.....การกระทำส่อเค้าว่าเอาแน่แล้ว สำหรับการปฏิรูปการเมืองในแบบของทหารคนกล้า ขวัญใจคนดีศรีสยามทั้งหลาย ว่า ต่อไประบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข จะใช้การสรรหาหรือแต่งตั้ง เข้ามาแทนที่การเลือกตั้ง โดยเริ่มจากการบริหารส่วนท้องถิ่นในระดับ อบต. อบจ. ที่จะใช้การแต่งตั้งโดยผู้ว่าราชการจังหวัดมาแทนที่การคัดสรรผ่านการเลือกตั้งโดยประชาชนในพื้นที่ และอีกหน่อยก็คงเป็นการบริหารระดับชาติ ที่ประชาชนทั้งประเทศเป็นคนเลือกตัวแทนของพวกเขาเอง ก็จะกลายเป็นการสรรหาโดยการเลือกสรรจากคนไม่กี่คนที่กุมอำนาจไว้ในมือ

     ผมพยายามคิดและวิเคราะห์ว่าเหตุใด ผู้ครองอำนาจในบ้านเมืองเวลานี้ จึงได้คิดเช่นนั้น หรือประเทศของเรายังไม่พร้อมกับระบอบการปกครองที่เจริญก้าวหน้า จึงได้เลือกนำพาประเทศออกจากถนนไฮเวย์มาเดินทางลูกรัง เพื่อซึมซับวิถีชีวิตล้าหลัง เพื่อจะได้นึกถึงความเป็นไทยที่ดีงามในสมัยอดีต

     ผมยิ่งขบคิดยิ่งไม่เข้าใจ แต่ที่รู้สึกอยู่ในเวลานี้ก็คือ รู้สึกคิดถึงพระราชดำรัสรัชกาลที่ 7 วันพระราชทานรัฐธรรมนูญ 10 ธันวาคม ขึ้นมาจับใจ จึงขออันเชิญพระราชดำรัสนั้นมาแสดงอีกครั้งในที่นี้

"ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจอันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิมให้แก่ราษฎรโดยทั่วไป แต่ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใด โดยเฉพาะเพื่อใช้อำนาจนั้นโดยสิทธิขาดและโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร"

พระรองตลอดกาล