ฉันมีแฟน อายุห่างกัน 5 ปี เราเริ่มรู้จักกัน โดยเราทำงานที่เดียวกัน เราต่างเป็นคนสมัยใหม่ เที่ยวเจ้าชู้ประมาณกัน เกิดจากความชอบในตัวตนของกัน แอบชอบกันสักพัก จนได้มีโอกาสคุยกัน ฝ่ายชายอายุมากกว่าเป็นผู้ใหญ่ เริ่มคุยกัน โดยที่ทุกคนไม่รู้ คุยกันทุกวัน ในขณะที่ฝ่ายชายมีแฟนอยู่ กทม แต่ตัวเองย้ายมาอยู่ ตจว แฟนของฝ่ายชาย ก็มีแฟน แต่ฝ่ายชายก็รอ มานานหลายปี จนมาพบกับฉัน เราเริ่มชอบกัน ทำให้ฝ่ายชายตัดสินใจ โทรบอกแฟนที่อยู่ กทม ว่าจะไม่รอ แต่โชคร้ายฝ่ายหญิงเข้าโรงพยาบาล เพื่อนของฝ่ายหญิงจึงมาโฟส ในเฟสบุ๊คด่า ฝ่ายชายว่าไม่ดูแลยังซ้ำเติม ในขณะที่ฝ่ายหญิงไม่เคยติดต่อมา ว่าป่วย พอถึงวันที่ฝ่ายชาย จะไม่รอ เขากลับแสดงความเป็นเจ้าของ โดยการจะย้ายมาอยู่ด้วยที่ ตจว ฉันในสถานะตอนนี้ เป็นคนผิด ที่ก้าวมายุ่งเรื่องนี้ แต่ฉันก็ไม่ได้ทิ้งเขาไปไหน ยังรออยู่ข้างเขา ให้เวลาเขาตัดสินใจ จนเวลาผ่านไป 3 เดือนถึงวันที่ทุกอย่างมาถึง ฝ่ายหญิงบอกจะพาพ่อแม่ หาฝ่ายชาย ในขณะที่ฉันก็อยู่ที่บ้านฝ่ายชาย แล้วทุกอย่างก็เงียบลง ฝ่ายหญิงหายไป ฉันมองว่าเขาไม่ได้เลือกฉัน แต่ฝ่ายหญิงที่เป็นคนเลือก เราเริ่มคบกัน จนทุกคนรู้ ผู้ชายย้ายที่ทำงาน เพราะทุกวันต้องอาศัยรถน้องชายมาทำงาน เป็นคนขี้เกรงใจ และความอยากมีเวลาให้ฉัน เขาจึงย้ายที่ทำงาน ฉันทำงานที่เดิม แล้วเราก็ตัดสินใจมาอยู่ด้วยกัน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก ฝ่ายชายทำงานเลิกค่ำ ฉันจะทำกับข้าวไว้รอ ดูแลทุกสิ่งอย่าง เมื่อเวลาผ่านไป แม่ฉันคุยเรื่องแต่งงาน ความรู้สึกของเราก็เปลี่ยนไป เขากดดันมากเพราะเขายังไม่มีเงินเก็บ จนเวลาผ่านมา 2 เดือน พ่อฝ่ายชาย เงินโบนัสออกจึงไปหมั้นฉัน เราเลิกทะเลาะกันได้สักพัก แต่เขาแสดงอากาสเปลี่ยนไป มีคนอื่น หวงโทสับมาก แล้วก็เอายปากขอพื้นที่ส่วนตัว ทุกอย่างเปลี่ยนไป ฉันจับได้โทรหา ผู้หญิงคนนั้น เขาเป็นรุ่นน้องที่ทำงาน เธอบอกว่าเธอมีแฟนแล้ว ฉันขอร้องให้พวกเขาเลิกติดต่อกัน จนเวลาผ่านไป ฉันจับได้ 3 ครั้งว่าเขาติดต่อกัน ฉันหมดหนทางจึงบอกผู้ใหญ่ให้รับรู้ แต่เขาไม่เลือกชัดเจน แฟนของผู้หญิงคนนั้นโทรมาขอโทษฉัน ที่ปล่อยให้แฟนตัวเองมาทำร้ายชีวิตคู่ฉัน เขาแมนมากในความรู้สึกฉัน ฉันติดสินใจย้ายของออกมา อยู่ตามลำพัง แต่เรายังติดต่อกัน เขานิ่งเงียบไม่โทรมา แต่ยังพอคุยกัน เขาขอเวลาอยู่คนเดียว ล่าสุดฉันเห็นผู้หญิงคนนั้น แอดเฟสมา ฉันได้แต่กลัว ว่าเขาจะคุยกัน คนใกล้ตัวบอกให้ฉันอยู่เฉยๆ เขากำลังหลง ไม่ให้ฉันติดต่อไป เดี๋ยวเขาจะกลับเอง ตอนนี้ ฉันสับสนในความรู้สึก ฉันควรทำอย่างไร
ควรพอหรือไปต่อ