คือเราเป็นผู้หญิงที่ชอบเอาชนะ ยอมไม่ค่อยเป็นเลย รู้สึกถูกตามใจจนเสียนิสัย เราคบกับแฟนเรามาน้อยครั้งมากที่เราจะยอมเขา หรือง้อเขา
พื้นฐานเราเป็นคนหยิ่งในศักดิ์ศรี ปกติแล้วเราจะไม่งอนใครไร้สาระ ไม่คิดเล็กคิดน้อย ต้องเป็นเรื่องที่ทำให้เราโกรธจริงๆเราจะไม่คุยไม่มองหน้าเลย เราจะถือคติ ถ้าเราไม่ผิดเราจะไม่ขอโทษหรือง้อเด็ดขาด และเราเป็นคนที่ชอบเอาชนะ เถียงคอเป็นเอ็นเลย เราจะรู้สึกแย่ เฟล ถ้าเราแพ้ แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เถอะ ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องรอบตัว

แต่พอมาถึงเรื่องความรัก เราคบกับแฟน เราเคยได้ยินบ่อยๆเหมือนกันค่ะว่า
'เวลารักกัน ไม่มีคำว่าแพ้หรือชนะเพราะเราไม่ได้แข่งกัน แต่เราอยู่ทีมเดียวกันต่างหาก'

มันใช้ได้กับเเฟนเราค่ะ แต่ใช้กับเราไม่ได้เลย ตั้งแต่คบกันมา เราง้อเขานับครั้งได้เลย เขาจะยอมเราตลอดไม่ว่าจะถูกหรือผิด บางเรื่องที่เราผิดเราก็ไม่ยอมรับ คือเราก็อยากจะยอมเขาบ้างนะคะ แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน เหมือนมันเป็นนิสัยแล้ว เพราะเราถูกตามใจมาเยอะจริงๆ คือบางทีเขาก็งอนเรา เราก็งอนเขา แต่เราจะไม่ง้อก่อนเพราะคิดว่าถ้าง้อก่อนเราจะเป็นฝ่ายแพ้ เราสามารถอดทนไม่คุยกับเขาได้ อดทนรอให้เขาง้อเราได้ แต่เราไม่มีความอดทนที่จะง้อเขาเลยค่ะ เราเคยง้อเขาอยู่ไม่กี่ครั้ง พยายามง้ออยู่ไม่กี่นาทีเขายังไม่หายโกรธเราก็เลิกง้อละ งอนกลับทุกที

เรากลัวว่าวันนึงถ้าเขาไม่ง้อเราเเล้วล่ะ เราจะทำยังไง เอาจริงๆเราก็ต้องเป็นฝ่ายง้อเขาเองใช่มั้ยคะ แต่ในความคิดผู้หญิง เราก็จะคิดว่าเขาเปลี่ยนไป เขาไม่รักเราเหมือนเดิมแล้วหรอ เรากลัวเขาเหนื่อยกับเรามากไปจนไม่อยากรักเราเเล้ว คือเราพยายามปรับปรุงนิสัยเราเองมานานเเล้ว แต่ทำไม่ได้ซักที แค่เขาว่าเรานิดๆหน่อยในเรื่องที่เราผิดจริงๆ เราก็งอน โกรธเขาเเล้วที่เขาว่าเรา ทั้งๆที่เราก็ผิด เรารู้ว่าเรางี่เง่ามากๆ แต่มันแก้ไม่ได้เลย เรารู้สึกผิดนะ

เราควรทำยังไงดีคะ เรากลัวว่าวันนึงในอนาคตเขาจะเหนื่อยจนทนไม่ไหวจริงๆ