เนื่องจากโทรทัศท์ซัมซุง เกรนด์ 2 มีปัญหา แล้วต้องเปลี่ยนเมนบอร์ด และชุดสายชาร์ทไฟ พออะไหล่มาดิฉันได้เข้าไปศูนย์ซุมซุงรัตนธิเบศร์ พอถึงคิวก็ยื่น ใบสั่งอะไหล่ที่พับอยู่ โทรศัพท์ และสายชาร์ทให้คุณวิภาวรรณ คุณวิภาวรรณได้มองก้มมองของทั้ง 3 ที่กองอยู่สลับกับมองหน้าดิฉันสองสามรอบ ดิฉันก็เลยรู้สึกผิดคิดว่าคงให้กระดาษที่พับอยู่ เลยเอื้อมไปคลี่ใบสั่งอะไหล่ให้ หลังจากนั้นคุณวิภาวรรณก็ก้มหน้า คีย์ข้อมูล แล้วก็เอาโทรศัพท์ของดิฉันไปเปิดฝาด้านหลังและเอาแบตเตอร์รี่ออก เพื่อสแกนบาร์โค๊ต ดิฉันเห็นว่าโทรศัพท์ยังไม่ปิดเลยบอกเธอ ดิฉัน “โทรศัพท์ยังไม่ได้ปิดเครื่องนะคะ”
คุณวิภาวรรณ “คะ”
จากนั้นเธอก็ก้มหน้าก้มตาทำคีย์ข้อมูล แล้วหยิบสายชาร์ทหายไปในอ็อฟฟิต สักพักเธอออกมาให้สายชาร์ทชุดใหม่มา แล้วบอกว่า
คุณวิภาวรรณ “เสร็จแล้วคะพี่เซ็นชื่อตรงนี้คะ”
ดิฉัน “โทษคะมันต้องเปลี่ยนเมนบอร์ดไม่ใช่หรอคะ” ดิฉันชี้ให้เธออ่านใบสั่งอะไหล่
เธอมองหน้าดิฉันแล้วกดโทรศัพท์ไปแจ้งเจ้าหน้าที่อีกท่านว่า
คุณวิภาวรรณ “พี่ลูกค้าต้องการเปลี่ยนเมนบอร์ด หนูไม่ได้อ่าน ต้องทำงัย”
หลังจากที่เธอวางสาย ดิฉันก็มองที่ไฟสำหรับให้กดน่าเคาเตอร์เพื่อแสดงควาคิดเห็น เมื่อเธอเห็นว่าดิฉันกำลังมองไฟแสดงความคิดเห็นก็ดับลง แล้วเธอก็เดินเข้าอ็อฟฟิตและออกมาพร้อมกับชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อปบอกให้เธอคีย์แก้ข้อมูล หลังจากนั้นเธอก็คีย์ แล้วก็ให้ดิฉันเซ็นเอกสาร
คุณวิภาวรรณ “พี่เซ็นชื่อตรงนี้คะ”
ดิฉัน “น้องคะให้เซ็นแต่เอกสารมันไม่มีระบุว่าเปลี่ยนเมนบอร์ดนะคะ”
คุณวิภาวรรณ “พี่เซ็นไปเลยเดี๋ยวหนูเปลี่ยนให้ ”
ดิฉัน “แล้วน้องขีดตรงเครมประกันทิ้งทำไม ซื้อมา 3 เดือนกว่าเครื่องพังไม่อยู่ในประกันหรอ”
คุณวิภาวรรณ “อยู่ในประกันคะ หนูคีย์ผิด พี่เซ็นเถอะคะ รับเครื่องได้บ่ายสองนะคะ”
ดิฉันเลยใช้ปากกาวงเป็นเครื่องหมายคำถาม และใช้ปากกาเขียน +เปลี่ยนเมนบอร์ด และเซ็นชื่อ
หลังจากนั้นเธอก็หายเข้าไปอ็อฟฟิต ดิฉันเลยถามน้องเคาเตอร์ข้างๆ ว่าถ้าพี่ต้องการร้องเรียนต้องทำงัยเพราะไฟหน้าเคาร์เตอร์ดับไปแล้ว พอดีคุณวิภาวรรณออกว่าน้องคนข้างๆ เลยบอกว่าลูกค้าจะร้องเรียน เธอเลยหายเข้าไปอ็อฟฟิต แล้วชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อปก็ออกมานั่งถาม และไม่มีการแนะนำตัวว่าเป็นใคร
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “ขอโทษครับมีอะไรครับ”
