม ผมไม่มั่นใจเลยครับทุกครั้งที่ผมกำลังเดินเพราะมีคนมองเยอะมากครับ ผมก็พยายามเดินแบบผู้ชายอย่างเข้มแข็ง แต่ในความรู้สึกผมไม่มั่นใจเลยครับและก็ถูกอื่นมองและจับผิดเรื่อย มันเลยทำให้ผมไม่มีเพื่อนผู้ชายที่สนิทกันเลยครับ ผมก็คนว่าเขาเองคงไม่อยากคบกับผม เขาก็คงอายที่มีเพื่อนตุ้งติ้งๆอย่างผม แต่หาเขารู้ไม่ว่าจิตใจของผมเข้มแข็งกว่าพวกเขามาก แม้ถัยอันตรายใดๆจะเข้ามาถึงผมก็ไม่รู้สึกกลัว เพราะเป็นกฏแห่งกรรมเป็นเรื่องธรรมชาติ พระเจ้าไม่ได้สอนให้หนี แต่มีสิ่งเดียวที่ผมอยากจะหนีก็นี่แหละครับ ผมอาย ไม่มั่นใจเวลาเดิน เวลาพูด บุคคลิกต่างๆ ของผมตอนนี้  ผมขอโอกาสท่านผู้รู้ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ จะเป็นบุญคุณของผมมาก และขออนุโมทนาบุญให้ท่านผู้รู้ได้แนะนำผมด้วย สาธุ