ถ้าโดยแก่นแท้ ?      การสวมใส่เป็นไปเพื่อ การปกป้องร่างการจากแวดล้อม เช่น หนาม กิ่งใม้ ดินหิน แสงแดด การปกปิดอนาจาร ฯลฯ
                          การสำอางเป็นไปเพื่อ ความสะอาด ความสบายและสดชื่น ไม่เหนอะหนะ ไม่เหม็น ไม่อับ ฯลฯ
                          และมนุษย์ที่ทำการสวมใส่ และ สำอาง ดังข้างบนนั้น ก็สามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้ปกติ

ถ้าโดยการเพิ่มเติม ?   การสวมใส่เป็นไปเพื่อข้างต้น แต่... เป้าหมายของผู้สวมใส่มิใด้เป็นไปเพื่อข้างต้น
                             และการสำอางก็เป็นไปตามข้างต้น แต่... เป้าหมายของผู้ที่สำอางมิได้เป็นไปเพื่อข้างต้น
                        
แต่ถ้าไปยกเอาเป้าหมายที่มิใช่แก่นแท้มาให้ความสำคัญยิ่งกว่าแก่นแท้  ก็ยิ่งทำให้เกิดการดูถูกดูแคลนสภาพที่มิได้ตกแต่ง เฉกเช่น เรื่องยศฐาบรรดาศักดิ์
จนกว่าจะได้รับความรู้ และ ประสบการณ์ว่า การให้ค่าสิ่งที่มิใช่แก่นแท้จนเกินไปจะส่งผลให้เกิดความวิบัติประดังเข้ามา   เขาก็จะเริ่มโหยหาแก่นแท้

แต่ถ้า สภาพจิตใจยังด้านชา หรือ ความวิบัติยังไม่แรงพอ เขาก็๋ยังห่วงหา และ ให้ค่าแต่เปลือกนอก และ ละเลยที่จะพัฒนาแก่นแท้  เฉกเช่นกับเสื้อผ้า
ที่ออกแบบให้ดูดี แต่ไม่สามารถเอามาใส่เดินทำกิจวัตรประจำวันได้  หรือออกแบบมาดูดี แต่กันร้อนหนาว หรือ กันการขูดขีดไม่ได้
และ พวกเขาจะเปลี่ยนเปลือกเป็นแก่น เปลี่ยนแก่นเป็นเปลือก  แน่นอน มันจะถูกทำลายโดยแวดล้อมต่างๆในโลกแห่งความจริง เพราะมันไม่มีภูมิต้านทาน

พวกเขา ไม่รู้หรอกว่า เขากำลังทำอะไร ถ้าถามเขา เขาจะบอกว่า แท้จริงแล้ว เขาได้พัฒนาทั้งแก่นและเปลือก และไม่มีสิ่งใดจะมาทำลายได้ เพราะเขาไม่ได้
ละเลยที่จะพัฒนาทั้งนอกและใน และเขาจะเป็นหนึ่งในผู้เติบโตอย่างงดงาม  โดยหารู้ใม่ว่า เขากำลังทำตัวเฉกเช่นนักทดลองที่ทำการทดลองบางอย่าง
แล้ว ได้ผลลัพธ์ ทั้งดีและร้าย แต่.. อนิจจา ผลลัพธ์ร้ายนั้น มิสามารถหักล้างให้น้อยลงได้ด้วยผลลัพธ์ดีที่เกิดขึ้น และ เขาจะวิบัติเพราะผลลัพธ์ร้ายนั้น
โดยที่เขามิได้ชื่มชมผลลัพธ์ที่ดี

หรือถ้าเขายังมืดบอดที่จะเห็นกงจักรเป็นดอกบัว  เขาอาจจะรู้ตัวอีกที่ตอนที่เห็นกงจักรกำลังพุ่งเข้ามาหา หรือไม่ก็รู้ตัวตอนที่กงจักรกำลังบากหัวเขาเอง