สวัสดีครับทุกคนวันนี้ผมมีเรื่องอึดอั้นตันใจมาถามขอความเห็นหน่อยครับ ..
ตอนผมอายุ 16 ครับ ผมเคยมีแฟนอยู่คนนึง ซึ่งตอนนั้นรักกัน(แบบเด็ก)มาก เรียกว่าเป็นความรักครั้งแรกของผมเลยครับ เราคบกันมาเรื่อยๆๆ
มีแต่สิ่งดีดีมอบให้กัน เธอเป็นคนน่ารัก นิสัยดี พูดเพราะ เอาใจเก่ง สยบผมอยู่หมัดเลยละ เราคบกันอยู่ได้ประมาน 1 ปี ก็มีปัญหาเข้ามามีเหตุให้เลิกกันครับ
แต่ระหว่างที่เลิกกันไปนั้นผมก็มีแฟนมาเรื่อยแต่ไม่มีใครที่ผมรู้สึกว่ารักจริงๆเลย มีแค่ผ่านมาก็ผ่านไป ผมคิดถึงแฟนคนแรกของผมเสมอ แต่ก็พยายามจะลองหาคนใหม่ที่เหมือนเขา แล้วผมก็ค้นพบว่ามันเป็นไปไม่ได้เลย
ระหว่างที่เราเลิกกันไปผมก็มีติดต่อกับเธออยู่เรื่อยๆไม่เคยขาดนะครับ แต่ดูเหมือนเธอไม่คิดจะรีเทิร์นอีกแล้ว ... หลังจากที่เธอเลิกกับผมไป ก็ทราบข่าวว่าเธอก็มีแฟนใหม่แล้วก็เจ็บอยู่จี๊ดๆลึกๆครับ
หลังจากนั้นเป็นเวลา 4 ปี กว่าแล้ว จนกระทั่งวันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่ 4/7/2557 ผมก็นัดเธอมาเจอสำเร็จ แต่ไม่คิดว่าจะง้ออะไรนะครับ เพราะคิดอยู่แล้วว่าเธอปฎิเสธแน่นอน
เรานัดเจอกันที่ฟิวเจอร์ครับ สักประมาณเที่ยงๆ ตอนไปก็ตื้นเต้นเพราะไม่ได้เจอกันมานาน ผมรอเธออยู่หน้าประตูครับ เธอมาถึงเหมือนจะมองไม่เห็นผมและเดินผ่านเข้าไปเลย
วินาทีที่ผมเห็น เธอสวยมากเลย สวยยิ่งกว่านั้นเป็นไหนๆ เล่นทำใจผมตกไปอยู่ตาตุ่มเลย ผมเลยรีบเดินตามเข้าไป เราก็พบกันปกติ เธอก็ถามว่า"สั่นเหรอ""ยังเขินเค้าอยู่อีกเหรอ"
เธอเป็นคนที่ทำให้ผมเขินได้ตลอดเวลาจริงครับ ผมก็สั่นเคอะไปหมด .. จากนั้นเราก็ไปนั้งกินกาแฟกัน เราก็คุยกันตามประสาถามนู่นนี่กันไปเรื่อย แล้วแฟนเธอก็โทรเข้ามา(ทอม) ผมก็แต่พูดว่า "รับสิ"
จากนั้นเราก็เดินดูของไปช้อปปิ้งไปเรื่องๆ ผมซื้อตุ๊กตาให้เธอหนึ่งตัว ของผมเองหนึ่งตัว มันเป็นตุ๊กตาที่เราเคยเล่นกันเด็กๆอะครับ เธอและผมชอบมาก จากนั้นก็ไปกินข้าวคุยกันปกติโดยที่เธอพูดกับผมเสมอว่า"อย่าสั่นดิ"
จนพูดได้ระบายความรู้สึกผมออกมาตรงๆว่า"แอน(นามสมมุติ)รู้ไหมว่า แอนเป็นแฟนเก่าคนเดียวนะที่ผมยังคิดถึงอยู่เสมอ ก่อนหน้าผมก็เคยเจอ เคยพบผู้หญิงมาหลายคน แต่ไม่มีใครที่ทำให้ผมรู้สึกรักได้มากเท่าแอนเลยนะ"
เธอตอบกลับมาสั้นๆ "จริงดิ เขินอะ"
หลังจากนั้นเราก็เดินดูของไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาแยกย้ายกันก็ไม่มีอะไรพิเศษผมก็พูดได้แต่คำว่า "บ๊าบ บาย" แล้วเธอก็เดินหายไป ...
