ในโอกาสแรกที่เราได้รู้จักกับ'Supersub' พวกเขาคือวงดนตรี Alternative Rock รุ่นใหม่ ที่ทั้งตัวเพลงและภาพลักษณ์ ได้รับแรงบันดาลใจอย่างชัดเจนมาจากวงร๊อคจากประเทศญี่ปุ่น ด้วยเพลงฮิตอย่าง'รอยยิ้ม' มาถึงโอกาสที่สอง กับอัลบั้ม 'Zero' ที่เต็มไปด้วยเพลงดีๆทั้งอัลบั้ม พวกเขาเหลือสมาชิกอยู่ด้วยกันเพียงแค่สองคนเท่านั้น (จากสามในอัลบั้มชุดแรก) และหลังจากอัลบั้มชุดนั้น Supersub หายหน้าไปนานถึง 5 ปี กว่าจะมาถึงอัลบั้มชุดล่าสุด นี่คือครั้งแรก ที่เราเห็น Supersub มาในรูปแบบของวงดนตรี ที่มีสมาชิกครบทุกตำแหน่ง
นอกจากสองสมาชิกหลักของวงอย่าง 'กล' และ 'กัลย์' ที่เป็นเหมือนแกนหลักของวงซึ่งร่วมงานด้วยกันมาโดยตลอดในชื่อของ Supersub ตั้งแต่ออกอัลบั้มชุดแรกแล้ว ในอัลบั้มชุดนี้ ยังมีนักดนตรีอีกสามคน ที่เข้ามาเสริมทีมให้กลายเป็นวงดนตรีที่สมบูรณ์ ซึ่งบุคคลเหล่านั้นประกอบไปด้วย 'บ๋อม' อดีตมือกลองจากวง 'Potato' ซึ่งมาร่วมงานกับ Supersub ในช่วงการบันทึกเสียงและแสดงโชว์ของวงตั้งแต่อัลบั้มชุดที่แล้ว จนเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกถาวรในอัลบั้มนี้ 'ฝ้าย' มือเบสสาวจากวง Funk Rock รุ่นใหม่ฝีมือจัดจ้านอย่าง 'OverMe' และคนสุดท้ายคือ 'อั้ม' จาก 'Dubberfield' ที่เข้ามาเพิ่มสีสันใหม่ๆให้กับเพลงของ Supersub ได้อย่างน่าสนใจในตำแหน่งคีย์บอร์ด
ทั้งห้าคนนี้ คือสมาชิกของ Supersub ในยุคปัจจุบัน ซึ่งมีส่วนในการสร้างสรรค์งานที่ผมคิดว่า คืออัลบั้มที่ดีที่สุดของวง ที่พวกเขาให้ชื่อมันว่า 'Therapy'
หากในอัลบั้มที่แล้ว การทำงานของพวกเขา นอกจากตัวเพลงส่วนใหญ่ ที่จะออกมาจากสองสมาชิกของวงแล้ว มันจะถูกส่งต่อไปยังสมาชิกหลายคนของวง'Klear' ที่จะทำหน้าที่ในการมาช่วยเหลือในส่วนที่วงยังขาดหายไป นั่นคือการบันทึกเสียงและเรียบเรียง จนออกมาเป็นเพลงที่สมบูรณ์ในที่สุด ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องแตกต่างจากอัลบั้มชุดนี้ ที่จะเป็นหน้าที่ของ Supersub ทั้ง 5 คนในการร่วมกันเรียบเรียงดนตรีขึ้น และผมก็เดาว่า นั่นคือเหตุผลหลักๆเลย ที่ทำให้งานชุดนี้ของพวกเขา ออกมามีชีวิตชีวามากกว่าสองอัลบั้มแรกอย่างเห็นได้ชัดเจน
จากที่ผมฟังเพลงของพวกเขาในอัลบั้มชุดนี้ ดูเหมือนกับว่าสมาชิกใหม่ทั้งสามคนที่เข้ามาในอัลบั้มชุดนี้นั้น พวกเขาต่างก็รู้จักเพลงในแบบที่ Supersub เคยทำเอาไว้ในอัลบั้มที่ผ่านๆมากันดีอยู่แล้ว การเข้ามาเล่นและทำเพลงร่วมกันจนกลายเป็น Supersub ที่มีห้าคนนั้น จึงกลายเป็นการทำเพลงด้วยภาพรวมที่สมาชิกทุกคนเห็นภาพเหมือนกัน นำมาสู่การพัฒนาและต่อยอดทั้งเนื้อร้อง และดนตรีที่มาจาก Supersub ดั้งเดิมทั้งสองคน ไม่ได้เป็นการเข้ามา เพื่อนำพาวงออกไปในทิศทางที่ฉีกไปจากเดิมแต่อย่างใด และอีกเหตุผลคือการที่ 'กัลย์' มือกีต้าร์ของวง ยังคงรับหน้าที่เป็น Producer ด้วยตัวเอง จึงทำให้แฟนเพลงเก่าๆของพวกเขา ยังคงสามารถที่จะสบายใจได้ ว่ากว่า 60% นี่จะยังคงเป็นวงดนตรีเดิมที่เขารู้จัก แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปก็คือ มันคือวงดนตรีที่สมบูรณ์แบบมากขึ้นทั้งจากวิธีการคิด แต่ง และเล่นดนตรี
