คือแต่ก่อน เราทุ่มเทกับเขามากๆ มากๆจริงๆจนเราไม่รักตัวเองเลย ร้องไห้แทบทุกอาทิตย์เลยค่ะ มาเป็นปีๆเลย เราต้องมาเสียใจกับเรื่อง ผญ ที่เขาทำบ่อยมากๆ เราต้องมาเสียใจที่เขาละเลยคสพ.ของเราบาอยมากๆเหมือนกันค่ะ ง่ายๆคือเราไม่รักตัวเองเลยสักนิด เรารักแต่เขาเลยค่ะ เสียใจซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆ มากกว่า30-40 ครั้งเลยล่ะค่ะ เรามีกันมานานมากๆ ช่วงเวลาดีๆก็มีเยอะมากๆค่ะ แต่เขาก็ทิ้งเราบ่อยมากๆ หมดรักเราบ่อยมากๆเหมือนกัน แต่ช่วงนี้ สักพักนึงเราก็รู้สึกว่าตัวเราแปลกๆค่ะ จากอะไรที่เคยเสียใจ เราดันไม่เสียใจแล้ว กับอะไรที่เราเสียใจมากๆร้องไห้จนตัวเราทรุด ในวันนี้เรากลับไม่เสียใจแล้ว จากคนที่เคยอยากเจอเขามากๆ เราดันไม่ได้อยากมากขนาดนั้นแล้ว แต่ก็ยังอยากเจออยู่แหละค่ะ แต่ทุกครั้งที่เจอกัน เราจะทะเลาะกันตลอดเลย เราจะเป็นคนเสียใจทุกครั้งที่เจอกันเลยค่ะ น้อยครั้งมากๆที่เจอกันแล้วจะไม่ต้องเสียน้ำตา แต่ทุกครั้งหลังเสียน้ำตาเราดีกันเราก็แฮปปี้ค่ะ เรื่อง ผญ ที่เราเคยเจ็บมากๆ ตอนนี้เรากลับไม่รู้สึกเจ็บแบบนั้นแล้วค่ะ เขาละเลยไม่สนใจไม่ใส่ใจ เราก็น้อยใจอยู่นะคะ แต่ไม่ได้มากขนาดนั้นแล้วจริงๆค่ะ เราเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยค่ะ เราอยากทราบว่ามันเป็นอารมณ์ชั่ววูบหรือยังไง เป็นเพราะอะไร หรือหมายความว่ายังไงคะ