เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้วครับ แต่อากาศครึ้มๆแบบนี้มันทำให้ผมนึกถึง....
ที่บ้านผมเลี้ยงสุนัขไว้หลายตัวครับ จนไม่อยากมีเพิ่มแล้วเลี้ยงไม่ไหว
มีตัวหนึ่งเป็นพุดเดิ้ลตัวผู้ อายุสักสามขวบ ชื่อโค้ก ญาติมาฝากเลี้ยงไว้หลายเดือนครับ

เรื่องเกิดจากที่มีสุนัขตัวเมียในบ้านตัวหนึ่งเป็นสัดครับ  ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนไปทั่ว
เจ้าโค้กแต่เดิมมันไม่เคยได้สังคมกับหมาด้วยกันครับ อยู่แต่กับเจ้าของ
พอมาเจอกลิ่นความสาวยามเป็นสัด มันก็คุ้มคลั่ง เห่าไม่หยุด ทุรนทุรายมาก
เราก็ผู้ชายด้วยกันเข้าใจดี ถึงความอัดอั้นของมัน ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงดี

หลังจากปล่อยมันครวญครางอยู่สองวัน  ก็ตัดสินใจจะช่วยมันด้วยมือของผม
วันนั้น ฟ้าครึ้ม ฝนใกล้ตก บรรยากาศเป็นใจจริงๆ
หลังจากกล้าๆกลัว ผสมขยะแขยงอยู่พักหนึ่ง ผมก็กลั้นใจทำ

ผมนั่งยองๆ เรียกมันมาหา มันวิ่งเข้ามาเกาะเข่าผม เหมือนจะบอกให้พาไปหาตัวเมียที่อยู่อีกด้านหนึ่ง
ผมมองตามัน ยื่นมือลงไปด้านล่าง ชูนิ้วชี้และนิ้วกลางเหมือนเครื่องหมายvictory แต่พับนิ้วงอแค่ครึ่งเดียว และส่งนิ้วไปสัมผัสตรงนั้น....
สัญชาตญาณของเจ้าโค้ก ก็บอกมันว่ามันต้องทำยังไง
ระหว่างนี้ผมได้แต่หันหน้าไปมองทางอื่นและสงสารตัวเอง... เฮ้อ ทำไมตรูต้องมาทำอะไรอย่างนี้
เจ้าโค้กทำท่าขยึกขยืไปได้สักพัก  ผมก็รู้สึกเหมือนมีน้ำอะไรมาสัมผัสที่ใบหน้า
เฮ้ย ขนาดนี้เลยเหรอ ไอ้โค้ก  น้ำหยดหลายเม็ดมากขึ้น  ถี่ขึ้น
อ๋อ ฝนลงเม็ดนี้เอง โล่งไป
และวันนั้นผมก็ช่วยมันได้ แต่ไม่คิดจะทำอีกเลยครับ

เพื่อนๆมีประสบการณ์คล้ายกันมั้ยครับ