รู้สึกเหมือนกระทู้ระบายเลย

เป็นเฟรชชี่ปีนี้ เพิ่งไปค่ายของ ม. มาค่ะ ก็คิดว่าอาจจะเจอเพื่อนใหม่ๆบ้าง เพราะเพื่อนเก่าใน รร.ไม่มีใครเรียนที่นี่เลย T T

แต่คือรู้สึกเข้ากับใครไม่ได้เลยค่ะ มีเพื่อนแบบที่เดินตามๆกันไปแต่ไม่ได้รู้สึกว่าสนิทกันอะไรเลย แบบค่ายเลิกก็เลิกแล้วกันไปแยกย้ายกัน เลยรู้สึกเครียดว่าพอเรียนจริงๆจะรอดไหม 555

เป็นคนพูดไม่เก่งมากๆ เวลามีคนมาชวนคุยด้วยเราก็ดีใจนะ คุยด้วยได้ แต่สักพักบทสนทนาจะเงียบแบบอึดอัดอะค่ะ เพราะแต่ละคนก็ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแล้วก็ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไรกัน แต่เราเห็นคนอื่นๆเค้าก็คุยเมาท์กันได้ปกติดี ไม่เข้าใจตัวเองทำไมทำแบบเค้าไม่ได้

แล้วเราก็เป็นมนุษย์จำพวกไม่เอากิจกรรม พอคิดว่าต้องซ้อมร้องเพลงเชียร์นอนดึกเราก็เครียดละ ไม่ชอบ ในขณะที่คนอื่นๆเค้าตื่นเต้นอยากทำกิจกรรมกัน นี่อาจเป็นจุดนึงที่อาจทำให้หาเพื่อนยาก (แต่ตอน ม.ปลายเพื่อนๆในกลุ่มก็ค่อนข้างนิสัยเหมือนเรานะแบบเนือยๆเบื่อๆกับกิจกรรม คิดแล้วไม่อยากขึ้นมหาวิทยาลัยเลย)

ที่สำคัญคือเป็นคนไม่ชอบไปไหนมาไหนกับกลุ่มใหญ่ๆ มันช้า รำคาญ ยึกยักจะตัดสินใจอะไรก็ช้าไปหมด ชอบไปคนเดียวหรือมีเพื่อนสักคนก็พอ แต่คิดว่าถ้าไม่ไปที่ไหนๆเป็นกลุ่มกับคนอื่นมันคงไม่สนิทกันสักที ก็เฮ้อ แย่


บางทีเข้าข้างตัวเองว่าคนในค่ายอาจเป็นกลุ่มตัวอย่างที่น้อยไป เพราะเค้าคัดมาจากคนสมัครไม่กี่ร้อยคน 555 แล้วคนที่อยากไปค่ายมันก็ต้องแอคทีพกับกิจกรรมกันอยู่แล้ว (แต่ที่มาค่ายก็คณะเราซะครึ่งนึงแล้วอะ -*- )


สรุปคือเราชอบไปไหนมาไหนคนเดียวมากกว่า แต่ว่ายังอยากได้เพื่อนช่วยกันเรียนอยู่น่ะค่ะ ควรจะเริ่มดูๆมองๆจากไหนดีคะ สกิลการพูดคุยเราไม่ค่อยดี(จะพิมพ์ตั้งกระทู้เรายังประหม่าเลย)

แล้วคนที่ชอบไปไหนมาไหนกับกลุ่มคนน้อยๆแบบเรามันจะยังมีเหลืออยู่บนโลกบ้างมั้ย - -* ถ้าเจอกันตอนเรียนเลยเรายังจะดูออกได้ว่าใครเป็นสายเด็กเรียนหรือสายกิจกรรม แต่ว่าเดือนหน้ายังไม่เปิดเทอมแต่เค้านัดซ้อมร้องเพลงเชียร์กันแล้ว เครียด TT