ตามนั้น

เดี๋ยวนี้ชักเยอะนะครับ

- ไม่อยากเป็นทหาร แต่พอเรียน รด. ฝึกตากแดดตากฝนหน่อย บ่น โวยวาย

- เรียนลูกเสือสัปดาห์ละครั้ง ตอนบ่ายแก่ๆ เรียนเสร็จก็กลับบ้าน ก็บ่น โวยวาย ร้อน เหนื่อย

- เดินนิดเดินหน่อย ไม่กี่ร้อยเมตร บ่นร้อน เหนื่อย ไม่ไหวแล้ว ทำไมต้องเดิน

- อยู่ในห้องเรียน เขาให้ปิดมือถือ ไม่ก็เปิดสั่นแล้วปิดเสียง แต่ไม่ทำแถมนั่งแชท นั่งเล่นเกม พอครูดุ หรืออาจารย์ในคลาสแกล้งแซวให้อายเพื่อนๆ หน่อย หาว่าแกล้ง

- เดินกดมือถือบนทางสาธารณะแบบไม่เกรงใจใคร แถมพอเตือนให้หลบหน่อย มีชักสีหน้าใส่

- ฝึกงานหรือเพิ่งมาทำงานใหม่ๆ รุ่นพี่สอนงานจริงๆ จังๆ ก็บอกเขี้ยว พอไม่สอนจริงๆ จังๆ ทำไม่ได้ ก็โวยใน social media ว่ารุ่นพี่ใจร้ายไม่สอนเลย

ฯลฯ

--------------

บ้านเราไม่ได้มีปัญหาเฉพาะมนุษย์ป้า - มนุษย์ลุงหรอกครับ

ยังมีปัญหาเด็ก Gen ME อีกด้วย ( ความหมายสากลคือเด็กที่เกิดหลังปี 2000 แต่ผมขอถอยไปยันปี 1990 ละกัน จะว่าไปเห็นฝ่ายบุคคลในพันติ๊ปจะบ่นกันเยอะกับเด็กที่เกิดยุคหลัง 1990 เป็นต้นมา )

เหนื่อยนิดลำบากหน่อย บ่น โวย ทิ้งงาน ทิ้งหน้าที่ไปดื้อๆ

ไม่รู้สินะครับ อยู่ดีๆ ก็นึกถึง idea ของ ผบ.ทบ. คนปัจจุบัน ( ตอนนี้เป็นทั่นผู้นำแล้ว ) ที่เคยคิดจะให้คนที่เรียน รด. ต้องไปเกณฑ์ทหารด้วย แต่ลดวันประจำการลง

เผอิญผมไม่อยากให้เป็นแค่ความคิดครับ ถ้าเป็นไปได้ ก่อนเกษียณ ก.ย. นี้ (  แกบอกไม่ต่ออายุราชการตัวเอง ) อยากเห็นเหมือนกัน

หรือถ้า advance กว่านั้น ผมอยากเห็นหลักสูตรที่ไม่ spoiled เด็กแบบทุกวันนี้ครับ เพราะนับวันมีแต่จะสบายขึ้นเรื่อยๆ แตะนิดตำหนิหน่อยไม่ได้เลย

------------

รู้สึกหมั่นไส้เด็ก Gen ME กันแบบผมบ้างไหมครับ?

ปล. ผมเกิด 1985