แต่อีกมุมหนึ่ง ด้วยเวลากว่า 5 ปี ที่ถูกใช้ไปในการทำเพลง และทดลองหาสมาชิกใหม่ๆเข้ามาในวง แน่นอนล่ะ ว่าพวกเขาก็ไม่ได้มีแต่เพลงแบบเดิมๆออกมาให้ฟังกัน สำหรับผมแล้ว ภาพรวมหลักที่เห็นในอัลบั้ม Therapy นี้ คงเป็นการพัฒนาและต่อยอดมาจากเพลง Alternative Rock ที่ผสมผสานไปด้วยเมโลดี้แบบ J-Rock เป็นหลักอยู่เหมือนกับสองอัลบั้มที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีวัตถุดิบอีกหลายอย่าง ที่เป็นของใหม่สำหรับ Supersub ซึ่งถูกใส่เพิ่มเข้ามาอยู่เช่นกัน
อย่างแรกที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด ก็คือเสียงสังเคราะห์ต่างๆ ที่ในสองอัลบั้มแรก อาจจะมีหน้าที่เป็นเพียงแค่ส่วนประกอบ ซึ่งคอยเพิ่มสีสันนิดๆหน่อยๆให้กับตัวเพลงเท่านั้น แต่กับการที่มีมือคีย์บอร์ดเข้ามาร่วมทำเพลงด้วยอย่างจริงจัง วิธีคิด และการแต่งไลน์ต่างๆของเสียงสังเคราะห์ในแต่ละเพลงจึงแตกต่างออกไปจากเดิม กลายเป็นส่วนที่โดดเด่นขึ้นมาไม่แพ้เสียงกีต้าร์ ที่เป็นพระเอกในเพลงของ Supersub มาโดยตลอด และในบางเพลง ก็ถึงกับเบียดกีต้าร์ขึ้นมาเป็นพระเอกเองเสียเลยด้วยซ้ำ
เพลงอย่าง 'อุณหภูมิ' และ 'ดารา' คือเพลงที่แทบจะกลายเป็น Synth Pop ชั้นดีจากยุค 80's แบบที่เราไม่เคยได้ยิน Supersub ทำมันออกมาในเพลงของตัวเองมาก่อน ในขณะที่ 'ตื่น' 'ที่ที่ไม่มีเรา' 'ความรักสั้น ความเหงายาวนาน' คือเพลงที่มีสไตล์กระเดียดออกไปทาง J-Rock อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นส่วนผสมที่พวกเขาทำมาโดยตลอด จนกลายมาเป็นจุดจดจำที่ทำให้ Supersub แตกต่างไปจากวงอื่นๆ เสริมเข้าไปด้วยเพลงช้าอย่าง 'สองคน' และ 'คำนั้น' ที่ทั้งละเมียดละไมและเป็นธรรมชาติ
นี่คือส่วนผสมสามอย่างหลักๆใน Therapy ชุดนี้ อาจจะฟังดูเหมือนกับว่ามันเป็นอัลบั้มที่มีแนวทางค่อนข้างจะกระจัดกระจายออกไปหลายทิศทางอยู่สักหน่อย แต่สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจอยู่เหมือนกันก็คือ มันกลายเป็นว่า ทุกเพลงถูกยึดโยงเข้าไว้ด้วยกันอย่างแน่นหนา ด้วยเสียงร้องเนื้อร้องและเมโลดี้ที่มาจาก กล และ กัลย์ สองสมาชิกดั้งเดิม มันแข็งแรงจนถึงขนาดที่ทำให้งานชุดนี้มีภาพรวมที่ชัดเจน แบบที่ไม่ได้เห็นในอัลบั้มเพลงไทยมาพักใหญ่ๆแล้วเลยทีเดียว
====================
Artist : Supersub
Album : Therapy
Producer : กัลย์ วงศ์วิทวัส
Label : Believe Records
====================
* Supersub ประกอบไปด้วย ..
