แบงค์ประเทศอื่นยังไงไม่รู้ แต่เชื่อว่าหลักการคงไม่หนีกันมากนัก สำหรับแบงค์ของไทยแล้ว มันมีจุด "Security Check" มากมาย ทั้งที่มองเห็นด้วยตาเปล่า ภายใต้กล้องขยาย กล้องส่องแสงพิเศษ กล้องส่องรังสีพิเศษ จุดตรวจสอบพิเศษแบบ "ถาวร" จุดตรวจสอบพิเศษผันแปร หลายจุดไม่สามารถเห็นได้แม้จากเครื่องสแกน ตัวอย่างก็คือแบงค์ดอลล่าร์ที่มีหมึกพิมพ์ผสมแม่เหล็กในบางจุด ปลอมเหมือนอย่างไร เข้าเครื่องตรวจหาตำแหน่งสนามแม่เหล็กก็รู้เลย และนี่คือจุดที่เครื่องแลกเหรียญ (สมัยร่วม 30 ปีก่อน) ใช้ตรวจสอบว่าเป็นแบงค์ราคาเท่าไหร่

เอาเป็นว่าเราเคยร้อนวิชาทดสอบแลกแบงค์ราคา 2 เหรียญหรือ 5 เหรียญจำไม่ได้ (โดยเดาสุ่มตำแหน่งใส่หมึกแม่เหล็ก) จากเครื่องแลกเหรียญ ใน Amusement Park ได้มาแล้ว พอแลกได้แล้วก็กลัวพอสมควรว่ามันจะตามเราเจอโดยตรวจจากกล้องวงจรปิด (แต่มันมีหลายเครื่อง หลายตำแหน่ง และกว่ามันจะเปิดเครื่องหยิบแบค์ไปนับคงมืดโน่น) ต้องอยู่หยอดเหรียญเล่นเครื่องพวกหยิบตุ๊กตา ถาดเขย่าเหรียญ อีกพักใหญ่ ได้มาหลายตัวอยู่ แล้วถึงเผ่น

แบงค์หลาย ๆ ประเทศ (อาจรวมไทยด้วย) จะใช้วิธีพิมพ์หลายชั้น ทำให้สแกนหรือทำสำเนา (Copy) อย่างไรก็ไม่ได้ภาพของหมึกพิเศษนั้นไป เช่นพิมพ์หมึกผสมแม่เหล็กก่อน แล้วค่อยพิมพ์รูปพิมพ์สีอื่นทับ สแกนอย่างไรก็ไม่รู้ว่าหมึกผสมแม่เหล็กนั้นพิมพ์รูปอะไรไว้ ต้องใช้เครื่องอ่านพิเศษถึงอ่านได้ อย่างน้อยต้องใช้ผงเหล็กทาถึงเห็น ซึ่งอุปกรณ์เช่นนี้หาไม่ง่ายและส่วนใหญ่คนคิดไม่ถึง

Security Check Point ที่เปิดเผย (เฉพาะที่ต้องใช้เครื่องมือพิเศษ) สำหรับธนบัตาบางรุ่นมีระหว่าง 16 - 3X จุด ผสมกันไป ทั้งหมึกเรืองแสง สะท้อนรังสี UV / Infra Red หมึกผสมแม่เหล็ก ลายน้ำ สอดเส้นใย ผสมเส้นใยสี เส้นใยเรืองแสงในเนื้อกระดาษ สอดแถบพลาสติดหรือแถบโลหะ ปิดแถบโฮโลแกรม ทั้งหลายเหล่านี้ ไม่รวมที่ไม่เปิดเผย ที่เห็นได้ด้วยเครื่องอ่านพิเศษเท่านั้น และยังมีการเปลี่ยนแปลงจุดเช็คให้ไม่เหมือนกันในธนบัตรที่พิมพ์ในช่วงเวลาที่ต่างกันด้วย ซึ่งจะทำให้ฝ่ายตรวจสอบพอจะอนุมานได้ว่า มันเอาธนบัตรรุ่นไหนไปเป็นต้นแบบ (กรณีตรวจเจอแบงค์ปลอมแล้ว) ทำให้ "รู้มือ" คนปลอมด้วยว่าระดับไหน อันตราย (ที่จะผ่านเครื่องตรวจได้) แล้วหรือยัง

