"ก็เพราะว่าชั้นนั้นคือผู้หญิงที่ไม่อาจเปิดเผยความจริงข้างใน" ใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ T_T

เราโสดดด มาน๊านนน เป็นสิบๆปี (เว่อร์ไป 55)

ตอนนี้เราเจอคนที่ถูกใจมากๆ ใช่เลย  นานาชอบ จุ๊บๆ หัวใจ

เจอพี่เค้าที่ฟิตเนส ตอนแรกก็เฉยๆ (เค้าไม่ได้เป็นคนหล่อ)

แต่พอพี่เค้ามาชวนคุย โห ใช่เลยอ้ะ รู้สึกคุยถูกคอ แบบว่ามันใช่เลย แบบรู้เลยว่าใช่

ใครเคยเจอคงรู้ความรู้สึกเราค่ะ เค้าก็มาคุยเรื่อยๆ


แต่ก็ไม่รู้ว่าพี่เค้าคิดยังไง เป็นคนอัธยาศัยดีเฉยๆ หรือชอบเรานิดๆ หรือยังไงก็ไม่รู้
เบอร์เราก็ไม่ขอ

เวลาเจอพี่เค้า อยากเอาเบอร์โทรปาใส่หน้าพี่เค้า
แล้วบอกว่า ยิงมาก็ได้ค่ะเพ่ เดี๋ยวหนูโทรกลับ

ไลน์หนูก็เล่นนะคะ facebook จดให้เดี๋ยวนี้เลยก็ได้ค่ะ

หรือพี่ไม่เล่นไลน์ facebook    จะเอาอีเมล์ Hi5 เพิร์ช MSN
ที่อยู่หนูก็ได้นะคะ บ้านก่งบ้านเกิด ภูมิลำเนา จดที่อยู่ให้พี่หมดเลยค่ะ
อยากคุยกับพี่มากเลยค่ะ อาทิตย์ละวันมันไม่พอนะคะพี๊

หลังออกกำลังกาย ชวนหนูไปกินข้าวดูหนังฟังเพลงบ้างก็ได้นะคะ
พี่ไม่ต้องเลี้ยงหรอกค่ะ หนูออกตังค์เอง

หนูยอมพี่ทุกอย่างเลยค๊าาาา

แต่ความจริง..... เต่าเอือมเต่าเอือมเม่าบาดเจ็บ

เราเป็นผู้หญิงยิงเรือ หน้าตาเรียบร้อย
ก็ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ ตาปริบๆ คุยแบบมีมารยาท
เก็บอาการ (สุดๆๆๆ) ไม่ให้เค้ารู้ว่าคิดยังไง  เพี้ยนแบ๊วเพี้ยนแบ๊วเพี้ยนแบ๊ว

โอ๊ยยย ใครเคยเป็นบ้างคะ
แล้วควรทำยังไงดีน้าา ให้เธอบอกรักฉันหม๊าาาา

แนะนำด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่