สวัสดีครับ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆและชาวพันทิปทุกคนเลยครับ  

วันนี้ผมอยากมาเล่าเรื่องประสบการณ์เกี่ยวกับการทำงานธุรกิจเครือข่าย (MLM) หรือที่เรียกกันง่ายๆว่างานผ่านเน็ตหรือธุรกิจขายตรงนั่นเอง
ซึ่งผมก็มีประสบการณ์ตรงนี้มาพอสมควร ประมาณ 3 เดือนครับ แล้วผมก็ออก และพอรู้อะไรหลายๆอย่างเลยครับ
ซึ่งบางท่านก็รู้กันดีว่า งานแบบนี้หลอกลวง เป็นกลลวง โน้มน้าวพูดให้ตัวเองดูดี ธุรกิจแชร์ลูกโซ่ สารพัดนะ บางบริษัทก็ทำจริงได้จริง บางบริษัทก็ทำไม่ได้จริง
ซึ่งใครที่อ่านเรื่องเล่าของผมบางคนยังไม่รู้ก็ควรอ่านให้จบนะครับ เผื่อจะได้หูตาสว่างมากขึ้น ผมเป็นคนนึงที่พลาดมา ไม่ยอมเชื่อฟังพ่อแม่น้าเลย
มันเลยเป็นบทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ของผมเลยทีเดียวและอยากแชร์ประสบการณ์ให้อ่านกันครับ
ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่า....
วันหนึ่ง ผมจำไม่ได้ว่าวันไหนแต่เป็นประมาณกลางๆเดือนมกราคมต้นปีที่ผ่านมานี่เอง ผมยังเรียนหนังสืออยู่นะ อยู่ ม.6 และตอนนี้จบแล้ว ช่วงนั้นโรงเรียนได้ทำการสอบกลางภาคเรียนที่ 2 อยู่ แล้วผมก็เล่นเฟสบุ๊คคุยแชทกับเพื่อนอยู่ปกติ อ่านหนังสือควบคู่กันไป แล้วก็มีเพื่อนคนนึง อยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่อยู่ต่างห้องกัน ซึ่งก็รู้จักกันดี เพราะห้องที่ผมอยู่ คือ ม.6/3 เพื่อนที่ทักมาอยู่ ม.6/2 ซึ่ง 2 ห้องนี้สนิทกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ขอไม่เอ่ยชื่อนะครับ
เพื่อนคนนั้นได้ทักผมมาทางแชทว่า....
เพื่อน : เฮ้ยๆๆ ทำไรอยู่วะ??
ผม : ก็อ่านหนังสือสอบ แล้วก็คุยกับเพื่อนนี่เอง
เพื่อน : เออๆ แล้วสนใจอยากทำงาน Parttime ป่ะ
ผม : งานไรวะ??  
เพื่อน : แปปนึง...
           (เพื่อนมันก็ก๊อปข้อความมา)
          สวัสดีครับ ชื่ออะไรหรอ?? สนใจทำงาน Parttime มั้ยครับ เป็นงานเกี่ยวกับการโปรโมทสินค้าผ่านทางอินเตอร์เน็ตครับ ไม่ต้องเดินขายของ ไม่ต้องตั้งบูทขาย แค่โปรโมทผ่านทางเน็ตอย่างเดียวครับ ได้อาทิตย์ละ 3,000-6,000 บาท โอเคมั้ย สนใจทิ้งชื่อเล่นและเบอร์โทรไว้เลยนะ เดี๋ยวจะติดต่อกลับไปอธิบายงานให้ฟังครับ
ผม : มันเป็นงานอะไร?? ยังไง??
เพื่อน : งั้นกูขอเป็นเบอร์โทรได้ป่ะ จะได้โทรไปอธิบายงานให้ฟัง จะได้เข้าใจมากขึ้น
ผม : อธิบายในนี้ได้ป่ะ??
เพื่อน : ไม่ได้ๆ ต้องโทรคุยอย่างเดียวถึงจะเข้าใจนะ
ผม : (คิดพักนึงในใจ ดูมันจะจริงจังมากเลยนะ) โอเคๆ ผมก็ทิ้งเบอร์ให้เพื่อนไป 081-239xxxx
เพื่อน : โอเคๆ เดี๋ยวกูว่างๆจะโทรไป
พอสนทนากับเพื่อนเสร็จปุ๊ป ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ผมก็แค่อยากรู้ว่ามันเป็นงานอะไร ทำไมได้อาทิตย์ละ 3,000-6,000 ขนาดนั้นเลย มันเยอะไปนะ
แล้วพอตอนดึกๆวันเดียวกัน ประมาณ สี่ทุ่มกว่าๆ ก็มีพี่คนนึงโทรมาหาผม พูดว่า...