และมื่อถึงจุดหนึ่ง (หลาย ๆ ปี) ก็จะต้องออกธนบัตรรุ่นใหม่ โดยใช้โอกาสพิเศษใด ๆ ก็แล้วแตา หนึ่งในเหตุผลที่ทำให้มีการออกแบงค์รุ่นใหม่ก็คือ ตรวจพบการปลอมที่เนียนมากขึ้นจนคนทั่วไปสังเกตไไม่ค่อยออกแล้วนั่นเอง

ส่วนที่ว่า เครื่องสแกนปัจจุบันไม่สามารถสแกนธนบัตรได้นั้น เพราะเขามีการ"บังคับ"ให้ใส่โปรแกรม (ระดับ Firmware) ให้ตรวจสัญญาณภาพที่ได้จากการแสกนว่าถ้ามีการสแกนเจอพวกหมึกเรืองแสง หมึกไวรังสี และ/หรือภาพโฮโลแกรม (อาจใช้อัลกอริธึ่มรวมที่ต่างกันได้บ้าง)ให้ถือว่าหมอนี่กำลังคิดทำมิดีและร้าย (ไม่ใช่มิดีมิร้าย) ซอฟต์แวร์ก็จะทำลายภาพนั้นให้ใช้งานในการเป็นต้นแบบไปพิมพ์แบงค์ปลอมไม่ได้ เราเคยลองแล้ว เครื่องถ่ายสีของแคนนอน พิมพ์ภาพออกมาเป็นริ้ว ๆ ประมาณ 4 ริ้ว (มีแถบขาว 2-3 แถบ) สแกนเนอร์บางรุ่นก็จะ Error ไม่สามารถบันทึกภาพได้ เพราะเกรงจะเอาภาพไปตัดต่อให้เนียนจนเป็นต้นฉบับพิมพ์แบงค์ปลอมได้

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะช่วงหนึ่งของงาน ทำให้ต้องข้องแวะกับระบบตรวจสอบธนบัตรปลอม ศึกษาเครื่องอ่านต่าง ๆ ในการตรวจจับจุดเช็คต่าง ๆ และการ"ตั้ง" อัลกอริธิ่มที่ยอมรับค่าความเพี้ยนหรือ"ค่าความเบี่ยงเบน"ของการตรวจอ่านธนบัตรว่าเท่าไหร่ถึงยอมรับได้ เท่าไหร่ถึงยอมรับไม่ได้ แม้แบงค์ใบนั้นจะจริงก็เถอะ

แว่บ ๆ หรือยังว่าทำไมเวลาเราฝากเงินกับเครื่องรับฝากถึงมีธนบัตรที่ตรวจสอบไม่ผ่าน แต่พอเอาออกมาใส่เครื่องใหม่อีกทีสองที บางทีก็ผ่าน "มันมีอัลกอริธึ่มผสมอยู่ในพฤติกรรมของมนุษย์" อยู่ด้วย
ทั้งหมดนี้ไม่ได้มีเจตนาอื่นใด เพียงอยากแบ่งปันและให้ความรู้ที่ถูกต้องต่อสาธารณะเท่านั้น

เรากำลังพูดถึง เทคโนโลยีระดับครัวเรือน กับเทคโนโลยีระดับสูงสุดของโลก

น่าสนใจดีครับ จากความเห็นด้านบน หลักๆที่ทำไม่ได้ เพราะติดว่า ถ้ามีความรู้ขนาดนั้น ไปทำอย่างอื่นดีกว่า

แต่ถ้า คนที่ทำ ไม่ได้ต้องการความรวย ละ แต่ต้องการสร้างความปั่นปวนทางภาวะเศรฐกิจ ทำออกมาเพื่อให้ คนไม่กล้าที่จะรับเงินนั้นๆ มันน่าจะส่งผลกระทบเป็นวงกว้างมากๆ ได้เลยนะครับ

และถ้ามีคนคิดจะทำแบบนั้น แบ็คต้องดี อย่างพวกองค์การก่อการร้าย ต่างๆ หรือรัฐบาลของบางประเทศ