- สกล สุวรรณาพิสิทธิ์ (กล) : ร้องนำ
- กัลย์ วงศ์วิทวัส (กัลย์) : กีต้าร์
- นริศรินทร์ จันทร์พรายศรี (ฝ้าย) : เบส
- สิทธิชน จุลโคตร (อั้ม) : คีย์บอร์ด
- สุวาทิน วัฒนวิทูกูร (บ๋อม) : กลอง
*
http://soundsyndrome.exteen.com/20080811/supersub-zero
Review อัลบั้ม Zero
Moment - Supersub
เนื้อร้อง , ทำนอง : กัลย์ วงศ์วิทวัส
เรียบเรียง : Supersub
[CR] [Review] Supersub อัลบั้ม Therapy
นอกจากสองสมาชิกหลักของวงอย่าง 'กล' และ 'กัลย์' ที่เป็นเหมือนแกนหลักของวงซึ่งร่วมงานด้วยกันมาโดยตลอดในชื่อของ Supersub ตั้งแต่ออกอัลบั้มชุดแรกแล้ว ในอัลบั้มชุดนี้ ยังมีนักดนตรีอีกสามคน ที่เข้ามาเสริมทีมให้กลายเป็นวงดนตรีที่สมบูรณ์ ซึ่งบุคคลเหล่านั้นประกอบไปด้วย 'บ๋อม' อดีตมือกลองจากวง 'Potato' ซึ่งมาร่วมงานกับ Supersub ในช่วงการบันทึกเสียงและแสดงโชว์ของวงตั้งแต่อัลบั้มชุดที่แล้ว จนเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกถาวรในอัลบั้มนี้ 'ฝ้าย' มือเบสสาวจากวง Funk Rock รุ่นใหม่ฝีมือจัดจ้านอย่าง 'OverMe' และคนสุดท้ายคือ 'อั้ม' จาก 'Dubberfield' ที่เข้ามาเพิ่มสีสันใหม่ๆให้กับเพลงของ Supersub ได้อย่างน่าสนใจในตำแหน่งคีย์บอร์ด
ทั้งห้าคนนี้ คือสมาชิกของ Supersub ในยุคปัจจุบัน ซึ่งมีส่วนในการสร้างสรรค์งานที่ผมคิดว่า คืออัลบั้มที่ดีที่สุดของวง ที่พวกเขาให้ชื่อมันว่า 'Therapy'
หากในอัลบั้มที่แล้ว การทำงานของพวกเขา นอกจากตัวเพลงส่วนใหญ่ ที่จะออกมาจากสองสมาชิกของวงแล้ว มันจะถูกส่งต่อไปยังสมาชิกหลายคนของวง'Klear' ที่จะทำหน้าที่ในการมาช่วยเหลือในส่วนที่วงยังขาดหายไป นั่นคือการบันทึกเสียงและเรียบเรียง จนออกมาเป็นเพลงที่สมบูรณ์ในที่สุด ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องแตกต่างจากอัลบั้มชุดนี้ ที่จะเป็นหน้าที่ของ Supersub ทั้ง 5 คนในการร่วมกันเรียบเรียงดนตรีขึ้น และผมก็เดาว่า นั่นคือเหตุผลหลักๆเลย ที่ทำให้งานชุดนี้ของพวกเขา ออกมามีชีวิตชีวามากกว่าสองอัลบั้มแรกอย่างเห็นได้ชัดเจน
แต่อีกมุมหนึ่ง ด้วยเวลากว่า 5 ปี ที่ถูกใช้ไปในการทำเพลง และทดลองหาสมาชิกใหม่ๆเข้ามาในวง แน่นอนล่ะ ว่าพวกเขาก็ไม่ได้มีแต่เพลงแบบเดิมๆออกมาให้ฟังกัน สำหรับผมแล้ว ภาพรวมหลักที่เห็นในอัลบั้ม Therapy นี้ คงเป็นการพัฒนาและต่อยอดมาจากเพลง Alternative Rock ที่ผสมผสานไปด้วยเมโลดี้แบบ J-Rock เป็นหลักอยู่เหมือนกับสองอัลบั้มที่ผ่านมา แต่ก็ยังมีวัตถุดิบอีกหลายอย่าง ที่เป็นของใหม่สำหรับ Supersub ซึ่งถูกใส่เพิ่มเข้ามาอยู่เช่นกัน
