NOTICE
    1. ความรู้ภาษาญี่ปุ่นของผมเท่ากับ 0 (อาศัยแปลจาก Sub-Eng หลายๆ เจ้าเอา) หากผิดพลาดประการใดเชิญจวกได้ตามสบายครับ
    2. ความรู้ภาษาอังกฤษของผมอยู่ในระดับไก่กามากๆ (แต่กระแดะอยากทำสปอย) หากผิดพลาดประการใดเชิญจวกได้ตามสบายเช่นกันครับ
    3. นอกเหนือจากข้อ 1 กับ 2 หากผิดพลาดประการใดเชิญจวกให้ตายอย่าให้เหลือ
    4. อนึ่งที่ทำสปอยเพราะอยากหาคนคุยด้วย + เหตุผลลับๆ อีกหนึ่งข้อ และจะพยายามสปอยจนอนิเมะจบครับ
    5. การหาข้อมูลของผมคิดว่ายังไม่แน่นพอ คงต้องขอความกรุณาจากหลายๆ ท่านครับ
    6. ผมว่าผมคงพิมพ์ผิดเยอะอยู่ ถ้าเจอรบกวนแจ้งให้ทราบด้วยครับ
    7. ถ้ากระทู้นี้ทำให้คุณอ่านจนจบได้ ผมก็ดีใจแล้วครับ

---

Rail Wars! ตอนที่ 2 - ขอฉันอยู่แบบนี้ไปอีกสักหน่อย


     -     ในห้องของ กองรักษาความสงบที่ 4 หน่วยรักษาความปลอดภัยการรถไฟโตเกียว ทาคายามะที่กำลังงงๆ จนโดนสาวสวยที่เหมือนเป็นหัวหน้าหันมาจ้อง จนต้องหลบตาไปทางซากุไร แต่ก็ยังไม่วายโดนทักว่ามีอะไร จนสะดุ้งและบอกปัดไปว่า สมาชิกกลุ่มเดิมสินะ โคอุมิบอกเธอดีใจที่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน ทาคายามะบอกเขาก็เช่นกัน แต่ซากุไรก็พูดแทรกว่า เธอไม่ได้อยากอยู่กลุ่มกับทาคายามะนักหรอก แต่ดีหน่อยที่มีคนเห็นแววส่งให้เธอมาอยู่ที่หน่วยรักษาความปลอดภัย
     ***ขอเรียกเหมือนเดิมว่า "หน่วยรักษาความปลอดภัยการรถไฟ" เพราะว่าหน่วยนี้ในเรื่องไม่ได้ขึ้นกับสำนักงานตำรวจแห่งชาติเหมือนกับ ตำรวจรถไฟ ในประเทศเราครับ
    
     [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้




     -     ทางด้านสาวสวยอีกคนในห้องก็เริ่มแนะนำตัว ว่าจะมาดูแลพวกทาคายามะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอก็เป็นหัวหน้าของกองรักษาความสงบที่ 4 ชื่อ ลิดา นานา สำหรับคนทั่วไปหน่วยถูกรู้จักในชื่อ K4 แล้วอธิบายต่ออีกหน่อยว่า K4 ย่อมาจากอะไร (ตรงนี้ย่อมาจากภาษาญี่ปุ่นแน่ๆ Kakaihan อะไรสักอย่าง ..ยอม) และในเวลาทำงาน อย่าเรียกเธอว่า “หัวหน้า” ให้เรียก “ลิดา-ซัง” แทน



     -     ตัดมาที่โรงเก็บ รถไฟฟ้า EF82 – BLACK STAR ของหน่วย NRSAT (National Railways Special Assault Team) ถูกนำออกจากโรงเก็บ ขึ้นไปยังลิฟท์และทำการเชื่อมต่อกับโบกี้หนึ่ง คนที่อยู่ในรถไฟ คือ อ.โกวโนะ นั่นเอง ซึ่งตอนนี้ได้รับแจ้งว่ามีการวางระเบิดที่สถานีโยโกฮาม่า ต้องรีบกู้สถานการณ์และจับผู้กระทำผิดมาให้ได้ เพราะความปลอดภัยของผู้โดยสารของ JNR คือ หน้าที่ที่สำคัญที่สุด ว่าแล้ว EF82 ก็ทำการออกตัว (ออกตัวได้อลังมาก)
     ***EF82 – BLACK STAR หาข้อมูลไม่เจอเลย ไม่รู้คันนี้มีอยู่จริงๆ หรือเปล่า ใครมีข้อมูลช่วยแนะนำหน่อยครับ
     ***    National Railways Special Assault Team >> หน่วยจู่โจมพิเศษการรถไฟแห่งชาติ!?!





