พอดีเมื่อคืนลุงแฮกริดมาหาหน้าหอนะครับประมานตี1กว่าๆละ พอดีพี่ยามข้างล่างหอเค้าโทรขึ้นมาหาว่ามีคนมาหา ลุงแฮกริชก็บอกกับพี่ยามว่าขอขึ้นมาหาผมหน่อยได้ไหมพี่ยามเค้าก็ไม่ยอม "บอกไม่ได้ครับคนนอกห้ามเข้า" ลุงแฮกริชก็เลยขอให้พี่ยามโทรขึ้นมาตามผมให้ลงไป ผมก็งงๆ สรุบเเล้วผมก็ลงไปเเบบง้วงๆตาปรี่ๆ ผมตกใจเลยครับคือไม่อยากจะเชื้อในสายตาว่าลุงแฮกริชตัวโตกว่าที่คิดไว้ อีก ...... ประเด่นมันยุตรงนี้เเหละครับผมลำบากใจมาก ลุงแฮกริดเค้าบอกนะครับว่าคะเเนน o net กับ gat pat ผมผ่านเกนการคับเลือกบ้านที่ฮอกวอตส์นะครับ ผมก็บอกลุงแฮกริดว่าผมขอคิดดูก่อนได้ไหมครับพอดีว่าผมจะต้องปรึกษากับที่บ้านเลเละครอบครัวก่อน เพราะที่บ้านผมเข้มเรื่องการเรียนมาก ลุงเเฮกริชบอกว่าได้เดียวพรุ้งนี้จะมารับ "ผมเงิบครับ" แอบคิดในใจนะว่าลุงแฮกริชกดดันผมชัดๆ ลุงแฮกริชก็ได้บอกอีกว่าศาสตารจารณ์ โวเดอร์มอขาดเเคลนนักเรียนยุช่วงนี้ ผมเลยบอกไงผมขอโทรหาแม่ก่อนละกันนะครับ เเละคืนนั้นผมก็โทรหาแม่ เสียงเเรงที่แม่ของผมพูดขึ้นมา โทรมาหาพ่อหรอตี1เกิบๆตี2ละ ผมก็เลยบอกไม่ได้จะโทรหาพ่อโทรหาแม่นั้นละ แม่ผมเลยถามว่ามีอะไร ผมเลยบอกกับเเม่ผมว่า เเม่นู๋ของไปเรียนฮอกวอตส์ได้ไหม แม่ผมบอกผมเสียใจมาก "แม่ไม่ให้ไปเเม่จะให้ไปเรียนมอกรุงเทพคณะการตลาด" ผมควรทำยังไงดีใจนึงผมอยากไปฮอกวอตส์มาก คะเเนนก็ถึงเเล้ว T-T ผมเลยขอปรึกษารุนพี่ที่เข้าไปเรียนก่อนหน้านี้เคยมีปัญหาแบบผมบางบ่างครับเเละควรจะเเก้ปัญหาอย่าไร