ยายเป็นคนนึงที่ไม่ได้มีโอกาสเลี้ยงแมวมากนัก   แม้จะจำได้เลือนๆว่าเคยนอนกับแมวยั๊วะแย๊ะ สมัยที่มีพี่เลี้ยงที่รักแมวมาก
จากนั้นในความทรงจำ ก็มีแต่หมาเต็มบ้าน
จนกระทั่งอายุ 16 มีโอกาสได้มีแมวของตัวเองเป็นครั้งแรก
ตอนนั้น ยายก็เลี้ยงตามความรัก (ไม่มีอินเตอร์เนต  ไม่มีอะไรที่จะเป็นไกด์ไลน์ให้เราได้รับรู้) ยายก็จับแมวอาบน้ำ  โดนข่วนจนมีคนหาว่ายายติดยา
เพราะทั้งสองแขนเต็มไปด้วยรอยขีดข่วน
หลังจากนั้น ชีวิตก็ไม่เคยได้สัมผัสแมวอีกเลย
จนกระทั่งวันนึงในปี 56 มีบ้านเป็นของตัวเอง  
ย้ายเข้าบ้านเมื่อปลายเดือนมกรา  มีหมาที่รัก และหอบหิ้วหมาจรที่เคยเลี้ยงดูไปด้วย
จากนั้น วันนึงที่ฝนตกหนักในเดือนพ.ค.   เราเปิดประตูหลังบ้านเพื่อจะไปครัว
จ๊ากกก แม่จ้าววว เงาตะครุ่มดำ บนโต๊ะกินข้าว
เฮ๊ยย แมวนี่หว่า   บ้านกรุนี่อยู่บนดอย แถมมีแต่ป่าล้อมรอบ  แมวมาไงวะเนี่ย