ไม่รู้เพราะว่าเรางี่เง่าไปเองหรืออะไร
ต้องพูดก่อนว่าเราคบกับแฟนเพิ่งได้7เดือน ต้องยอมรับเลยว่ากำลังอยู่ในช่วงใหม่ๆก็หวาน ทำอะไรไปไหนก็ไปด้วยกันแบบปาท่องโก๋
จนวันหนึ่งสักเดือนที่แล้วอยู่ๆแฟนเราก็พาผู้หญิงคนหนึ่งมาแนะนำให้รู้จัก แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไรมากจนเริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติความสัมพันธ์
ถามว่าทำไมถึงผิดปกติ?
อย่างเช่นรู้ใจกันมากไปกินข้าวสั่งอาหารก็มีแต่ของที่แฟนเราชอบ ชอบพูดคุยถึงเรื่องเก่าๆเรื่องที่ทำให้อายๆหรือตลกๆ ถามถึงพ่อแม่ของแฟนเราว่าท่านยังสบายดีไหม? จะจำเราได้หรือเปล่า? อย่างเพิ่งที่ผ่านมาบอลโลกก็ไปดูบอลบ้านเพื่อนแฟนด้วยกันเพราะคุณแฟนเก่าก็รู้จักเพื่อนแฟน(เพราะเราไม่ชอบกีฬาประเภทนี้เลยไม่ได้ไป)
เพราะความสนิทสนมเกินควรฉันจึงถามแฟนเราไปตรงๆเลยว่า เธอคนนั้นเป็นใครกันแน่?
แฟนฉันก็อ้ำอึ้งและบอกว่าแฟนเก่า ฉันนั่งนิ่งเลยละตอนนั้นรู้สึกถึงความหนักอึ้งในใจ มันเหมือนใจมันโหวงๆสุดๆเลยถามไปว่าทำไมถึงเลิกกัน
แฟนก็บอกว่า เพราะเขาไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกันเลยห่างกันไป
ฉันได้แต่คิดในใจอย่างนี้ก็ยังคงเหลือเยื่อใยกันอยู่หน่ะสิ เพราะไม่ได้เลิกกันแต่เพราะระยะทางเลยห่างกันไป
และยังดูเหมือนแฟนเก่ายังอาลัยอาวรอย่างเห็นได้ชัด จนฉันเริ่มเครียดกับท่าทางของนางมากเลยละ
เธอไม่ได้เป็นเหมือนนางร้ายในละครหรือนิยายนะค่ะ เธอมาแบบนิ่งๆทำตัวเหมือนเพื่อนที่แสนดีแต่แววตาของนางบอกได้เลยว่ายังรักแฟนเราอยู่
จนฉันเริ่มกังวล(ถ้าใครไม่กังวลก็คงแปลก)เลยถามแฟนเราว่ายังรักเธออยู่หรือเปล่า เขาก็นิ่งแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยจนแฟนฉันหลับไป คืนนั้นฉันลุกขึ้นไปร้องไห้ที่ระเบียง(เพราะแฟนฉันเป็นคนหูดีมากกลัวว่าเขาจะตื่น) ในใจมีแต่ความทุกข์สุดๆอ่ะ ประมาณว่า อะไรวะ? ทำไมไม่ตอบ? ยังรักเขาอยู่หรอ? ร้อยแปดคำถามมันขังอยู่ในหัวสมองเต็มไปหมดผ่านไปสักพักก็ลุกไปล้างหน้าในห้องน้ำแล้วกลับมานอนแล้วกอดเขาแน่นๆ ในใจมันกลัวมากกลัวว่าจะเสียเขาไปแล้วฉันก็ร้องอีกครั้งแฟนเหมือนได้ยินเสียงแล้วตื่น เขาเห็นฉันร้องไห้ก็กอดฉันตอบเขาก็โอ๋แล้วบอกว่าไม่มีไรแล้ว อย่าคิดมาก จนคืนนั้นทั้งคืนเราทั้งคู่ก็ไม่ได้นอนเลยค่ะเช้ามาก็ไม่ได้ไปมหาลัยเพราะยังหลับทั้งคู่
ตอนเย็นคุณแฟนเก่าก็มาอีกจนผ่านมาหลายวันดูเธอจะมาหาแฟนฉันเกือบทุกวันจนวันนี้ฉันทนไม่ไหวเลยมาถามเธอว่า ต้องการอะไรทำไมถึงมาที่นี่ทุกวัน?
