เข้าเรื่องเลยแล้วกัน!!
คือตอนแรกพี่ชายของเพื่อนเราอยู่ในเรือนจำ แล้ว เพื่อนเราก็ส่งจดหมายคุยกับพี่ทุกอาทิตแล้วตราวนี้มีจดหมายฉบับนึงส่งมาขอกำลังใจ
ประมานว่าไม่มีใครเขียนถึงเค้าเลยอยู่ในนั้นไม่มีใครไปเยี่ยมหรือแม้กระทั่งเขียนจดหมายถึงเค้าเลย
เราเห็นแล้วอยู่ดีดีเราก็อยากเขียนอ่านแล้วเราก็รู้สึกดี(:
แล้วเค้าก็เขียนกลับมาหาเราแบบว่าเราคือกำลังใจของเค้าคือแล้วเราก็ไปเยี่ยมแล้วเราก็ส่งจดหมายคุยกัน
จนเรารู้สึกรักเค้า การรอคอยอะไรสักอย่ามันทรมานมากเลยนะ กว่าเราจะได้คุยกันในแต่ละครั้งเราว่าความรักครั้งนี้ของเรามันอาจจะดูแย่เพราะเค้าเป็นนักโทษในเรือนจำแต่เราว่ามันคือความรักที่มาจากกำลังใจนะ  คือเราสับสนว่าเราควรคบกับเค้าไหมเพราะว่าเค้าเป็นนักโทษชายอดีตของเค้าอาจจะแย่แต่เรารักเค้าไปแล้ว
ต้นปีหน้าเค้าก็ออกจากเรือนจำแล้วเรารู้สึกเหงามากเลยเวลาเรารอจดหมายจากเค้า เราควรทำยังไงดี? เรารักเค้าใช่ไหม?