จากนั้นพอผมขึ้นรถกำลังจะกลับ เธอก็ไลน์มาหาผมว่า "เวลาผ่านไปเร็วจัง ว่าจะชวนมาเดินเล่นที่มหาลัยสักหน่อย"
ผม : วันนี้เค้ามีความสุขที่สุดเลย ไม่อยากผ่านไปเลย
เธอ : โหวว.. ซึ้งเลย ไม่เป็นไรน้า เอาไว้ครั้งต่อไปเค้ามีโอกาสเค้าจะเลี้ยงนะ
ผม : เราต้องเจอกันอีกครั้ง ...
เธอ : ต้องเลยเหรอพ่อคุณ 555
ผม : ไม่มีความสุขเหรอ
เธอ : 555 มีสิคะ มีความสุข เหมือนตอนที่เรายังรักกันอยู่
ขอบคุณอิกครั้งนะ ดีใจนะที่ได้เจอ
ผม : เหมือนตอนที่เรารักกันอยู่
เธอ : ค่ะ เห้อ จะร้อง 555 มีความสุขมากนะ
ผม : จะร้องจริงๆ
เธอ : อย่าร้องๆ เข้มแข็งน้า
ผม : ถ้าเรายังรักกันอยู่ก่อนจากกันเราคงได้กุมมือกันสินะ ทำได้แค่ บ๊าย บาย
เธอ : พอแล้ว.. เค้ากลัว กลัวจะแข็งใจไม่ได้เหมือนเดิม
ผม : ถ้างั้นที่ผ่านมาเค้าคงอ่อนแอมากเลย
เธอ : อยากกอดเหมือนเดิม เราไม่น่าเลิกกันเลยเนาะ ขอบคุณอีกครั้งนะ ขอบคุณมากๆ เป็นความรู้สึกที่อบอุ่น ที่เค้าไม่มีมานาน เธอเป็นผชที่เค้ารักและเป็นห่วงคนนึง แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ยังเป็นห่วงเหมือนเดิม
ผม : แล้วเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้หรือป่าว
เธอ : พอมามาวันนี้เค้าเห็นผู้ชายคนนั้นที่แตกต่างกว่าแต่ก่อนมาก ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก กลับมาเป็นเหมือนเดิมเหรอ คงต้องถามพ่อแล้วแหละคราวนี้ เพราะไม่ใช่แค่คบแล้วเลิก เค้าไม่อยากเป็นแบบที่ผ่านมาอีกแล้ว วันนี้เค้าอยากเดินจับมือ อยากอยู่ใกล้ตลอดเวลา แต่มันก็ทำไม่ได้ เค้ารู้สึกแปลดๆยังไงไม่รู้ ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะ เค้ารู้ว่าเธออาจรู้สึกแย่นะที่แฟนเค้าโทรมา เค้าขอโทษด้วยนะ ขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่ดี ...
..........................................................
สนมานากันประมาณนี้ครับ หลังจากนั้นเราก็คุยเล่นกันไปเรื่อยๆ จนดึกๆ เธอก็ส่งประโยคนี้มาให้ผมครับ
"รอเวลาให้พร้อมกว่านี้ ถ้าเรายังไม่มีใครในเวลานั้นเราค่อยกลับมาเริ่มต้นกันใหม่เริ้มต้นชีวิตคู่ด่วยกัน ในเวลาตอนนี้เค้าไม่พร้อมจริงๆ ต้องมีอีกหลายเรื่องให้ทำ ถ้าคุณยืนยันว่าจะรักกันจริง ขอให้เป็นไปตามนี้ แต่หากมันนานเกินไปหรือพบเจอใครที่เรียกว่าใช่ ก็ไม่เป็นไรนะ เค้าเข้าใจเรื่องความรู้สึก แต่ในตอนนี้ขอให้ทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มที่ที่สุด คนเราไม่แน่นอน ทำในสิ่งที่มีให้ดีที่สุด แล้วสิ่งดีดีจะตามมา ยินดีที่ได้รักกันนะ ขอบคุณความรักดีดีที่มีให้กันมา"
..........................................................
เรื่องทั้งหมดก็ประมาณนี้ครับ ผมอยากรู้ว่าเธอยังรักผมอยู่หรือเปล่า เธอจะกลับมาหาผมไหม ผมกลัวว่าเธอจะไม่กลับมาแล้ว เพื่อนช่วยลงความคิดเห็นกับเรื่องของผมหน่อยครับ ชอบคุณนะครับ ที่สละเวลาอ่านเรื่องของผม
คิดว่าเธอจะกลับมาหาผมหรือป่าวครับ ?