เธอก็ไม่ตอบแล้วแฟนฉันเดินออกมาพอดี ฉันก็หันไปหาแฟนฉันแล้วถามว่า คุณยังรักเธออยู่หรือเปล่า?
แฟนฉันก็ตอบประมาณว่า พูดอะไรไร้สาระหน่าแล้วมากอดฉันแน่นๆแล้วโยกไปมาเหมือนเด็กๆ ฉันรับกับคำตอบแบบไม่ใช่คำตอบไม่ไหวเลยเดินเข้าห้องไปแล้วล๊อคห้องเขาก็ทุบประตูเรียกฉันฉันก็ไม่ตอบ มันเหนื่อยอ่ะ ท้อด้วย โทรหาเพื่อนคนอื่นๆใครก็บอกให้ใจเย็นๆไม่มีไรเหราะ
แต่ฉันอยากถามพวกเธอกลับเหลือเกินถ้าแฟนเก่าของแฟนคุณกลับมาจะรู้สึกอย่างไง?
แฟนเก่ารู้เรื่องแฟนเราดีกว่าเราละจะรู้สึกไรไหม?
แฟนเก่ามาหาแฟนเราแถบทุกวันจะไม่อยากจะร้องไห้บ้างเลยหรอ?
แล้วคำตอบแบบหลีกเลี่ยงนั่นอีกถ้าพวกคุณโดนเหมือนฉันจะไม่เป็นแบบฉันบ้างหรอ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านตอนนี้ระบายลงไปรู้สึกโล่งมากขึ้นเหมือนได้ปลดปล่อย ตอนนี้ฉันย้ายมาอยู่ในคอนโดของตัวเองสักพัก ขอพักให้หายเหนื่อยหายเครียดค่อยหาทางเริ่มใหม่ ต้องบอกเลยว่าตอนนี้มันเหมือนทางตันถ้าใครมีความคิดอะไรก็ช่วยบอก ถือว่าเห็นแก่ฉันสักครั้งเพื่อนมันบอกว่าลองโพสข้อความสักเว็ปขอความคิดเห็นเดี๋ยวก็มีวิธีโผล่มาเอง ตอนนี้ช่วยช่วยฉันหน่อยมันทั้งเหนื่อยจนไม่อยากคิดอะไรสมองมันตื้อไปหมดอยากกินยานอนหลับแล้วหลับไป อยากพักผ่อนให้สมองมันโปร่ง เคยคิดที่จะประชดนะแบบไม่ติดต่อกลับไปแต่พอคิดถึงผลเสียแล้วเตือนตัวเองว่าอย่าดีกว่า ถ้าทำไรไปนอกจากจะไม่ได้คืนดีแล้วอาจจะแย่ยิ่งกว่าเก่า ตอนนี้ทำได้แค่เพียงพักใจชั่วคราวรอเวลาให้ใจเย็นๆค่อยกลับไปใหม่ แต่อยากบอกว่าตอนนี้เป็นห่วงเขามาก
เขาจะหาอะไรกินได้ไหม? จะนอนเปิดแอร์แรงไปหรือเปล่า? ห่มผ้าห่มไหม? คืนนี้จะสูบบุหรี่หรือเปล่า? อยากกลับไปหาที่คอนโดเขาแต่พอนึกถึงเรื่องที่เราต้องถอยออกมาตั้งหลักก็หันหลังกลับเข้าไปในห้องนอนทันที ทั้งเหนื่อย กระวนกระวาย หนักใจ แต่เพราะรู้ว่าถ้าคุยกันตอนนี้คงไม่พ้นการโต้เถียงกันแน่ๆ เลยยอม ยอมเป็นฝ่ายถอยหลังเหมือนทุกทีที่ทะเลาะ ต้องรอให้เราคิดหาทางให้ได้ก่อนแล้วค่อยกลับไป ตอนนี้ก็ทำได้เพียงนอนร้องไห้เงียบๆคนดียวในห้องต่อไป รอเวลาที่ฉันพร้อมกว่านี้
และสิ่งสุดท้ายที่อยากบอก ฉํนรักเขา แม้เขาจะไม่รู้หรือไม่ได้ยินแต่อยากบอก เพราะคืนนี้ฉันคงไม่ได้บอกเขาเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
เมื่อแฟนพาแฟนเก่ามาแนะนำให้รู้จัก
ต้องพูดก่อนว่าเราคบกับแฟนเพิ่งได้7เดือน ต้องยอมรับเลยว่ากำลังอยู่ในช่วงใหม่ๆก็หวาน ทำอะไรไปไหนก็ไปด้วยกันแบบปาท่องโก๋
จนวันหนึ่งสักเดือนที่แล้วอยู่ๆแฟนเราก็พาผู้หญิงคนหนึ่งมาแนะนำให้รู้จัก แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไรมากจนเริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติความสัมพันธ์
ถามว่าทำไมถึงผิดปกติ?