ดิฉัน “จะคอมเพลนคะ ไฟที่เคาร์เตอร์มันดับแล้ว”
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “พูดมาได้เลยครับ”
ดิฉัน “มีระบบคอมเพลนไหม จะคอมเพลนเข้าระบบ หรือเป็นแบบลายลักษณ์อักษร
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “พูดมาได้เลยครับ”
ดิฉัน “ไม่มีใช่ไหมคะ”
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “พูดมาได้เลยครับ”
ดิฉัน “โอเครคะ”
แล้วก็เดินออกจากศูนย์บ่ายสามถึงเข้าไปรับเครื่อง
อันดับแรกต้องขอโทษคุณวิภาวรรณ ที่ยื่นใบสั่งอะไหล่ที่ตอนแรกพับอยู่ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้คลี่ให้ แต่เมื่อดิฉันคลี่ให้คุณแล้วแต่คุณไม่อ่านและเมื่อทำผิดก็ไม่มีคำขอโทษ ส่วนระบบของซัมซุง ดิฉันถือว่าโอเคนะคะเพราะดิฉันยังรู้เลยว่าต้องเปลี่ยนเมนบอร์ด แต่ปัญหาเกิดที่คนคะ
ดิฉันมีข้อสงสัยและขอความรู้เพิ่มเติม
1. โทรศัพท์ถ้ายังเปิดเครื่องอยู่แล้วเปิดฝาเอาแบตเตอร์รี่ออก มันไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ
2. ไฟแสดงความคิดเห็นที่เคาร์เตอร์ พนักงานเปิด-ปิด เองได้ใช่ไหมคะ หรือจะมันเปิด-ปิด เมื่อไร
3. ซัมซุง ไม่มีระบบคอมเพลน อย่างอื่นนอกจากไฟที่ให้กดหน้าเคาร์เตอร์ใช่ไหมคะ
4. ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป เค้ามารับข้อร้องเรียนเค้าไม่มีการแนะนำตัวก่อนหรอ อีกอย่างเค้ารู้ปัญหาตั้งแต่ต้นว่าเกิดอะไรขึ้น เค้ามานั่งถามอย่างงี้เพื่อ?......
สาเหตุที่มาโพสต์พันทิป เพราะศูนย์ไม่มีระบบร้องเรียนคะ ขอบคุณพันทิปคะ
ขอร้องเรียนการบริการของพนักงานและการรับข้อร้องเรียนศูนย์ซัมซุง รัตนธิเบศร์ คะ
คุณวิภาวรรณ “คะ”
จากนั้นเธอก็ก้มหน้าก้มตาทำคีย์ข้อมูล แล้วหยิบสายชาร์ทหายไปในอ็อฟฟิต สักพักเธอออกมาให้สายชาร์ทชุดใหม่มา แล้วบอกว่า
คุณวิภาวรรณ “เสร็จแล้วคะพี่เซ็นชื่อตรงนี้คะ”
ดิฉัน “โทษคะมันต้องเปลี่ยนเมนบอร์ดไม่ใช่หรอคะ” ดิฉันชี้ให้เธออ่านใบสั่งอะไหล่
เธอมองหน้าดิฉันแล้วกดโทรศัพท์ไปแจ้งเจ้าหน้าที่อีกท่านว่า
คุณวิภาวรรณ “พี่ลูกค้าต้องการเปลี่ยนเมนบอร์ด หนูไม่ได้อ่าน ต้องทำงัย”
หลังจากที่เธอวางสาย ดิฉันก็มองที่ไฟสำหรับให้กดน่าเคาเตอร์เพื่อแสดงควาคิดเห็น เมื่อเธอเห็นว่าดิฉันกำลังมองไฟแสดงความคิดเห็นก็ดับลง แล้วเธอก็เดินเข้าอ็อฟฟิตและออกมาพร้อมกับชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อปบอกให้เธอคีย์แก้ข้อมูล หลังจากนั้นเธอก็คีย์ แล้วก็ให้ดิฉันเซ็นเอกสาร
