ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบซื้อของร้านประจำที่ตัวเองเคยซื้อ
ในตลาดสดเทศบาล ดิฉันมีร้านขายเนื้อหมูประจำเจ้าหนึ่ง ที่ชอบซื้อร้านนี้ก็เพราะว่า แม่ค้าแต่งตัวเปรี้ยว บางวันใส่สายเดี่ยวมา บางวันทาลิปแดงมา หรือบางวันก็ใส่ขนตาปลอมมาขายบ้าง
มีอยู่วันหนึ่ง ประมาณบ่ายสอง ดิฉันตั้งใจจะไปซื้อหมูสับ พอถีงตลาดดิฉันก็ตรงไปที่เขียงหมูเจ้าประจำนั่นทันที แต่ปรากฎว่า!!!!!!!!!

แม่ค้าเจ้าประจำของเรากำลังนอนดูทีวี ถอนขนรักแร้อยู่! T-T คือแบบ ต่างคนก็ต่างตกใจ เรามายืนอยู่หน้าเขียงหมูแล้วเห็นโมเม้นนั่นพอดี  แม่ค้าก็ตกใจลุกขึ้นมา แล้วเอามือเช็ดๆปัดๆกับผ้ากันเปื้อน แล้วถามดิฉันว่าจะเอาอะไรดีวันนี้ ดิฉันทำหน้าเหวอ สตั้นไป2วิ!!! ให้ทายค่ะ ว่าดิฉันซื้อหรือไม่ซื้อ

ติ๊ก....
ตอก.....
ติ๊ก.....
ตอก.....
ซื้อคร้าาา!!!! ด้วยความเกรงใจจัด!!! เราเลยบอกว่า เอาเนื้อหมู 20บาทค่ะ  (ตอบแบบ จุกอก)
พอถึงบ้าน ดิฉันก็เล่าให้แม่ฟัง แม่ดิฉันหัวเราะใหญ่เลย (ไม่ตลกนะคะ ขุ่นแม่) ตั้งแต่นั้นมา ดิฉันยังไม่ได้ไปเหยียบที่ตลาดแห่งนั้นอีกเลย กลัวเจอแม่ค้าแล้วมองหน้าไม่ติด

ใครเคยมีประสบการณ์จากแม่ค้าประจำที่ไม่มีวันลืมอย่างนี้บ้างไหมคะ พูดแล้วน้ำตาจะไหล

ปล. หมูที่ซื้อมา เราโยนทิ้งนะคะ ไม่ได้เอามาทำกับข้าว อย่าเข้าใจผิด