ช่วงนั้นสมัยที่เราอยู่ม.ต้น ที่ฮิตๆกันมาก ก็คือ msn  
เป็นโซเชียลที่เราสามารถติดต่อสื่อสารกันได้
มีใครเคยทำแบบเราบ้าง? แบบว่าเข้าเว็บโพสจัง หาเพื่อนแล้วมันจะขึ้นอีเมล์ พร้อมกับรูปภาพ
บางคนก็ใช้ภาพตัวเอง บางคนก็เอาภาพคนอื่นมาใส่ ซึ่งสมัยนั้นเราก็แอดรัวๆ หน้าตาเป็นไงก็ช่าง
ขอให้มีเพื่อนในเอ็มเยอะๆ 55555 ตอนนั้นจำได้ว่ามีเพื่อนในเอ็มประมาณ 1050 คน เยอะมากกก
ประโยคคลาสิคที่คุ้นหูคุ้นตา ก็คือ "สวัสดีครับ,ค่ะ" ชื่ออะไร" "อายุเท่าไหร่" เรียนที่ไหน" บลาๆๆ
ล่ะก็มักจะตั้งหัวเอ็ม สถานะแบบเสี่ยวๆ เช่น "เขาไม่รักเรา ก็อย่าไปรักเขา" เหงาจัง อยากมีแฟน " บลาๆ
มานึกแล้วก็ขำตัวเองอยู่เหมือนกัน เสี่ยวชะมัด ฮ่าาาาๆ ดิสเพลย์ก็มักจะเป็นรูปแบ๊วๆ ชูสองนิ้ว ปากจู๋ๆ
เนื่องจากเราแอดรัวๆเยอะมาก จนไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แล้วอยู่ๆก็มีคนเด้ง เข้ามา รูปดิสเพลย์เป็นตราชมพู-ฟ้า
สก. หัวเอ็ม เป็นคำว่า "kenfilm" สถานะท่อนเพลง ใครสักที่เกิดมาเพื่อผูกพัน เด้งเข้ามาคุยดับเรา
ประโยคคลาสิคอีกนั้นแหละ "สวัสดีครับ" ชื่ออะไรครับ" เราก็คุยๆกันไป วันต่อมา เขาก็เข้ามาทักเราอีก
ทีนี้เราก็เริ่มจำได้ล่ะ ก็คุยกันไปเรื่อยๆ วันถัดไปๆ ก็เริ่มคุยกันถูกคอมากขึ้น เหมือนเป็นเพื่อนกันมาหลายปี
แต่ไม่เคยขอเบอร์โทร แค่พิมพ์คุยกันในเอ็มเฉยๆ ตลอดระยะเวลา 1 เดือน เรารู้แค่ว่า ชื่อเคน เรียนอยู่สวนกุหลาบ
ม.3 หน้าตาก็ไม่รู้ว่าเป็นยังไง เพราะนายคนนี้ไม่ยอมขึ้นรูปตัวเอง แต่เราขึ้นรูปตัวเองนะ แบ๊วด้วย 5555 ตอนนั้นผมสั้น
เท่าติ่งหู หน้าบวมๆบานๆ แต่มีทริคหันข้างให้หน้าเพียวลง แต่เขาก็เข้ามาคุยกะเราด้วยบ่อย เราก็เด็กสวนเหมือนกัน
เลยทำให้คุยกันถูกคอ ละhi5 ก็เริ่มเข้ามามีอิทธิพลในช่วงนั้น เราก็เลยแลกhi5 กันและกัน ทีนี้แหละจะได้เห็นโปร์ไฟล์
กันสักที ซึ่งเขาก็ให้มา เราตื่นเต้นมาก คิดในใจไว้ก่อน ต้องหล่อ ตี๋ๆขาวๆแน่ พอเปิดโปร์ไฟล์ในhi5 เท่านั้นแหละ
พลิกล็อค ดำๆหัวเกรียนๆ ท้วมๆ เราคิดว่าเราจะไม่คุยต่ออีกแล้ว รับไม่ได้ ( แหมะเหมือนสวยเลือกได้ 5555)