คุณวิภาวรรณ “พี่เซ็นชื่อตรงนี้คะ”
ดิฉัน “น้องคะให้เซ็นแต่เอกสารมันไม่มีระบุว่าเปลี่ยนเมนบอร์ดนะคะ”
คุณวิภาวรรณ “พี่เซ็นไปเลยเดี๋ยวหนูเปลี่ยนให้ ”
ดิฉัน “แล้วน้องขีดตรงเครมประกันทิ้งทำไม ซื้อมา 3 เดือนกว่าเครื่องพังไม่อยู่ในประกันหรอ”
คุณวิภาวรรณ “อยู่ในประกันคะ หนูคีย์ผิด พี่เซ็นเถอะคะ รับเครื่องได้บ่ายสองนะคะ”
ดิฉันเลยใช้ปากกาวงเป็นเครื่องหมายคำถาม และใช้ปากกาเขียน +เปลี่ยนเมนบอร์ด และเซ็นชื่อ
หลังจากนั้นเธอก็หายเข้าไปอ็อฟฟิต ดิฉันเลยถามน้องเคาเตอร์ข้างๆ ว่าถ้าพี่ต้องการร้องเรียนต้องทำงัยเพราะไฟหน้าเคาร์เตอร์ดับไปแล้ว พอดีคุณวิภาวรรณออกว่าน้องคนข้างๆ เลยบอกว่าลูกค้าจะร้องเรียน เธอเลยหายเข้าไปอ็อฟฟิต แล้วชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อปก็ออกมานั่งถาม และไม่มีการแนะนำตัวว่าเป็นใคร
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “ขอโทษครับมีอะไรครับ”
ดิฉัน “จะคอมเพลนคะ ไฟที่เคาร์เตอร์มันดับแล้ว”
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “พูดมาได้เลยครับ”
ดิฉัน “มีระบบคอมเพลนไหม จะคอมเพลนเข้าระบบ หรือเป็นแบบลายลักษณ์อักษร
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “พูดมาได้เลยครับ”
ดิฉัน “ไม่มีใช่ไหมคะ”
ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป “พูดมาได้เลยครับ”
ดิฉัน “โอเครคะ”
แล้วก็เดินออกจากศูนย์บ่ายสามถึงเข้าไปรับเครื่อง
อันดับแรกต้องขอโทษคุณวิภาวรรณ ที่ยื่นใบสั่งอะไหล่ที่ตอนแรกพับอยู่ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้คลี่ให้ แต่เมื่อดิฉันคลี่ให้คุณแล้วแต่คุณไม่อ่านและเมื่อทำผิดก็ไม่มีคำขอโทษ ส่วนระบบของซัมซุง ดิฉันถือว่าโอเคนะคะเพราะดิฉันยังรู้เลยว่าต้องเปลี่ยนเมนบอร์ด แต่ปัญหาเกิดที่คนคะ
ดิฉันมีข้อสงสัยและขอความรู้เพิ่มเติม
1. โทรศัพท์ถ้ายังเปิดเครื่องอยู่แล้วเปิดฝาเอาแบตเตอร์รี่ออก มันไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ
2. ไฟแสดงความคิดเห็นที่เคาร์เตอร์ พนักงานเปิด-ปิด เองได้ใช่ไหมคะ หรือจะมันเปิด-ปิด เมื่อไร
3. ซัมซุง ไม่มีระบบคอมเพลน อย่างอื่นนอกจากไฟที่ให้กดหน้าเคาร์เตอร์ใช่ไหมคะ
4. ชายร่างใหญ่ใส่ชุดช็อป เค้ามารับข้อร้องเรียนเค้าไม่มีการแนะนำตัวก่อนหรอ อีกอย่างเค้ารู้ปัญหาตั้งแต่ต้นว่าเกิดอะไรขึ้น เค้ามานั่งถามอย่างงี้เพื่อ?......
สาเหตุที่มาโพสต์พันทิป เพราะศูนย์ไม่มีระบบร้องเรียนคะ ขอบคุณพันทิปคะ