A : ฮัลโหล สวัสดีคร้าาาาา
ผม : ฮัลโหลครับ
A : คร้าาา ใช่น้อง.....มั้ยคะ พอดีพี่เป็นที่ปรึกษาของเพื่อนน้องนะ พี่ชื่อ..... นะ พี่จะโทรมาอธิบายงานให้เราฟัง พอดีน้องจะสะดวกมั้ย??
ผม : ก็สะดวกครับ
A : อ่า โอเคคะ พี่ขอทราบข้อมูลเบื้องต้นนะคะ ไม่ทราบว่า ที่บ้านน้องมีคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คหรือเครื่องมือสื่อสารที่เล่นอินเตอร์เน็ตมั้ยคะ?
ผม : มีครับ
A: โอเคคร้าาา แล้วที่บ้านน้องมีเน็ตเปล่าคะ
ผม : มีครับๆ
A : แล้วน้องเล่นอินเตอร์เน็ตวันละกี่ ชม.??
ผม : ก็เล่น เช้า-เที่ยง-เย็นอ่ะครับ 4-5 ชม. ประมาณนี้ครับ
A : งั้นก็โอเคเลย ลักษณะการทำงานของน้องมีหน้าที่ในเรื่องของการโปรโมทสินค้าโฆษณาประชาสัมพันธ์ผ่านทางอินเตอร์เน็ตนะคะ
   แล้วน้องเคยเข้า Google มั้ยคะ??
ผม : เคยครับๆ (คิดในใจ คนบ้าไรไม่เคยเข้า Google)  
A : แล้วน้องเคยเห็นป้าย Banner สี่เหลี่ยมเล็กๆที่มีไฟกระพริบไปมาด้านข้างมั้ยคะ?? ที่เขียนว่าอยากขาวอยากผอมคลิกสิคะ อยากรวยคลิกสิคะ
ผม : เคยครับ เห็นบ่อยด้วย กดเข้าบางเว็บไซต์ก็เด้งขึ้นมาเลย
A : นั่นแหละๆ ทางบริษัทพี่ทำการตลาดตรงส่วนนี้เนอะ
ส่วนรายได้จะมี 2 แบบนะคะ คือแบบ Parttime รายได้เฉลี่ย 3,000-6,000 บาท ส่วนมากนักเรียนนักศึกษาชอบลงตรง Parttime กัน
ส่วนแบบ Fulltime รายได้เฉลี่ยจะ 20,000 อัพนะคะ
น้องน่าจะสนใจตรงส่วน Parttime เนอะ
ผม : ครับๆ
A : ถ้าน้องสนใจจริงๆ พี่อยากให้น้องเอากระดาษมาจดไว้ ว่าต้องเตรียมอะไรมาบ้างนะ พร้อมแล้วบอกพี่
ผม : ครับ (ไปหยิบสมุดปากกามาจด) พร้อมแล้วครับ
A : โอเค สิ่งที่ต้องเตรียมมานะคะ
1. สมุดปากกาเทรนงาน 2. บัตรประชาชนตัวจริง 3. สมุดบัญชีธนาคาร 4. สมัคร เมลใหม่เป็น G-mail หรือถ้ามีแล้วก็เอาอันนั้นมา
5. ค่าเทรนนิ่งงาน 300 บาทนะ ตรงส่วนนี้จะเป็นค่าเอกสารและเว็บไซต์ที่เราจะได้รับกลับไปด้วยนะ (พูดแบบไม่ให้เราแย้ง)
6. แต่งกายสุภาพเรียบร้อยไม่ใส่รองเท้าแตะนะ มีไรสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้นะ
น้องสะดวกวันไหนเอ่ย??
ผม : คงหลังสอบเสร็จอ่ะครับ
A : แล้วบ้านน้องอยู่ไหน???
