ใครเคยเจอความสัมพันธ์แบบนี้บ้าง เราควรคบหรือตัดใจดี

กระทู้คำถาม
*ขอยืมล็อคอินเพื่อนมาตั้งกระทู้นะคะ

เริ่มเรื่องเลยคือเราเพิ่งคืนดีกับแฟนที่คบกันมาได้ประมาณเกือบสองปี ในช่วงปีแรกเป็นไปได้ด้วยดี พอเริ่มเข้าสู่ปีที่สองเราทะเลาะกันหนักมากจนต้องเลิกกันไป แต่สุดท้ายก็กลับมาคบกันใหม่อีกครั้งตอนนี้ผ่านมาได้ประมาณสามเดือนหลังจากที่ตัดสินใจกลับมาคบกันใหม่ พอกลับมาคบกันก็ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร คบกันได้มาเรื่อยๆ มีไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ไม่เคยทะเลาะกันแรงๆอีกเลย

เมื่อวานนี้เราเลยถามแฟนไปว่าคิดยังไงกับอนาคตของเราสองคน เพราะเราก็เริ่มอายุมากขึ้นเรื่อยๆ (เราอายุย่าง 32 แล้ว) เราบอกแฟนว่าเราไม่ได้อยากแต่งงาน ความฝันสูงสุดของเราไม่ใช่การใส่ชุดเจ้าสาว แต่เป็นแค่การที่มีความรู้สึกมั่นคงกับใครสักคคน คนที่เวลาลำบากจะไม่ยอมปล่อยมือกัน เราไม่ต้องการอะไร ไม่ต้องการเงินทอง ครอบครัว เราไม่ได้หวังแบบนั้น มันเป็นเรื่องของจิตใจ แต่สิ่งที่แฟนเราตอบกลับมาคือเค้าไม่แน่ใจ เค้ากลัว เค้ายังให้คำตอบไม่ได้ เพราะความรักมันยังไม่สุกงอม ยังไม่อิ่มตัวเต็มที่ เค้ากลัวกลับไปทะเลาะกันแรงๆอีก อยากให้คบกันไปเรื่อยๆ ดูกันไปเรื่อยๆ ไม่ต้องไปคิดถึงอนาคต อีกสักสองปีค่อยมาว่ากัน

เราเจอคำตอบแบบนี้รู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาเราไม่เคยลังเลในความรู้สึกของตัวเองเลย  เราคิดว่าถ้าเรารักใครสักคนเราสามารถที่จะรับทุกอย่างที่คนคนนั้นเป็นได้ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เราไม่ได้มองโลกหรือความสัมพันธ์ในแง่ที่มันมีแต่ด้านบวก ด้านร้ายหรือแย่ที่สุดเราก็คิดเผื่อเอาไว้แล้ว เพียงแต่เราพร้อมจะผ่านมันไปด้วยกันกับแฟนเรา เรารักแฟนเราอย่างที่แฟนเราเป็น ไม่ใช่แค่ตอนเฉพาะที่แฟนต้องมาทำดีกับเราเท่านั้น เราเลยมองว่ามันไม่เห็นต้องมีอะไรมาลังเลเลยที่เราจะลงเอยกับใครสักคนแบบนี้ การที่มัวแต่มากลัวความเจ็บปวดหรือกลัวว่าจะรับไม่ได้กับด้านมืดของคนรัก แท้จริงมันไม่ใช่ความรัก มันไม่ต่างอะไรจากการรักตัวเองและป้องกันไม่ให้ตัวเองเจ็บปวด

อายุเราเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราไม่อยากต้องคอยมานั่งลุ้นว่าพรุ่งนี้ตื่นมาแล้วแฟนเรามาบอกเราว่า "เราไปกันไม่ได้แล้ว เลิกกันเถอะ" เรารุ้สึกเหนื่อยจริงๆ ตั้งแต่เริ่มคบกันใหม่ไม่มีปัญหาอะไรเลย เราพยายามปรับตลอด เราพยายามเปลี่ยนแปลงและทำให้แฟนมาโดยตลอด พอเห็นเค้าลังเลแบบนี้ เราเลยสับสนค่ะ ว่าเราควรจะลองคบไปเรื่อยๆ ทำทุกวันให้ดีที่สุด หรือออกมาเปิดโอกาสให้หัวเองได้เจอใครใหม่ๆดี สารภาพว่าหน้าตาของเราค่อนข้างออกไปทางดี ฐานะเราก็มั่นคงใช้ได้ มีคนเข้ามาจีบหลายคน มีคนเข้ามาขอโอกาส แต่เราก็ยังมั่นคงและรักแฟนเราคนเดียว แต่พอได้ยินแบบนี้มันหมดเลย เหมือนเค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราในเรื่องของอนาคต

ตอนนี้เราแยกตัวออกมาห่างสักระยะ กลับมาอยู่บ้านเงียบๆคนเดียว แต่คิดเท่าไหร่ก็ยังคิดไม่ตก เราควรคบแฟนเราต่อ ทำให้มันดีที่สุด หรือถอยออกมาดีคะ?
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
เรื่องคุณมองได้หลายแง่ คิดแง่นึง ขนาดคุณไม่เรียกร้องอะไรเลยซักอย่าง แค่ความรักที่แน่นอนเค้ายังให้คุณไม่ได้ เราเป็นคนมีทิฐิเยอะเราว่าเรารับไม่ได้ เราหยุดดีกว่า

ในขณะเดียวกัน คิดอีกแง่ผู้ชายคนนี้พูดปากตรงกับใจสุดๆ เพราะคนเราถ้ามันไม่มั่นใจ (ซึ่งความรู้สึกคนเรามันบังคับกันไม่ได้)
จะให้พูดมั่วๆ เพื่อเอาใจคุณ พูดในสิ่งที่คุณอยากได้ยินทั้งๆ ที่มันไม่จริงเพื่ออะไร เราเห็นหลายทู้ที่ตกลงแต่งงานกันแป็บเดียวผู้ชายบอกว่ารักเหมือนน้องสาวบ้าง ทำเฉยชาบ้าง แล้วงงว่าก่อนหน้านี้ม้นไม่รู้ตัวรึไงฟระ

เราว่าเค้าคิดเยอะกว่าคุณ อ่านดูก็รู้ว่าคุณต้องมีอะไรที่เข้ากันไม่ได้ ไม่งั้นจะเคยทะเลาะจนเลิกกันไปรอบนึงทำไม แต่ผู้หญิงอ่ะนะ มักจะมีค่านิยมว่าเสียตัวแล้วก็ต้องรักคนนั้น (เสียตัวที่ไหน ต่างคนต่างได้555)  และชอบคิดว่าตัวเองจะอายุมาก จะหาใครไม่ได้ ทำให้ผู้ชายสำคัญตัวผิดและถือไพ่เหนือกว่า คิดว่าเราเป็นของตาย อย่าลืมว่าถ้าเรายอมรับค่านิยมแบบไหน  ชีวิตเราก็เป็นอย่างนั้นแหละ

ทั้งนี้คุณคิดถูกแล้วที่แยกตัวออกมา  อายุเท่าไหร่อย่าไปสนใจ ดูแลตัวเองดี ๆ รักตัวเองมาก ๆ สักวันคุณจะต้องเจอคนที่รักคุณจริงค่ะ ขอให้โชคดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่