ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่า ผมไม่เคยอ่านหนังสือเรื่องนี้มาก่อน แต่รู้ว่าสร้างมาจากเรื่องจริงและตัวอย่างหนังทำให้รู้สึกว่าหนังไทยเรื่องนี้เจ๋ง ไหนจะนักแสดงนำที่ผมชอบอีก



    ตอนแรกที่เห็นตัวอย่างหนังเรื่องนี้ ผมนึกไปถึงหนังเรื่อง the green mile ที่มีบรรยากาศของ คุก สมัยเก่า มีความดิบ ความเถื่อน และสิ่งลี้ลับ ซึ่งตรงนี้ผมคิดว่าหนังเรื่องเพชฌฆาต จะใส่ความดิบ ความเถื่อนของการเป็นผู้คุม ซึ่งตัวเอกของเรื่องต้องพบเจอทั้งนักโทษเดนตาย ผู้คุมด้วยกันเอง ความเป็นอยู่ในเรือนจำ ปัญหาครอบครัวที่ตามมาจากความรุนแรงและการทำหน้าที่ของเพชฌฆาตที่ต้องพบเจอกับนักโทษหลายรูปแบบ

   ซึ่งตอนแรกผมคิดไว้แค่นี้จริงๆ พอหนังเริ่ม หนังพยายามเล่าความเป็นมาของ คุณเชาวเรศ เพชฌฆาตคนสุดท้าย ที่พลิกผันตัวเองจากนักดนตรีมาเป็นผู้คุม ซึ่งหนังตัดไปตัดมา ไม่ค่อยปะติดปะต่อกันเท่าไหร่ เดี๋ยวแก่เดี๋ยวหนุ่มเดี๋ยวเด็กบ้าง ตัวเอกมัวแต่เดินแอ๊กท่าแต่ในเรือนจำ เดินไปเดินมาจริงๆครับ และหนังพยายามยัดเรื่องกรรมแทนที่ตัวหนังจะจับประเด็นการทำหน้าที่ของผู้คุมที่ต้องสังหารนักโทษกว่า55ชีวิต


สรุป
       
   ประเด็นของหนังควรอยู่ตรงไหน....หนังเรื่องนี้สร้างมาจากเรื่องจริงมีทั้งหนังสือและมีนักเขียนมาปรับบทให้ จริงๆแล้วควรทำได้ดีกว่านี้ในแง่ของการเล่าเรื่อง เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในเรือนจำตัวหนังก็ตัดไปตัดมา และพยายามยัดเรื่องกรรมเข้ามาจนหาสาระจากหนังเรื่องนี้ไม่ได้ว่าต้องการจะสื่ออะไรกันแน่?