ผม : สมุทรปราการครับ
A : งั้นน้องนั่ง bts มาลงอโศก แล้วต่อ mrt ลงสถานีห้วยขวาง ออกประตู 4 นะคะ เดินมา 50 ม. จะเจออาคาร...... (ขอไม่เอ่ยนะครับและไม่บอกว่าบริษัทอะไร) แล้วก่อนออกเดินทางโทรมายืนยันสิทธิ์ด้วยนะคะ สวัสดีคร้าาา
ผม : โอเคครับ (วางสายไป)
จากนั้นผมก็คิดแล้วว่า ทำไมต้องเสียค่าสมัครด้วย?? งานอื่นไม่เห็นต้องเสียค่าสมัครเลย
แล้วพอถึงวันที่ต้องไปฟังงาน ผมก็คิดว่าไม่อยากไปแล้ว มันไกล แต่พอดีวันนั้นเพื่อนที่มาชวนผมไป โทรมาขอยืมโน๊ตบุ๊คผม ผมก็เอาไปให้ยืม และบอกเพื่อนว่า "กูไม่ได้แล้วนะ มันไกลอ่ะ ไม่มีตังค์ด้วย" เพื่อนก็บอก "เฮ้ย ไม่ไปจริงดิ เสียเครดิตแล้วไง โอเคๆ ไม่เป็นไร" ก็แยกย้ายกัน
พอถึงตอนเที่ยงก็มีพี่คนนึงโทรมาตามผม ว่าทำไมผมถึงไม่ไป เดี๋ยวเสียเครดิตนะ พี่ได้จองที่นั่งไว้ให้น้องแล้ว ผู้ใหญ่เขามารอจะดูไม่ดีนะ แล้วถ้าน้องไม่ไปแล้วน้องไปสมัครบริษัทอื่นบริษัทอื่นจะไม่รับ เพราะว่าน้องเคยเบี้ยวบริษัทพี่ มันจะขึ้นแบล็คลิสต์ แล้วพี่นัดน้องให้มาฟังงานน้องไม่มาก็เหมือนที่น้องนัดแฟนไปเที่ยวแต่แฟนน้องไม่ไปตามนัดน้องจะรู้สึกยังไง (พี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง อยากให้เราไป พูดให้ผมคิดด้วย) พี่เขาบอกว่าน้องต้องมาฟังให้ได้นะ แล้วพี่เขาก็วางสายไป ผมก็คิดว่า จะไปดีมั้ยวะ ไปฟังคงไม่เสียหายหรอกมั้ง เหมือนผมก็สำนึกตัวเองว่า เขานัดแล้วไม่ไปตามนัด ก็อืมๆๆ ผมก็ตัดสินใจไปฟังงาน พอไปถึงผมก็งงๆ เลยโทรเรียกเพื่อนให้ลงมารับ พอเพื่อนมารับระหว่างทางก็เดินไปพูดไปโปรโมทผู้นำ ชื่อนี่ๆ นี่รถผู้นำรายได้หลักนี่ๆนะ ถ้าเจอก็สวัสดีพี่เขาด้วย เผื่อพี่เขาสนใจจะมาปั้น แล้วก็ขึ้นไปออฟฟิศ มีแต่วัยรุ่นเต็มไปหมด แต่งตัวดีบ้างไม่ดีบ้าง ก่อนเข้างานก็จะมีการคุยงานเบื้องต้นในห้องคุยงานก่อนแล้วจ่าย 300 บาท แต่ผมมาไม่ทันคุยงานเบื้องต้นก็เลยต้องเสีย 300 บาทหน้างาน ติดสติ๊กเกอร์หน้าอกเสื้อเพื่อบอกว่า สีนี่ๆๆอยู่องค์กรนี่นะ เข้าไปตั้งใจฟังพี่เขาดีๆ โทรศัพท์ก็ปิดเครื่องด้วย ให้เกียรติพี่เขาด้วยนะ ตั้งใจฟังนะ ออกแล้วแล้วรวยยยย ตอนฟังเสร็จอย่ารีบกลับนะ เดี๋ยวจะมีทีมงานเรียกชื่อองค์กรนี่ๆ จำไว้นะ อยู่องค์กรนี่ พอได้ยินเสียงพี่เขาเรียกองค์กรก็เดินมาองค์กรนี่นะ (เพื่อนมันพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นมาก เพื่อที่จะให้เราตื่นเต้นไปด้วย) พอเข้าไปนั่งฟังผมก็งงๆ อะไรวะ พูดเกี่ยวกับสินค้าต่างๆที่บริษัทผลิตออกมา ว่าดียังไง กินแล้วดียังไง