     -     พอเจอสถานการณ์แบบนี้ทาคายามะถึงกับท้อใจความฝันที่จะเป็นคนขับรถไฟของเขาไม่เหลือแล้ว ด้านซากุไรก็หันมาบอกกับลิดาพวกเราเองต้องทำอะไรสักอย่างเหมือนกัน ลิดาบอกว่างานที่จะทำไม่ใช่งานแบบนั้น     และงานที่พวกทาคายามะได้ทำก็คือดูแลความสงบเรียบร้อยในสถานีนั่นเอง ทำเอาทาคายามะถึงกับพูดขึ้นว่า “โชคดีจริงๆ” ซากุไรหันมาโวยว่า หมายความว่ายังไง



     -     ระหว่างที่เดินตรวจตราอยู่ก็มีคุณยายเข้ามาถามทาง ซากุไรก็บอกว่าอยู่ทางนั้นพร้อมกับชี้มือ จนทาคายามะต้องรีบเข้ามาช่วยและบอกว่าจะนำทางไปเอง ทำเอาซากุไรทำหน้าเคืองเล็กน้อย ได้แต่มองตามทาคายามะที่กำลังไปส่งคุณยายให้กับเจ้าหน้าที่สถานี พอเห็นสีหน้ายิ้มแย้มของทาคายามะ ซากุไรก็เปลี่ยนสีหน้าไปเล็กน้อย



     -     ต่อจากคุณยาย คราวนี้เป็นเด็กหลงทางร้องให้จ้าอยู่หน้าสถานี ทาคายามะกับอิวาอิซุมิไม่รู้จะทำยังไง บังเอิญที่โคอุมิอยู่ใกล้ๆ ก็เข้ามาปลอบเด็กไว้จนหยุดร้องให้ ทาคายามะเลยบอกว่าดีจริงๆ ที่มีผู้หญิงอยู่ใกล้ๆ ในสถานการณ์แบบนี้ ทำให้ซากุไรที่เดินมาได้ยินทำหน้าเคืองไปอีกรอบ



     -     คราวนี้ซากุไรเลยไปโวยกับลิดาเลยว่า งานแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับยามห้างสรรสินค้าเลยไม่ใช่เหรอ ลิดาก็บอกว่าแบบนี้นี่เองก็เข้าท่าดีเหมือนกัน ซากุไรก็โวยต่อว่านี่ไม่ใช่เรื่องตลก เพราะที่เธอต้องการคือมาทำงานของหน่วยรักษาความปลอดภัย ลิดาก็บอกว่าการทำให้สถานีอยู่ในความสงบเรียบร้อยเองก็เป็นงานของหน่วยรักษาความปลอดภัย และยังบอกด้วยว่าซากุไรนั้นเข้าไปใจผิดไปบางอย่าง งานของหน่วยรักษาความปลอดภัยไม่ใช่การต่อสู้ พูดเสร็จก็เข้าไปข้างหลังซากุไรแล้วเอาปืนไป พร้อมบอกว่าจะขอยึดไว้ก่อน



     -     ตัดมาทางทาคายามะกับโคอุมิ ที่มาดูหมาน้อยเจ้ากรรมของตอนที่แล้ว ซึ่งยังไม่มีคนมารับจนโคอุมิเป็นกังวล แต่ทางเจ้าหน้าที่บอกว่าได้รับโทรศัพท์จากเจ้าของแล้วว่าจะมารับภายในวันนี้ ทำให้ทาคายามะกับโคอุมิโล่งอกเพราะนึกว่าจะหาเจ้าของไม่เจอแล้ว



     -     ตัดมาอีกที คราวนี้มาติดป้ายกันหน้าสถานี ซากุไรซึ่งทำหน้าน่าเบื่อ จนทาคายามะถามว่ามีอะไรเหรอ แต่ก็ปฏิเสธว่าไม่มีอะไร ยังไม่ทันคุยกันต่อลิดาก็เข้ามาทักว่าถึงเวลากินข้าวแล้ว ซากุไรก็รีบดึงแขนโคอุมิไปกับลิดาทันที จนอิวาอิซุมิโวยว่าทำมพวกเธอได้ไปก่อน ซากุไรหันมาโวยเลยว่าไม่รู้จัก Lady First หรือไง แล้วก็เดินจากไปเลย ทิ้งให้ 2 หนุ่มท้องร้องอยู่หน้าสถานี



