หาเพื่อนที่เขียนไดอารี่ครับ มาแชร์ข้อมูลกัน
คืออยากรู้เหตุผลว่าทำไมคุณถึงยังเขียนไดอารี่อยู่
แล้วเขียนมานานแค่ไหนแล้ว
สำหรับผม เขียนมาตั้งแต่ปี 2537
โดยแบ่งเป็นการเขียนไดอารี่และรายรับรายจ่ายคู่กันไป
รวมแล้วก็ 20 ปี โดยช่วง 10 ปีหลัง เปลี่ยนรูปแบบการเขียน
จากสมุดไดอารี่เป็น Excel File ใส่เก็บลงสื่อบันทึก
ซึ่งความขลังและคลาสสิคอาจจะสู้เขียนลงสมุดไม่ได้
แต่ประโยชน์ของมันคือการสืบค้นข้อมูล
มันทำให้ผมสามารถเข้าไปตามหารายการที่ซื้อ
หรือวันสำคัญต่างๆ ได้จากไดอารี่ที่เขียนพร้อมรายละเอียด
หลายคนอาจมองว่ามันเสียเวลาเปล่าประโยชน์ ไร้สาระ
แต่ถ้าคุณสละเวลาซักวันละ 5 นาทีเพื่อมัน
แล้วคุณจะรู้ว่าประโยชน์ของมันมหาศาล เมื่อวันเวลาผ่านไป
และจะดีขึ้นไปอีก ถ้าคุณมี Photo Diary ควบคู่ไปด้วย
โดยจัดเก็บรูปเป็นโฟลเดอร์ ตามวัน เดือน ปี
การค้นหารูปก็ง่ายนิดเดียว เพียงเราเข้าไปสืบค้นในไดอารี่ที่เราเขียน
เมื่อรู้วันที่ ก็สามารถที่จะมาหารูปใน Photo Diary ได้
ตอนนี้ผมมีกว่า 52,000 รูปภาพ แต่การค้นหารูปกลายเป็นเรื่องง่าย
เพราะไดอารี่ที่เราเขียน
วันนี้เรามาเขียนไดอารี่กันเถอะครับ...
ปล. พยายามจะ tag ห้องที่เกี่ยวข้อง
มีใครยังเขียนไดอารี่อยู่บ้างครับ
คืออยากรู้เหตุผลว่าทำไมคุณถึงยังเขียนไดอารี่อยู่
แล้วเขียนมานานแค่ไหนแล้ว
สำหรับผม เขียนมาตั้งแต่ปี 2537
โดยแบ่งเป็นการเขียนไดอารี่และรายรับรายจ่ายคู่กันไป
รวมแล้วก็ 20 ปี โดยช่วง 10 ปีหลัง เปลี่ยนรูปแบบการเขียน
จากสมุดไดอารี่เป็น Excel File ใส่เก็บลงสื่อบันทึก
ซึ่งความขลังและคลาสสิคอาจจะสู้เขียนลงสมุดไม่ได้
แต่ประโยชน์ของมันคือการสืบค้นข้อมูล
มันทำให้ผมสามารถเข้าไปตามหารายการที่ซื้อ
หรือวันสำคัญต่างๆ ได้จากไดอารี่ที่เขียนพร้อมรายละเอียด
หลายคนอาจมองว่ามันเสียเวลาเปล่าประโยชน์ ไร้สาระ
แต่ถ้าคุณสละเวลาซักวันละ 5 นาทีเพื่อมัน
แล้วคุณจะรู้ว่าประโยชน์ของมันมหาศาล เมื่อวันเวลาผ่านไป
และจะดีขึ้นไปอีก ถ้าคุณมี Photo Diary ควบคู่ไปด้วย
โดยจัดเก็บรูปเป็นโฟลเดอร์ ตามวัน เดือน ปี
การค้นหารูปก็ง่ายนิดเดียว เพียงเราเข้าไปสืบค้นในไดอารี่ที่เราเขียน
เมื่อรู้วันที่ ก็สามารถที่จะมาหารูปใน Photo Diary ได้
ตอนนี้ผมมีกว่า 52,000 รูปภาพ แต่การค้นหารูปกลายเป็นเรื่องง่าย
เพราะไดอารี่ที่เราเขียน
วันนี้เรามาเขียนไดอารี่กันเถอะครับ...
ปล. พยายามจะ tag ห้องที่เกี่ยวข้อง