พ่อเราเป็นมะเร็งปอดระยะลุกลามค่ะ เซลล์ลามมาที่กระดูกทั่วตัว หมอเพิ่งตรวจเจอเมื่อเม.ย.ปีนี้ ตอนแรกก็ทำคีโม แต่ทำไปได้สองรอบก็ต้องหยุด เพราะพ่อแพ้มาก กินอะไรก็อาเจียน ผลเลือดต่ำ แล้วมีวันนึงก่อนที่จะให้คีโมรอบสาม พ่อเค้าปวดสะโพกมากต้องไปหาหมอก่อนวันนัด หมอเลยให้ไปฉายแสงก่อน หยุดคีโมไว้แค่นั้น พอฉายแสงที่สะโพกดีขึ้น ขาเริ่มขยับได้ ก็มาปวดหน้าอกปวดหลังอีก เลยต้องฉายที่หน้าอกเพิ่มอีกที่ แต่อาการก็เหมือนจะยังไม่ดีขึ้น พ่อเค้าทั้งอาเจียน ทั้งปวด วันๆได้แต่นอน เพราะถ้านั่งเค้าจะปวดมาก ไม่ยอมกินอะไรเท่าไหร่ พ่อบอกท้องอืด กินไม่ลง (สงสัยกลัวอาเจียนด้วย) แล้วก็ชอบพูดบ่อยๆเรื่องว่าโรคมันไปเร็วเหลือเกิน เค้าคงอยู่ไม่ถึงวันนี้วันนั้นแน่ มีพูดเรื่องงานศพตัวเองด้วยอะค่ะ

เราก็พยายามพูดชักจูงตั้งหลายทาง ทั้งยกตัวอย่างเคสที่เค้าเป็นหนักกว่านี้ยังหายมาได้ พ่อบอกว่าโรคนี้อะเป็นแล้วไม่หายหรอก เดี๋ยวก็กลับมาอีก เราก็ว่าก็ไม่ต้องหายขาดก็ได้ แค่ให้กลับมาเดินได้ กินได้ ไม่ปวดแบบปกติก็พอแล้ว พอพูดแล้วเค้าก็ยอมรับนะคะ แต่พอเริ่มปวดหนักๆ เค้าก็จะพูดเกี่ยวกับเรื่องตายมาอีก บอกตรงๆได้ยินแล้วเราก็เครียดนะคะ ชวนไปไหนก็ไม่ไป บอกว่าไปไม่ไหว จะทำยังไงให้เค้ารู้สึกว่าอยากมีชีวิตต่อไปดีอะคะ