ตอนผมอายุ 16 ครับ ผมเคยมีแฟนอยู่คนนึง ซึ่งตอนนั้นรักกัน(แบบเด็ก)มาก เรียกว่าเป็นความรักครั้งแรกของผมเลยครับ เราคบกันมาเรื่อยๆๆ
มีแต่สิ่งดีดีมอบให้กัน เธอเป็นคนน่ารัก นิสัยดี พูดเพราะ เอาใจเก่ง สยบผมอยู่หมัดเลยละ เราคบกันอยู่ได้ประมาน 1 ปี ก็มีปัญหาเข้ามามีเหตุให้เลิกกันครับ
แต่ระหว่างที่เลิกกันไปนั้นผมก็มีแฟนมาเรื่อยแต่ไม่มีใครที่ผมรู้สึกว่ารักจริงๆเลย มีแค่ผ่านมาก็ผ่านไป ผมคิดถึงแฟนคนแรกของผมเสมอ แต่ก็พยายามจะลองหาคนใหม่ที่เหมือนเขา แล้วผมก็ค้นพบว่ามันเป็นไปไม่ได้เลย
ระหว่างที่เราเลิกกันไปผมก็มีติดต่อกับเธออยู่เรื่อยๆไม่เคยขาดนะครับ แต่ดูเหมือนเธอไม่คิดจะรีเทิร์นอีกแล้ว ... หลังจากที่เธอเลิกกับผมไป ก็ทราบข่าวว่าเธอก็มีแฟนใหม่แล้วก็เจ็บอยู่จี๊ดๆลึกๆครับ
หลังจากนั้นเป็นเวลา 4 ปี กว่าแล้ว จนกระทั่งวันที่ผมรอคอยก็มาถึง วันที่ 4/7/2557 ผมก็นัดเธอมาเจอสำเร็จ แต่ไม่คิดว่าจะง้ออะไรนะครับ เพราะคิดอยู่แล้วว่าเธอปฎิเสธแน่นอน
เรานัดเจอกันที่ฟิวเจอร์ครับ สักประมาณเที่ยงๆ ตอนไปก็ตื้นเต้นเพราะไม่ได้เจอกันมานาน ผมรอเธออยู่หน้าประตูครับ เธอมาถึงเหมือนจะมองไม่เห็นผมและเดินผ่านเข้าไปเลย
วินาทีที่ผมเห็น เธอสวยมากเลย สวยยิ่งกว่านั้นเป็นไหนๆ เล่นทำใจผมตกไปอยู่ตาตุ่มเลย ผมเลยรีบเดินตามเข้าไป เราก็พบกันปกติ เธอก็ถามว่า"สั่นเหรอ""ยังเขินเค้าอยู่อีกเหรอ"
เธอเป็นคนที่ทำให้ผมเขินได้ตลอดเวลาจริงครับ ผมก็สั่นเคอะไปหมด .. จากนั้นเราก็ไปนั้งกินกาแฟกัน เราก็คุยกันตามประสาถามนู่นนี่กันไปเรื่อย แล้วแฟนเธอก็โทรเข้ามา(ทอม) ผมก็แต่พูดว่า "รับสิ"
จากนั้นเราก็เดินดูของไปช้อปปิ้งไปเรื่องๆ ผมซื้อตุ๊กตาให้เธอหนึ่งตัว ของผมเองหนึ่งตัว มันเป็นตุ๊กตาที่เราเคยเล่นกันเด็กๆอะครับ เธอและผมชอบมาก จากนั้นก็ไปกินข้าวคุยกันปกติโดยที่เธอพูดกับผมเสมอว่า"อย่าสั่นดิ"
จนพูดได้ระบายความรู้สึกผมออกมาตรงๆว่า"แอน(นามสมมุติ)รู้ไหมว่า แอนเป็นแฟนเก่าคนเดียวนะที่ผมยังคิดถึงอยู่เสมอ ก่อนหน้าผมก็เคยเจอ เคยพบผู้หญิงมาหลายคน แต่ไม่มีใครที่ทำให้ผมรู้สึกรักได้มากเท่าแอนเลยนะ"
เธอตอบกลับมาสั้นๆ "จริงดิ เขินอะ"
หลังจากนั้นเราก็เดินดูของไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาแยกย้ายกันก็ไม่มีอะไรพิเศษผมก็พูดได้แต่คำว่า "บ๊าบ บาย" แล้วเธอก็เดินหายไป ...