ราคาต้นทุนเท่าไหร่ ขายราคาเท่าไหร่ ได้กำไลเท่าไหร่ต่อสินค้าตัวนั้น มีรูปรีวิวให้ดูด้วยนะ (ผมก็คิดว่า สินค้าแต่ละตัวมันก็มันเว่อร์ไปนะ ใครจะซื้อบ่อยๆ) นี่คือขั้นตอนที่ 1 คือแนะนำสินค้า เราฟังไปนานๆก็น่าเบื่อ คนที่เคยไปฟังงานแบบนี้จะรู้ดีครับ แล้วจะมีบอกตำแหน่ง และรายได้แต่ละตำแหน่ง บอกคนที่แนะนำคนให้เข้ามาทำงานกับเราหรืออยู่ใต้สายงานเรานั่นเอง เราก็จะอยู่ใต้สายงานพี่เขาอีกที
ขั้นตอนที่ 2 คือ แนะนำวัยรุ่นที่มีรายได้หลักหมื่นขึ้นไปถึงหลักล้านพูดและแชร์ประสบการณ์บนเวทีให้ผู้ที่สนใจงานได้ฟัง
สุดท้ายจะมีการเล่าประสบการณ์ผู้นำหลักล้านหรือสปีคเกอร์คนสุดท้ายว่าแต่ก่อนมีชีวิตเป็นมาอย่างไร ยากจนลำบากมาขนาดนั้น กว่าจะได้มาขนาดนี้
ผมก็ฟังไปน่าเบื่อไป สมุดปากกา สมุดบัญชีที่เตรียมมาก็ไม่ได้ใช้ไม่ได้จดอะไรเลย เพราะมันน่าเบื่อมาก
และเวลาที่ผู้นำเขาพูดก็จะมีลูกทีมคอยส่งเสียงกรี๊ดร้องจากด้านหลังห้อง เสียงดังมาก น่ารำคาญมาก
ผมอยากลุกออกไปก็ไม่กล้า เพราะเห็นคนที่ลุกออกไปก่อนหน้าก็ไม่ได้ออก เพราะจะมีคนห้ามไม่ให้เราออก เขาอ้างว่า ให้ฟังผู้นำเขาพูดก่อน ให้เกียรติพี่เขาก่อน ฟังจบค่อยออก (ผมคิดในใจ แล้วไอ้คนที่ปวดขี้ปวดเหยี่ยว ทั้งหิว สารพัดก็จะไม่ให้ออกเหรอวะ)
พอฟังงานเสร็จปุ๊ปก็จะมีคนเรียกชื่อองค์กรต่างๆใครอยู่องค์กรไหนก็ไปองค์กรนั้น  ไปฟังพี่เขาพูดอีกแปปเดียว ซึ่งก่อนที่จะมาฟังงานพี่เขาก็บอกว่า งานไม่นานหรอก แค่ 1-2 ชม.ก็จบแล้ว แต่ที่จริงตั้งแต่บ่ายโมงจนถึงทุ่มกว่าๆ ถึงจะฟังเสร็จ แต่ผมโชคดีหน่อยมาฟังตอนบ่ายสามกว่าๆ เมื่อยมากๆ นั่งฟังจนเบื่อ
พอเรียกเข้าองค์กรปุ๊ป พี่เขาก็ถามชื่อเรา นี่ๆๆ เสร็จ ผมอยากบอกว่าบริษัทที่ผมเคยทำจะมีการฟังงาน 2 วันครับ
ต่อนะครับ
พอพี่เขาถามชื่อเราปุ๊ปรู้หมดแล้ว ก็จะบอกว่า มีกี่ตำแหน่ง ตำแหน่งเริ่มต้นกี่บาท เราเปิดตำแหน่งไหนถึงจะรวยเร็ว ประมาณนี้ครับ
พอเสร็จผมก็กลับบ้านไปขอยืมตังค์พ่อแม่ เพราะตอนนั้นความโลภมันครอบงำผมไปแล้ว ผมอยากได้ตังค์ไปเปิดตำแหน่งอย่างเดียว พ่อแม่ก็ตกใจ บอกและอธิบายให้ผมฟังว่างานแบบนี้พ่อแม่เคยทำแล้ว มันเป็นเหมือนลูกโซ่นะ เราก็ไปอยู่ใต้สายงานเขาอยู่ดี สินค้าก็แพง ขายไม่ได้หรอก พ่อแม่พูดขนาดนี้ผมยังไม่ฟังเลย ผมก็ไปขอยืมตังค์น้า อธิบายงานให้น้าฟังว่ามีลักษณะนี่นะๆๆ น้าก็ให้ยืมก่อน 7,000 บาท
ผมก็ไปเปิดตำแหน่งเล็กๆที่มีชื่อว่า Silver 6,300 บาท ซึ่งผมก็งงว่า ทำไมต้องเพิ่ม 300 พี่เขาก็ไม่ได้บอกอะไรผมเลย