     -     ในร้านอาหารลิดากำลังถามว่าซากุไรและโคอุมิว่าอร่อยไหม โคอุมิก็กล่าวขอโทษที่ต้องรบกวนแต่ลิดาบอกไม่เป็นไรเพราะเธอเป็นคนชวนมาเอง ระหว่างที่คุยกันอยู่เค้กที่สั่งก็มาเสิร์ฟ แต่ 2 สาวต้องแปลกใจ เพราะก่อนเสิร์ฟที่โตะพนักงานได้ฉีดบางอย่างใส่เค้กที่สั่งด้วย ลิดาก็อธิบายว่าเป็นของหวานชนิดพิเศษที่ฉีดไฮโดรเจนเหลวเพื่อเพิ่มความอร่อย พอ 2 สาวก็ได้กินก็บอกเลยว่าอร่อยทั้งหวานและกรอบแบบที่ไม่เคยกินมาก่อน ลิดายิ้มแล้วบอกปิดท้ายว่าเวลาไม่สดชื่นการกินของหวานช่วยได้นะ ทำเอาซากุไรที่เหมือนถูกอ่านใจออกหลบหน้าด้วยความเขินเล็กน้อย




     -     กลับมาที่ทาคายามะกับอิวาอิซุมิที่ยังคงติดป้ายหน้าสถานนีอยู่ อิวาอิซุมิก็เริ่มบ่นว่ามาช้ากันจริงๆ ระหว่างที่คุยกันอยู่ ก็มีแส่งแว๊บ!!จากด้านหลังทาคายามะ อิวาอิซุมิรีบคว้าตัวทาคายามะลงพื้น จากนั้นตู้ล็อกเกอร์ข้างหลังทาคายามะก็ระเบิดออก ทั้งทาคายามะและอิวาอิซุมิไม่เป็นอะไร แต่ก็ยังตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น



     -     ทางด้านสถานีได้รับแจ้งจากคนร้ายแล้วว่า ได้ทำการวางระเบิดไว้ในสถานีโตเกียว ซากุไรเองก็รู้เลยว่าระเบิดก่อนหน้านี้เป็นแค่การขู่ ทาคายามะก็เกิดสงสัยขึ้นมาว่าไม่ใช่ว่าคนร้ายวางระเบิดที่สถานีโยโกฮาม่าหรอกเหรอ  อิวาอิซุมิเหมือนจะฉุนในความทึ่มของทาคายามะจนต้องอธิบายว่าเป้าหมายที่แท้จริงของค้นร้ายคือที่สถานีโตเกียวต่างหาก
     -     ลิดาถามหัวหน้าสถานีว่าเป้าหมายคืออะไร หัวหน้าสถานีบอกว่าคนร้ายต้องการเงิน 100 ล้านเยน ทำเอาทาคายามะตกใจว่าเงินตั้งขนาดนั้นจะไปมีได้ไง คราวนี้เป็นทีของโคอุมิอธิบายบ้างว่า สถานีโตเกียวมีเงินหมุน 300 ล้านเยนต่อวัน เงินที่ว่ามานั้นไม่ถือว่ามากไป
     -     หัวหน้าสถานียังบอกอีกว่าคนร้ายให้เวลาถึงแค่ 3 โมงเย็นเท่านั้น ถ้านำเงินไปให้พวกมันจะจุดระเบิด ซึ่งตอนนี้เหลือเวลาไม่ถึง 1 ชม.แล้ว หัวหน้าสถานีเองก็ไดทำการติดต่อหัวหน้าโกวโนะแล้ว ตอนนี้กำลังรีบมาจากสถานีโยโกฮามาแต่อาจจะไม่ทันเวลา ทาคายามะเลยบอกว่าแบบนี้แย่แน่ ต้องรีบไปแจ้งให้ผู้โดยสารทุกคนทราบและอพยพผู้โดยสารออกไป แต่สาวสวยที่ดูเหมือนจะเป็นเลขาของหัวหน้าสถานีห้ามไว้ก่อน พร้อมอธิบายว่าถ้าเกิดประกาศออกไปแบบนั้นจะเกิดความวุ่นวาย และที่นี่คือสถานีโตเกียวซึ่งอยู่ใจกลางเมือง ถ้าทำแบบนั้นจะทำให้การจารจรเป็นอัมพาทันที จนทาคายามะได้แต่เจ็บใจ