จากนั้นพอผมขึ้นรถกำลังจะกลับ เธอก็ไลน์มาหาผมว่า "เวลาผ่านไปเร็วจัง ว่าจะชวนมาเดินเล่นที่มหาลัยสักหน่อย"
ผม : วันนี้เค้ามีความสุขที่สุดเลย ไม่อยากผ่านไปเลย
เธอ : โหวว.. ซึ้งเลย ไม่เป็นไรน้า เอาไว้ครั้งต่อไปเค้ามีโอกาสเค้าจะเลี้ยงนะ
ผม : เราต้องเจอกันอีกครั้ง ...
เธอ : ต้องเลยเหรอพ่อคุณ 555
ผม : ไม่มีความสุขเหรอ
เธอ : 555 มีสิคะ มีความสุข เหมือนตอนที่เรายังรักกันอยู่
ผม : เหมือนตอนที่เรารักกันอยู่
เธอ : ค่ะ เห้อ จะร้อง 555 มีความสุขมากนะ
ผม : จะร้องจริงๆ
เธอ : อย่าร้องๆ เข้มแข็งน้า
ผม : ถ้าเรายังรักกันอยู่ก่อนจากกันเราคงได้กุมมือกันสินะ ทำได้แค่ บ๊าย บาย
เธอ : พอแล้ว.. เค้ากลัว กลัวจะแข็งใจไม่ได้เหมือนเดิม
ผม : ถ้างั้นที่ผ่านมาเค้าคงอ่อนแอมากเลย
เธอ : อยากกอดเหมือนเดิม เราไม่น่าเลิกกันเลยเนาะ ขอบคุณอีกครั้งนะ ขอบคุณมากๆ เป็นความรู้สึกที่อบอุ่น ที่เค้าไม่มีมานาน เธอเป็นผชที่เค้ารักและเป็นห่วงคนนึง แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ยังเป็นห่วงเหมือนเดิม
ผม : แล้วเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้หรือป่าว
เธอ : พอมามาวันนี้เค้าเห็นผู้ชายคนนั้นที่แตกต่างกว่าแต่ก่อนมาก ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก กลับมาเป็นเหมือนเดิมเหรอ คงต้องถามพ่อแล้วแหละคราวนี้ เพราะไม่ใช่แค่คบแล้วเลิก เค้าไม่อยากเป็นแบบที่ผ่านมาอีกแล้ว วันนี้เค้าอยากเดินจับมือ อยากอยู่ใกล้ตลอดเวลา แต่มันก็ทำไม่ได้ เค้ารู้สึกแปลดๆยังไงไม่รู้ ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะ เค้ารู้ว่าเธออาจรู้สึกแย่นะที่แฟนเค้าโทรมา เค้าขอโทษด้วยนะ ขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่ดี ...
..........................................................
สนมานากันประมาณนี้ครับ หลังจากนั้นเราก็คุยเล่นกันไปเรื่อยๆ จนดึกๆ เธอก็ส่งประโยคนี้มาให้ผมครับ
"รอเวลาให้พร้อมกว่านี้ ถ้าเรายังไม่มีใครในเวลานั้นเราค่อยกลับมาเริ่มต้นกันใหม่เริ้มต้นชีวิตคู่ด่วยกัน ในเวลาตอนนี้เค้าไม่พร้อมจริงๆ ต้องมีอีกหลายเรื่องให้ทำ ถ้าคุณยืนยันว่าจะรักกันจริง ขอให้เป็นไปตามนี้ แต่หากมันนานเกินไปหรือพบเจอใครที่เรียกว่าใช่ ก็ไม่เป็นไรนะ เค้าเข้าใจเรื่องความรู้สึก แต่ในตอนนี้ขอให้ทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มที่ที่สุด คนเราไม่แน่นอน ทำในสิ่งที่มีให้ดีที่สุด แล้วสิ่งดีดีจะตามมา ยินดีที่ได้รักกันนะ ขอบคุณความรักดีดีที่มีให้กันมา"
..........................................................
เรื่องทั้งหมดก็ประมาณนี้ครับ ผมอยากรู้ว่าเธอยังรักผมอยู่หรือเปล่า เธอจะกลับมาหาผมไหม ผมกลัวว่าเธอจะไม่กลับมาแล้ว เพื่อนช่วยลงความคิดเห็นกับเรื่องของผมหน่อยครับ ชอบคุณนะครับ ที่สละเวลาอ่านเรื่องของผม