วันต่อมาผมไม่ว่างไปออฟฟิศ พี่เขาก็โทรตามโทรมาจิกตลอดเวลาว่า ต้องว่างนะ เลิกเรียนแล้วรีบมาออฟฟิศ วันนี้มีอะไรตื่นเต้นนะ ผมก็ครับๆไปตามระเบียบ ถ้าไม่ไปออฟฟิศพี่เขาก็ด่าว่าผม แล้วพอผมเป็นตำแหน่ง Silver พี่เขาก็เร่งให้ผมรีบเป็น DIAMOND นะ เพราะตำแหน่งนี้รวยเร็ว เชื่อกู พอผมบอกว่าหายืมไม่ได้แล้วครับ พ่อแม่ก็ไม่มีตังค์แล้ว พี่เขาก็ด่าๆๆๆ ผมก็เจ็บใจอยากด่ากลับนะ แต่ผมให้เกียรติพี่เขาเฉยๆแหละ เป็นผู้นำทีมก็ด่าลูกทีมมันใช่ป่ะล่ะครับ ทุกคนที่เคยทำธุรกิจแบบนี้น่าจะรู้ดีนะครับ ว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง
ผมก็ไปออฟฟิศทุกวันๆ ค่าใช้จ่ายแต่ละวันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไปช้าโดนด่าอีกต่างหาก ว่าไม่ตั้งใจ  ผมก็ยอมทนต่อไป
ต่อมาผมไปขอยืมตังค์น้าอีกคนและเล่าให้ฟัง น้าก็โอเค ให้ยืมอีก 25,000 บาท แล้วบอกว่าให้รีบเอามาคืนนะ ผมก็ตอบ ครับ
ทุกคนจงจำไว้ว่าใครคิดที่จะทำธุรกิจแบบนี้ทำงานผ่านเน็ตแบบนี้คิดให้ดีก่อนนะครับ ผมอยากเตือนไว้
ไม่อยากให้ทุกคนที่ไม่เคยเจอต้องตกเป็นเหยื่อครับ จงจำไว้ว่า ผู้นำคนไหนพูดและด่าเราเร่งเราให้รีบไปหาตังค์มาเปิดตำแหน่ง ให้เราขโมยทองแม่ ขายโน๊ตบุ๊ค เอาโทรศัพท์ไปจำนำ ไปหายืมคนอื่นมา ผมบอกเลยครับ ว่าคุณกำลังจะเป็นหนี้ครับ ถ้าใครเข้าไปทำแล้วคุณรวยได้ก็ทำต่อไปครับ
แต่ส่วนใหญ่ที่เข้าไปทำ จะเป็นหนี้เยอะมากครับ ทำไม่ได้อย่างที่พี่เขาพูดสุดท้ายเราก็ต้องออกมาใช้ชีวิตตามเดิม
เพราะชีวิตที่เราทำงานในออฟฟิศกับงานผ่านเน็ตแบบนี้ เราไม่มีวันหยุดของเราเลย ไม่ได้ใช้ชีวิตของเราเลย
เวลาเราหิว เราจะขอผู้นำทีมเพื่อออกไปซื้ออะไรกิน พี่เขาก็ไม่ให้เราออกไป ทั้งๆที่เราหิวแทบตาย ทรมานมากครับ
พี่เขาจะอวดว่า พี่ยังไม่ได้กินอะไรมาแต่เช้าเลย พี่ยังไม่เป็นอะไรเลย พี่เขาจะพูดให้เราอดทนทำงานต่อไป
ลักษณะการทำงานก็คือจะชวนคนผ่านทางอินเตอร์เน็ตครับ ทั้งทาง Facebook, Line, Twitter , Bee Talk และพวกโซเชียลมีเดียทั้งหลายครับ
คนที่ชวนคนเข้างานได้เยอะเปอร์เซ็นต์ที่ได้ก็เยอะครับ รายได้ก็เข้ากระเป๋าคนที่ชวนมา คนที่ถูกชวนก็อยู่ใต้สายงานคนที่ชวน เงินก็จะเข้ากระเป๋าผู้นำสูงสุดที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้หาคนเลย นอกจากพูดเดินไปเดินมาแล้วมีแต่คนไหว้คนถ่ายรูปเฉยๆ พี่เขาได้ขนาดนี้เพราะอยู่รหัสต้นๆของบริษัทตั้งแต่ก่อตั้งมาแหละครับ คนมาทำทีหลังรหัสก็อยู่ท้ายๆไม่ได้อะไรเลย และเลิกทำไปในที่สุด

ผมอยากฝากเตือนไว้แค่นี้ครับ ที่จริงมีอีกเยอะ