     -     ลิดาเลยบอกให้หัวหน้าสถานีไปเตรียมเงินเอาไว้ก่อน หัวหน้าสถานีเดินออกไป ซากุไรก็ถามลิดาว่าจะยอมทำตามความต้องการของคนร้ายอย่างนั้นเหรอ ลิดาตอบซากุไรว่า สิ่งที่หน่วยรักษาความปลอดภัยต้องจำให้ขึ้นใจ คือ ความปลอดภัยของผู้โดยสารต้องมาก่อน




     -     จู่ๆ ทาคายามะก็พูดขึ้นมาว่า ถ้าเกิดเราหาระเบิดได้ก่อนหัวหน้าโกวโนะกลับมา… ทำไมเราไม่ลองทำดูก่อนล่ะ คำพูดของทาคายามะทำให้เพื่อนร่วมทีมรวมถึงตัวลิดาเองอึ้งไปเล็กน้อย แต่ลิดาก็ยิ้มแล้วบอกว่า งั้นลองกันเลยไหม แต่ว่าแค่ลองค้นหาดูเท่านั้น และจะแจ้งให้สมาชิกคนอื่นในสถานีทราบเพื่อช่วยกันหาด้วย แต่ถ้าถึงเวลา 14.50 น. แล้วยังหาระเบิดหรือมาตรการตอบโต้คนร้ายไม่ได้ ก็จำเป็นที่จะต้องทำตามความต้องการของคนร้าย



     -     พวกทาคายามะเริ่มต้นค้นหากันที่ตู้ล็อกเกอร์ในบริเวณสถานี (คงเพราะระเบิดในตอนแรกมันอยู่ในตู้ล็อกเกอร์) พอมาถึงบริเวณสถานีก็พบว่าตู้ล็อกเกอร์หยอดเหรียญในบริเวณสถานีมีมากกว่า 3000 ตู้ เล่นเอาท้อกันตั้งแต่ยังไม่ได้หาเลย
     -     แต่ทาคายามะไม่สนใจบอกรีบช่วยกันหาดีกว่า ว่าแล้วก็วิ่งไปที่ตู้ล็อกเกอร์พร้อมใช้เครื่องมือที่นำมาด้วยสแกนหาวัตถุต้องสงสัยทันที แล้วบอกให้โคอุมิช่วยเช็ครายชื่อตู้ที่หาแล้วหน่อย ซากุไรก็เข้ามาแซวว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงฮึดฮัดขึ้นมา อยากจะทำงานกับหน่วยรักษาความปลอดภัยขึ้นมาแล้วหรือไง (เพราะตอนแรกๆ ทาคายามะไม่ค่อยอยากจะทำงานแบบนี้) ทาคายะก็ตอบกลับไปว่า ไม่ใช่ เขาแค่อยากให้ผู้โดยสารปลอดภัยเท่านั้น



     -     เวลาผ่านไปสักพักพึ่งค้นกันได้แค่ 368 ตู้ อิวาอิซุมิบอกแบบนี้ไม่ทันการแน่ ซากุไรก็ตั้งข้อสงสัยว่าคนร้ายจะวางระเบิดในตู้ล็อกเกอร์เหมือนเดิมเหรอ ทาคายามะก็ถามกลับว่างั้นจะเป็นที่ไหนกัน ซากุไรบอกเธอพนันได้เลยว่าต้องเป็นที่ที่คาดไม่ถึงแน่นอน



     -     พูดยังไม่ทันจบกันโทรศัพท์โคอุมิก็ดังขึ้นมา ตอนแรกคิดกันว่าเจอระเบิดแล้ว แต่เจ้าหน้าที่แค่โทรมาบอกว่าสุนัขหลงทางที่เจอมันเห่าไม่หยุด ทาคายามะกับซากุไรถึงกับถอนหายใจ แต่อิวาอิซุมิกลับอุทานออกมาว่า นั่นแหละระเบิด ทำเอาซากุไรงงว่ารู้ได้ยังไง อิวาอิซุมิก็ตอบง่ายๆ ว่าสัญชาติญาณ



     -     พอมาถึงที่หน้าเคาเตอร์ซากุไรก็ถามเลยว่าเจ้าหมาน้อยนี่เริ่มเห่าตั้งแต่เมื่อไหร่ พนักงานก็บอกว่าประมาณ 30 นาทีแล้ว ว่าแล้วซากุไรก็เงี่ยหูฟังที่กระเป๋า แล้วก็โป๊ะเชะกระเป๋าใส่สุนัขนี่แหละคือระเบิด