อย่างเช่นรู้ใจกันมากไปกินข้าวสั่งอาหารก็มีแต่ของที่แฟนเราชอบ ชอบพูดคุยถึงเรื่องเก่าๆเรื่องที่ทำให้อายๆหรือตลกๆ ถามถึงพ่อแม่ของแฟนเราว่าท่านยังสบายดีไหม? จะจำเราได้หรือเปล่า? อย่างเพิ่งที่ผ่านมาบอลโลกก็ไปดูบอลบ้านเพื่อนแฟนด้วยกันเพราะคุณแฟนเก่าก็รู้จักเพื่อนแฟน(เพราะเราไม่ชอบกีฬาประเภทนี้เลยไม่ได้ไป)
เพราะความสนิทสนมเกินควรฉันจึงถามแฟนเราไปตรงๆเลยว่า เธอคนนั้นเป็นใครกันแน่?
แฟนฉันก็อ้ำอึ้งและบอกว่าแฟนเก่า ฉันนั่งนิ่งเลยละตอนนั้นรู้สึกถึงความหนักอึ้งในใจ มันเหมือนใจมันโหวงๆสุดๆเลยถามไปว่าทำไมถึงเลิกกัน
แฟนก็บอกว่า เพราะเขาไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกันเลยห่างกันไป
ฉันได้แต่คิดในใจอย่างนี้ก็ยังคงเหลือเยื่อใยกันอยู่หน่ะสิ เพราะไม่ได้เลิกกันแต่เพราะระยะทางเลยห่างกันไป
และยังดูเหมือนแฟนเก่ายังอาลัยอาวรอย่างเห็นได้ชัด จนฉันเริ่มเครียดกับท่าทางของนางมากเลยละ
เธอไม่ได้เป็นเหมือนนางร้ายในละครหรือนิยายนะค่ะ เธอมาแบบนิ่งๆทำตัวเหมือนเพื่อนที่แสนดีแต่แววตาของนางบอกได้เลยว่ายังรักแฟนเราอยู่
จนฉันเริ่มกังวล(ถ้าใครไม่กังวลก็คงแปลก)เลยถามแฟนเราว่ายังรักเธออยู่หรือเปล่า เขาก็นิ่งแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยจนแฟนฉันหลับไป คืนนั้นฉันลุกขึ้นไปร้องไห้ที่ระเบียง(เพราะแฟนฉันเป็นคนหูดีมากกลัวว่าเขาจะตื่น) ในใจมีแต่ความทุกข์สุดๆอ่ะ ประมาณว่า อะไรวะ? ทำไมไม่ตอบ? ยังรักเขาอยู่หรอ? ร้อยแปดคำถามมันขังอยู่ในหัวสมองเต็มไปหมดผ่านไปสักพักก็ลุกไปล้างหน้าในห้องน้ำแล้วกลับมานอนแล้วกอดเขาแน่นๆ ในใจมันกลัวมากกลัวว่าจะเสียเขาไปแล้วฉันก็ร้องอีกครั้งแฟนเหมือนได้ยินเสียงแล้วตื่น เขาเห็นฉันร้องไห้ก็กอดฉันตอบเขาก็โอ๋แล้วบอกว่าไม่มีไรแล้ว อย่าคิดมาก จนคืนนั้นทั้งคืนเราทั้งคู่ก็ไม่ได้นอนเลยค่ะเช้ามาก็ไม่ได้ไปมหาลัยเพราะยังหลับทั้งคู่
ตอนเย็นคุณแฟนเก่าก็มาอีกจนผ่านมาหลายวันดูเธอจะมาหาแฟนฉันเกือบทุกวันจนวันนี้ฉันทนไม่ไหวเลยมาถามเธอว่า ต้องการอะไรทำไมถึงมาที่นี่ทุกวัน?