อย่างแรกที่เห็นได้ชัดเจนที่สุด ก็คือเสียงสังเคราะห์ต่างๆ ที่ในสองอัลบั้มแรก อาจจะมีหน้าที่เป็นเพียงแค่ส่วนประกอบ ซึ่งคอยเพิ่มสีสันนิดๆหน่อยๆให้กับตัวเพลงเท่านั้น แต่กับการที่มีมือคีย์บอร์ดเข้ามาร่วมทำเพลงด้วยอย่างจริงจัง วิธีคิด และการแต่งไลน์ต่างๆของเสียงสังเคราะห์ในแต่ละเพลงจึงแตกต่างออกไปจากเดิม กลายเป็นส่วนที่โดดเด่นขึ้นมาไม่แพ้เสียงกีต้าร์ ที่เป็นพระเอกในเพลงของ Supersub มาโดยตลอด และในบางเพลง ก็ถึงกับเบียดกีต้าร์ขึ้นมาเป็นพระเอกเองเสียเลยด้วยซ้ำ
เพลงอย่าง 'อุณหภูมิ' และ 'ดารา' คือเพลงที่แทบจะกลายเป็น Synth Pop ชั้นดีจากยุค 80's แบบที่เราไม่เคยได้ยิน Supersub ทำมันออกมาในเพลงของตัวเองมาก่อน ในขณะที่ 'ตื่น' 'ที่ที่ไม่มีเรา' 'ความรักสั้น ความเหงายาวนาน' คือเพลงที่มีสไตล์กระเดียดออกไปทาง J-Rock อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นส่วนผสมที่พวกเขาทำมาโดยตลอด จนกลายมาเป็นจุดจดจำที่ทำให้ Supersub แตกต่างไปจากวงอื่นๆ เสริมเข้าไปด้วยเพลงช้าอย่าง 'สองคน' และ 'คำนั้น' ที่ทั้งละเมียดละไมและเป็นธรรมชาติ
นี่คือส่วนผสมสามอย่างหลักๆใน Therapy ชุดนี้ อาจจะฟังดูเหมือนกับว่ามันเป็นอัลบั้มที่มีแนวทางค่อนข้างจะกระจัดกระจายออกไปหลายทิศทางอยู่สักหน่อย แต่สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจอยู่เหมือนกันก็คือ มันกลายเป็นว่า ทุกเพลงถูกยึดโยงเข้าไว้ด้วยกันอย่างแน่นหนา ด้วยเสียงร้องเนื้อร้องและเมโลดี้ที่มาจาก กล และ กัลย์ สองสมาชิกดั้งเดิม มันแข็งแรงจนถึงขนาดที่ทำให้งานชุดนี้มีภาพรวมที่ชัดเจน แบบที่ไม่ได้เห็นในอัลบั้มเพลงไทยมาพักใหญ่ๆแล้วเลยทีเดียว
Artist : Supersub
Album : Therapy
Producer : กัลย์ วงศ์วิทวัส
Label : Believe Records
====================
- สกล สุวรรณาพิสิทธิ์ (กล) : ร้องนำ
- กัลย์ วงศ์วิทวัส (กัลย์) : กีต้าร์
- นริศรินทร์ จันทร์พรายศรี (ฝ้าย) : เบส
- สิทธิชน จุลโคตร (อั้ม) : คีย์บอร์ด
- สุวาทิน วัฒนวิทูกูร (บ๋อม) : กลอง
* http://soundsyndrome.exteen.com/20080811/supersub-zero
Review อัลบั้ม Zero
เรียบเรียง : Supersub