สวัสดีครับ นี่ผมก็ขึ้นปี2แล้ว จะมาต้องมาเป็นพี่ทำกิจกรรมให้น้องๆแล้ว ก็ชวนนึกถึงวันที่เรายังเป็นเฟรชชี่(พูดเหมือนนาน) เข้ามารับน้องแบบงงๆแล้วเพื่อนผู้หญิงข้างๆเข้ามาทัก ...โคตรน่ารักเลยครับ เขาก็ชวนเราคุยบ่อยๆ ยิ้มให้บ่อยๆ ทีนี้เราก็หลงสิครับ แอบเก็บคิดไปไกล จะว่าเอาวะ จะจีบเธอให้สำเร็จให้ได้

  จนถึงกิจกรรมวันรับน้องวันสุดท้ายครับ ...แจวมาแจวจ้ำจึ่ก น้ำนิ่งไหลลึกนึกถึงคนแจว ...แจวเรือจะไปซื้อเครื่องเขียน ...แจวเรือจะไปซื้อเครื่องเขียน ขอเชิญพี่เนียนลุกขึ้นมาแล้ว ....(ภาพพี่ผมเห็นต่อไปเป็นภาพสโลโมชั่นนะครับ)... เธอค่อยๆลุกขึ้นมา แล้วเต้นท่าแจวเรือ แต่เหมือนท่าไก่ย่างมากกว่า ...หัวใจของผมตอนนั้นมันสั่นไหวจนสลายไปเลยครับ ผมกลายเป็นคนไม่มีหัวใจแล้วนะครับ ที่อยู่กลางอกมันแค่เครื่องปั้มเลือดเท่านั้นเอง
  มันเหมือนกันว่าที่เขาเข้ามาคุยด้วย ทำดีด้วยมันเป็นแค่การแกล้งแสร้งเสให้กิจกรรมดำเนินไปอย่างราบรื่นเท่านั้นเอง คนที่คิดไปไกลหวังอะไรไปเอง ก็มีแต่เราคนเดียว ...มันเคว้งคว้างมากเลยครับ

  จากวันนั้นผมก็ไม่ค่อยเจอพี่เค้าเลยครับ ตอนเจอก็ได้แต่หัวเราะ แหะๆ ...พี่เขาอยู่ปี4แล้ว ก็มักจะยุ่งๆ ผมที่เข้าปี1นั้นอยู่ในอีกวิทยาเขตกันเลยค่อยไม่มีโอกาสเจอ ...ถ้ามีโอกาสได้คุยกันตรงๆ ผมก็อยากจะขอบคุณเขานะครับ ที่ครั้งนึงเคยมอบความรู้สึกดีๆให้ผม ^ ^

...เพื่อนๆPantipเคยมีประสบการณ์แบบนี้กันบ้างไหมครับ?