พอเค้าทักเรามา เราก็ไม่ตอบ เขาก็คงรู้ว่าเราไม่อยากคุยด้วยแล้ว เขาก็หายไป ช่วงนั้นเราก็เหมือนขาดอะไรไป
ด้วยความที่เราเลิกเรียนเสร็จ กลับมาบ้านก็ออนเอ็มคุยกับเขา พอตอนนี้กลับไม่คุยกับเค้าแล้ว ก็เศร้าๆ ระยะเวลา
ผ่านไป 2 อาทิตย์ เค้าก็เด้งมาหาเราพร้อมกับเปิดวิดีโอ ด้วย ตอนแรกเรากะจะกดปิดทิ้งไป แต่หน้าเค้าก็โผล่มาพอดี
เค้าไม่ใช่คนเดียวกับที่เราไปเปิดดูในhi5 ตอนแรก ละเค้าก็คุยไมค์ ว่า "นี่เคนเองนะ ทำไม ไม่ยอมคุยกับเราเลย"
เราก็พิมพ์ตอบกลับไป "ใช่หรอ แล้วคนที่เราเปิดดูไฮ5ตอนแรก ไม่ใช่คนนี้นี่ แกล้งกันป่ะเนี้ย"
เราไม่เชื่อ เค้าบอกว่าไม่ได้แกล้ง เค้าเองจริงๆ เค้าแค่อยากลองใจดูเฉยๆ ว่าถ้าเห็นหน้ายังงี้ เราจะยังคุยต่อหรือไม่
สรุปเราหาย  เค้าทักมา เราไม่ตอบ แต่พอเราได้เห็นหน้าที่แท้จริงของเค้า ทำเอาเราแทบตะลึง เค้าก็หล่อนะ ดัดฟัน
เค้าบอก " เห้ยย ตกใจอะดิ " เราก็พิมกลับไป "ใช่ดิ" แกมาขนาดนี้ สำนวนที่เราคุยกัน จากตอนแรก ครับ,ค่ะ เธอ,เค้า
พอเริ่มคุ้นเคย ก็เริ่มแทน ฉันกับแก จากนั้นเราก็กลับมาคุยกันใหม่ โดยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของเขาแล้ว แต่เขายังไม่เห็น
หน้าตาที่แท้จริงของเรา มีเพียงแต่ดิสเพลย์รูปตัวเองแบบเฟคๆ แต่เขาก็ไม่เคยพูดนะว่า ส่งรูปแกมาให้ดูบ้างไรงี้ ไม่มีเลย
จนคุยกันได้ประมาณ 3 เดือน เราก็เลยบอกว่า "แกอยากเห็นหน้าชั้นปะ เดี้ยวชั้นจะไปซื้อกล้องมา" เค้าก็บอก แล้วแต่แกเลย
เราก็เลยลงทุนไปซื้อกล้องมา แปะติดหน้าคอม ก่อนที่เราจะเปิดกล้องนั้น เราก็พิมพ์ไปว่า "เห้ยแก ชั้นไม่น่ารักเหมือนในรูปหรอกวะ"
"ชั้นอ้วนนะแก ขี้เหร่ด้วย ถ้าแกเห็นชั้นแล้ว แกรับไม่ได้ ก็ไม่ต้องคุยกับชั้นต่อก็ได้นะ" เขาก็พิมพ์ตอบกลับมาว่า "เห้ย ไม่ซีเว่ย"
เราก็เลยเปิดกล้องไป คือตอนนั้นใจเต้น ตุ๊บๆ นี่เป็นครั้งแรกของเราที่ยอมลงทุนซื้อกล้องมา เพื่อให้ผู้ชายที่ไม่เคยเจอหน้ากัน
เห็นหน้าวะเฮ้ย เราก็ยิ้ม ซึ่งเขาก็เปิดวิดีโอของเขาเหมือนกัน เขาก็ทำมือแบบ เฮ้ๆ แล้วก็ยิ้ม
*** เดี๋ยวมาเล่าต่อนะค่ะ ขอตัวไปสลีฟก่อนค๊าาา zZZ