เธอก็ไม่ตอบแล้วแฟนฉันเดินออกมาพอดี ฉันก็หันไปหาแฟนฉันแล้วถามว่า คุณยังรักเธออยู่หรือเปล่า?
แฟนฉันก็ตอบประมาณว่า พูดอะไรไร้สาระหน่าแล้วมากอดฉันแน่นๆแล้วโยกไปมาเหมือนเด็กๆ ฉันรับกับคำตอบแบบไม่ใช่คำตอบไม่ไหวเลยเดินเข้าห้องไปแล้วล๊อคห้องเขาก็ทุบประตูเรียกฉันฉันก็ไม่ตอบ มันเหนื่อยอ่ะ ท้อด้วย โทรหาเพื่อนคนอื่นๆใครก็บอกให้ใจเย็นๆไม่มีไรเหราะ
แต่ฉันอยากถามพวกเธอกลับเหลือเกินถ้าแฟนเก่าของแฟนคุณกลับมาจะรู้สึกอย่างไง?
แฟนเก่ารู้เรื่องแฟนเราดีกว่าเราละจะรู้สึกไรไหม?
แฟนเก่ามาหาแฟนเราแถบทุกวันจะไม่อยากจะร้องไห้บ้างเลยหรอ?
แล้วคำตอบแบบหลีกเลี่ยงนั่นอีกถ้าพวกคุณโดนเหมือนฉันจะไม่เป็นแบบฉันบ้างหรอ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านตอนนี้ระบายลงไปรู้สึกโล่งมากขึ้นเหมือนได้ปลดปล่อย ตอนนี้ฉันย้ายมาอยู่ในคอนโดของตัวเองสักพัก ขอพักให้หายเหนื่อยหายเครียดค่อยหาทางเริ่มใหม่ ต้องบอกเลยว่าตอนนี้มันเหมือนทางตันถ้าใครมีความคิดอะไรก็ช่วยบอก ถือว่าเห็นแก่ฉันสักครั้งเพื่อนมันบอกว่าลองโพสข้อความสักเว็ปขอความคิดเห็นเดี๋ยวก็มีวิธีโผล่มาเอง ตอนนี้ช่วยช่วยฉันหน่อยมันทั้งเหนื่อยจนไม่อยากคิดอะไรสมองมันตื้อไปหมดอยากกินยานอนหลับแล้วหลับไป อยากพักผ่อนให้สมองมันโปร่ง เคยคิดที่จะประชดนะแบบไม่ติดต่อกลับไปแต่พอคิดถึงผลเสียแล้วเตือนตัวเองว่าอย่าดีกว่า ถ้าทำไรไปนอกจากจะไม่ได้คืนดีแล้วอาจจะแย่ยิ่งกว่าเก่า ตอนนี้ทำได้แค่เพียงพักใจชั่วคราวรอเวลาให้ใจเย็นๆค่อยกลับไปใหม่ แต่อยากบอกว่าตอนนี้เป็นห่วงเขามาก
เขาจะหาอะไรกินได้ไหม? จะนอนเปิดแอร์แรงไปหรือเปล่า? ห่มผ้าห่มไหม? คืนนี้จะสูบบุหรี่หรือเปล่า? อยากกลับไปหาที่คอนโดเขาแต่พอนึกถึงเรื่องที่เราต้องถอยออกมาตั้งหลักก็หันหลังกลับเข้าไปในห้องนอนทันที ทั้งเหนื่อย กระวนกระวาย หนักใจ แต่เพราะรู้ว่าถ้าคุยกันตอนนี้คงไม่พ้นการโต้เถียงกันแน่ๆ เลยยอม ยอมเป็นฝ่ายถอยหลังเหมือนทุกทีที่ทะเลาะ ต้องรอให้เราคิดหาทางให้ได้ก่อนแล้วค่อยกลับไป ตอนนี้ก็ทำได้เพียงนอนร้องไห้เงียบๆคนดียวในห้องต่อไป รอเวลาที่ฉันพร้อมกว่านี้
และสิ่งสุดท้ายที่อยากบอก ฉํนรักเขา แม้เขาจะไม่รู้หรือไม่ได้ยินแต่อยากบอก เพราะคืนนี้ฉันคงไม่ได้บอกเขาเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