คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
น่าจะออกไปทางปลงกับอะไรหลายๆอย่างที่ไม่ได้ดั่งใจคิดมากกว่ามั้ง ออกไปทางอยู่ในโลกส่วนตัว ไม่สนโลก
อย่าเข้าใจผิดว่า ต้องอยากฆ่าตัวตายเท่านั้น ถึงจะเป็นโรคซึมเศร้า ผมขอยกตัวอย่างจากตัวเองแล้วกันว่า แบบไหนที่เข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า
1.ตำหนิตนเอง รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง เช่น ทำไมเกิดมาขี้เหร่ ทำนู่นก็ไม่ดี ทำนี่ก็ไม่ดี โทษตัวเองตลอดเวลา อันนี้สำคัญมากครับ พอมีอารมณ์แบบนี้ก็จะพาไปสู่อาการข้ออื่นๆ ท้อแท้ สิ้นหวัง
2.อารมณ์ปกติจะซึมๆ แต่อยู่ดีๆอาจจะหงุดหงิด ก้าวร้าวขึ้นมาเฉยๆ
3.หลับยาก หลับๆตื่นๆ
4.สมาธิสั้น เบลอๆตลอดเวลา ทำอะไรเชื่องช้า ขอไปที ไม่สนสิ่งรอบข้าง
พอเป็นนานๆไป อาจจะมีความคิดอยากฆ่าตัวตาย อยู่ไปทำไม บลาๆๆๆๆ
ถ้าเป็นผม ผมคงจะให้น้องพบปะผู้คนบ้าง ยิ่งอยู่ในโลกส่วนตัว ความคิดก็จะวนไปวนมาอยู่แบบนั้น โดยอาจจะเริ่มจากคนในครอบครัวก่อน เช่น
ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา สอบถามสารทุกข์สุขดิบ ทานเสร็จนั่งม้านั่งรับลมนอกบ้าน คุยกันเองตามประสาพี่น้อง แล้วอาจจะค่อยปรับออกไปเจอผู้คนภายนอกบ้าง บางทีการแค่มองชีวิตคนที่เดินผ่านไปผ่านมา ก็เป็นความสุขอย่างนึงนะ ถ้านานๆไปยังไม่ดีขึ้น อาจจะต้องปรึกษาจิตแพทย์แล้วครับ
อย่าคิดว่าการปรึกษาจิตแพทย์เป็นเรื่องน่าอาย นักกีฬาระดับโลกจำนวนไม่น้อยยังปรึกษาเลยครับ เพราะเวลาแข่งขันกันระดับนี้แล้ว พลังกายคงไม่แตกต่างกันมาก ที่เหลือก็พลังใจแล้วละครับ
PS.ลองหาเวลาพูดคุยกันตามประสาพี่น้องดูครับ หาจังหวะดีๆ ใจเย็นๆครับ วันนี้ดูแล้วน้องไม่พร้อม ก็วันหลังได้ครับ ค่อยๆทำความเข้าใจกัน ของแบบนี้ต้องใช้เวลานะ ต้องเข้าใจอย่างนึง ก่อนที่น้องคุณจะเป็นแบบนี้ ก็ไม่ใช่ว่าใช้เวลาแค่เดือนสองเดือน เป็นกำลังใจให้นะครับ
อย่าเข้าใจผิดว่า ต้องอยากฆ่าตัวตายเท่านั้น ถึงจะเป็นโรคซึมเศร้า ผมขอยกตัวอย่างจากตัวเองแล้วกันว่า แบบไหนที่เข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า
1.ตำหนิตนเอง รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง เช่น ทำไมเกิดมาขี้เหร่ ทำนู่นก็ไม่ดี ทำนี่ก็ไม่ดี โทษตัวเองตลอดเวลา อันนี้สำคัญมากครับ พอมีอารมณ์แบบนี้ก็จะพาไปสู่อาการข้ออื่นๆ ท้อแท้ สิ้นหวัง
2.อารมณ์ปกติจะซึมๆ แต่อยู่ดีๆอาจจะหงุดหงิด ก้าวร้าวขึ้นมาเฉยๆ
3.หลับยาก หลับๆตื่นๆ
4.สมาธิสั้น เบลอๆตลอดเวลา ทำอะไรเชื่องช้า ขอไปที ไม่สนสิ่งรอบข้าง
พอเป็นนานๆไป อาจจะมีความคิดอยากฆ่าตัวตาย อยู่ไปทำไม บลาๆๆๆๆ
