เราแต่งงานมานานแล้วค่ะ เคยคุมกำเนิดมาพักนึง แต่ก็หยุดยาคุมมานานเป็นปีๆแล้ว ตอนนี้อายุ 36 ปีแล้วค่ะ เราไม่เคยปรึกษาหมอเลย เนื่องจากว่าอยากให้เป็นไปตามธรรมชาติ แล้วอีกอย่างเราเองก็เป็นคนที่ไม่ชอบเด็กๆด้วย แต่ไม่ได้รังเกียจนะค่ะ หมายถึงเรายังรู้สึกว่าเรายังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบใคร ไม่มีก็ไม่เป็นไร อยู่กันสองคนจนแก่เฒ่าก็โอเคนะ เรากับแฟนก็ทำงานในระดับหัวหน้างานทั้งคู่ มีงานที่ต้องรับผิดชอบมากมาย ตรงนี้ด้วยมั้งที่เรารู้สึกว่า ถ้ามีลูกใครจะมานั่งเลี้ยงให้ งานการทุกวันนี้ บางทีต้องหอบมาทำที่บ้าน ส่วนพ่อแม่ก็แก่แล้ว คงไม่รบกวนให้ท่านช่วยเลี้ยง
แต่เรามาลังเล เวลาเราเห็นเฟสบุ๊คเพื่อนๆ แต่ละคนมีลูกที่น่ารัก กำลังเข้าโรงเรียน บางคนก็ตั้งท้องคนที่ 2 3 แก่ตัวไป เพื่อนๆเราก็คงมีลูกๆดูแล ก็เลยรู้สึกว่าควรมีมั๊ยเนี่ยลูก มาเติมเต็มชีวิต ตอนนี้อายุก็เพิ่มขึ้นทุกวัน โอกาสก็คงยากขึ้น
ถามว่าแฮปปี้มั๊ย อยู่กันสองคน คือแฮปปี้นะ แต่ชีวิตขาดไรไปป่าว อย่างที่บอกแหละค่ะว่าถ้าเรามีลูก คงประสบปัญหาเรื่องใครจะดูแลลูกเมื่อเราต้องออกไปทำงาน
คิดกันอย่างไรค่ะ
การมีลูก คือสิ่งที่จำเป็นสำหรับชีวิตมั๊ย อายุ 36 แล้ว เอาไงดี
แต่เรามาลังเล เวลาเราเห็นเฟสบุ๊คเพื่อนๆ แต่ละคนมีลูกที่น่ารัก กำลังเข้าโรงเรียน บางคนก็ตั้งท้องคนที่ 2 3 แก่ตัวไป เพื่อนๆเราก็คงมีลูกๆดูแล ก็เลยรู้สึกว่าควรมีมั๊ยเนี่ยลูก มาเติมเต็มชีวิต ตอนนี้อายุก็เพิ่มขึ้นทุกวัน โอกาสก็คงยากขึ้น
ถามว่าแฮปปี้มั๊ย อยู่กันสองคน คือแฮปปี้นะ แต่ชีวิตขาดไรไปป่าว อย่างที่บอกแหละค่ะว่าถ้าเรามีลูก คงประสบปัญหาเรื่องใครจะดูแลลูกเมื่อเราต้องออกไปทำงาน
คิดกันอย่างไรค่ะ