เราตั้งแต่ตอนเรียน ก็ไม่ตั้งใจ เนื่องจากเรียนในสิ่งที่ตัวเองมารู้สึกตัวว่าไม่ชอบ คือ IT ตอนจะขึ้นปี 4  คิดจะลาออกด้วย ความคิดตอนนั้นคือ ไม่รู้จะเรียนไปทำไมในเมื่อเราไม่ได้สนใจมันจริงๆ ยิ่งสาย IT ด้วยแล้ว ไม่สนใจฝึกให้สามารถทำงานได้จริงๆคือ จบเห่ ....  เพราะสายนี้ไม่มีใครสอนงานนอกจากตัวเราเอง เราก็พอเข้าใจ

แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ  พยายามเอาตัวรอดตามเพื่อนอาศัยเพื่อนในห้องบ้าง เรียนมาได้จนจบ  แบบ  จบเห่... อย่างที่ อาจารย์ที่เคยสอนบอกไว้จริงๆ

คือ....จบมาไม่มีอะไรที่เด่นพอจะไปสมัครงานในสายงานด้านนี้  ก็ต้องยอมรับชะตาตัวเองไป  

หลังจากเรียนจบ ก็ตั้งใจจะพักผ่อนยาวๆ สัก 2-3 เดือน    หลังจากนั้นก็หางานแถวบ้าน(นอก) หาทำที่ไม่ตรงสายหลายที่   ก็ไม่ได้สักที่  (ที่บ้านนอกงานน้อยด้วยแหละ)....  

... จนเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า ล่วงเลยมา  18 เดือน (ตกงานปีกว่า)   เงินก็ไม่มีจะนั่งกินนอนกินไปเรื่อยๆ ก็โดนบ่นบ้างแล้ว ยิ่งฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ดีด้วย  ไม่ไหวล่ะ

จากนั้นก็ได้งานทำ ที่เป็นรายวันทำไปก่อน    จนบัดนี้ก็ยังทำอยู่

พอนึกย้อนกลับไป เราเสียเวลาไป นานมากโดยที่ไม่มีจุดมุ่งหมายในอาชีพ  จะไปหางานกรุงเทพ จะเอาอะไรไปแข่งกับเขา  (ยิ่งเราคนไม่เคยอยู่เมืองใหญ่ๆ เรียนจบ+หางาน ก็ที่บ้านนอกนี่แหละ)

ปัจจุบัน  ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน   ค้นหาตัวเองไม่เจอ  ไม่รู้จะทำอะไรต่อไปดีในชีวิต