ถ้าเป็นผม ผมคงจะให้น้องพบปะผู้คนบ้าง ยิ่งอยู่ในโลกส่วนตัว ความคิดก็จะวนไปวนมาอยู่แบบนั้น โดยอาจจะเริ่มจากคนในครอบครัวก่อน เช่น
ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตา สอบถามสารทุกข์สุขดิบ ทานเสร็จนั่งม้านั่งรับลมนอกบ้าน คุยกันเองตามประสาพี่น้อง แล้วอาจจะค่อยปรับออกไปเจอผู้คนภายนอกบ้าง บางทีการแค่มองชีวิตคนที่เดินผ่านไปผ่านมา ก็เป็นความสุขอย่างนึงนะ ถ้านานๆไปยังไม่ดีขึ้น อาจจะต้องปรึกษาจิตแพทย์แล้วครับ
อย่าคิดว่าการปรึกษาจิตแพทย์เป็นเรื่องน่าอาย นักกีฬาระดับโลกจำนวนไม่น้อยยังปรึกษาเลยครับ เพราะเวลาแข่งขันกันระดับนี้แล้ว พลังกายคงไม่แตกต่างกันมาก ที่เหลือก็พลังใจแล้วละครับ
PS.ลองหาเวลาพูดคุยกันตามประสาพี่น้องดูครับ หาจังหวะดีๆ ใจเย็นๆครับ วันนี้ดูแล้วน้องไม่พร้อม ก็วันหลังได้ครับ ค่อยๆทำความเข้าใจกัน ของแบบนี้ต้องใช้เวลานะ ต้องเข้าใจอย่างนึง ก่อนที่น้องคุณจะเป็นแบบนี้ ก็ไม่ใช่ว่าใช้เวลาแค่เดือนสองเดือน เป็นกำลังใจให้นะครับ
แสดงความคิดเห็น
แบบนี้ใช่อาการของโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ?
1.เก็บเนื้อเก็บตัว ไม่อยากออกนอกห้อง ปกตินางจะออกไปทำกิจกรรมในม.กับเพื่อนฝูง แต่ตอนนี้ ไปแบบเป็นหน้าที่มากๆ
2.ชอบปลีกตัวออกจากสังคม ปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างต่ำกว่าเดิม (คือปกติน้องก็เงียบๆ อยู่แล้ว คราวนี้ป่าช้าเลย)
3.มองโลกแบบอนิจจัง คือไม่ได้แง่ร้าย และไม่ได้แง่ดี คุยกับน้องแล้วได้ความว่า น้องมองโลกแบบเบื่อหน่าย ไม่ใช่น้องเราไม่มีเป้าหมายชีวิตหรือไม่มีความฝันนะ เพียงแต่แรงจูงใจมันต่ำลงจนแทบหาไม่เจอเลยว่า นางกำลังดำเนินชีวิตไปในทิศทางไหนกันแน่
4.เลื่อนลอยเป็นบางครั้ง อันนี้เราบอกไม่ถูก ไม่ใช่น้องเราไม่มีสมาธิ แต่สมาธิของน้องเราจดจ่อกับอะไรแปลกๆ เช่น เดินไปซื้อของกินในม. จู่ๆ นางก็หยุดเดิน แล้วยืนเงยหน้ามองฟ้าอยู่พักหนึ่ง จนเราแอบกลัว พอถามว่า มองอะไร น้องก็บอกว่า มองฟ้า แต่ไม่ได้อยู่ีที่ฟ้า ไปที่อื่นแล้ว คือเราไม่เก็ท นางกำลังสื่ออะไร-*-
โดยสรุปอาการที่ัชัดเจนคือ เหมือนน้องเราเฟดตัวออกจากสังคม และพยายามขังตัวเองอยู่ในโลกส่วนตัว ในมุมมอง ความคิด และจินตนาการที่คนอื่นเข้าไม่ถึง เราเป็นห่วงน้อง แต่ไม่รู้จะทำยังไง จะระบุว่าซึมเศร้าไปเลยก็ไม่ใช่ เพราะจากที่ศึกษามาคร่าวๆ คนซึมเศร้าจะมีอาการเบื่ออาหาร มีความคิดอยากตาย แต่น้องเราไม่ได้อยากตาย เำพราะรู้ดีว่าผิดหลักการศาสนา และเมื่ออยู่ในโลกส่วนตัว น้องเรายังมีมุมสดชื่น แจ่มใส จึงอยากปรึกษาผู้รู้ว่า น้องเราเป็นอะไร และเราจะช่วยน้องได้บ้างไหมคะ
ขอบคุณค่ะ