ขอทวยเทพพิศาลสิทธิ์เรืองฤทธิ์ล้ำ
โปรดฟังคำผู้น้อยคอยพร่ำขอ
โปรดประทานเมตตาอย่ารีรอ
แก่ลูกพ่อแก้วตา โปรดปราณี

ทั้งผองชนคนอื่นนับหมื่นแสน
ทั่วด้าวแดนแผ่นดินทุกถิ่นที่
อธิษฐานให้ประสบพบสิ่งดี
ดลให้มีความสุขทุกผู้คน

นำเธอให้ได้ประสบพบสุขสันต์
อบอุ่นพลันกล้าแกร่งทุกแห่งหน
ทั้งป้องกันความผิดฝังจิตตน
เพื่อหลุดพ้นสารพันอันต่ำทราม

ตราบ “ enter sandman “ แสนศักดิ์สิทธิ์
ผู้เรื่องฤทธิ์เดชาน่าเกรงขาม
มาเกื้อกูลจุนเจือเมื่อถึงยาม
ย่อมยังความสุขสวัสดิ์กำจัดภัย

ถึงคล้อยหลับเมื่อครั้งยังพรั่นผวา
แม้หลับตาเพียงหนึ่ง ซึ่งหวั่นไหว
เธอจงเอื้อมคว้าหมอนตอนถอดใจ
กอดเอาไว้แนบแน่นแม้นหวาดกลัว

สุดเส้นสายปลายทางยังเจิดจ้า
ทางเข้ามา พลันหม่นจนแสงสลัว
อย่าพรั่นพรึงสับสนจนลืมตัว
คลายความกลัวเพื่อเผชิญก้าวเดินไป

จงจับมือเราไว้ให้คงมั่น
แล้วบากบั่นเพื่อประสบพบสิ่งใหม่
สู่แดนดินถิ่นร้างแสนห่างไกล
ที่ผู้ใดไม่ประสบเคยพบเจอ

แม้หากมีโอกาสเมื่อพลาดผิด
จงตั้งจิตสงบใจเอาไว้เสมอ
แล้วดับแสงคือหวั่นไหว ในตัวเธอ
สิ่งที่เจอในคืนหลอน ย่อมผ่อนคลาย

ตั้งใจมั่นโดยตระหนักรู้จักคิด
ทุกชีวิตย่อมมีที่แพ้พ่าย
มิเป็นดั่งสาวเลิศงามเพริศพราย
แม้ฝันร้ายถึงณรงค์ศึกสงคราม

แม้นครั้งเคยได้ประสบพบหลากเล่ห์
หลายเรื่องเพ- ธุบายผลจนเกรงขาม
แม้พิษไฟร้ายรุมสุมลุกลาม
จากสัตว์ทรามพญานาคมากมังกร

ทั้งอุปัท- ทวเหตุเภทภัยนั้น
เพียงแค่ฝันชั่วยามตามหลอกหลอน
ถึงคล้อยหลับคราหวั่นใจสั่นคลอน
ปิดตาก่อนหนึ่งข้าง พลางไตร่ตรอง

แล้วเอื้อมมือถือหมอนตอนหวาดผวา
โอบกอดมาแนบตนอย่าหม่นหมอง
สุดส้นสายปลายทางช่างเรืองรอง
ทางเข้านั้น พลันหมองต้องมืดมน

อย่าหวาดหวั่นพรั่นประมาทขลาดเขลานัก
แล้วรู้จักกล้าแกร่งทุกแห่งหน
จงจับมือเราไว้ในบัดดล
จักนำพ้นเภทภัย ได้สิ่งดี

เพื่อมุ่งมั่นค้นหาคว้าสิ่งใหม่
สู่แดนไกลถิ่นร้างห่างวิถี
คือแผ่นดินถิ่นแดนแสนโสภี
อันไม่มีผู้ใดได้พบพาน

แล้วฉันค่อยคล้อยกายหมายพักผ่อน
จึงขอพรน้อมจิตอธิษฐาน
ต่อเทพเลื่องเรืองฤทธิ์สิทธิการ
โปรดประทานพรสวัสดิ์พัฒน์มงคล

จงคุ้มกันสรรพ์เหตุเภทภัยผอง
ทั้งคุ้มครองให้ประสิทธิ์สัมฤทธิ์ผล
หากวายปราณในคืนก่อนตื่นตน
โปรดคุ้มครองป้องจนพ้นบาปกรรม

เกื้อกูลใจให้ประสบพบความสุข
ไร้ผองทุกข์สารพันอันกรายกล้ำ
“ เจ้าหนูน้อย “ จงตระหนักตามหลักธรรม
แม้นครวญคร่ำกระเส่าสั่น อย่าหวั่นใจ

นั่นเพียงแค่ผีน้อยคอยหยอกล้อ
นอนตัวงอซุกเตียงเพียงต่ำใต้
แค่ภูตผีที่คอยนั่งน้อยใจ
แอบอยู่ในตู้ผ้า อย่าหวั่นเกรง

นั่นเพียงแค่ความคิดจิตฟุ้งซ่าน
จินตนาการเลื่อนลอยคอยข่มเหง
เพียงเศษดินหินทรายมากมายเอง
จงรีบเร่งมุ่งมั่นอย่าพรั่นพรึง ฯ



http://ppantip.com/topic/30738913