แฟนเรียน ป โท จนมาถึงวันเสนอวิทยานิพนธ์

ซึ่งอาจารย์ที่ปรึกษา รวมถึงอาจารย์ที่เกี่ยวข้อง 4 คน เห็นชอบ โอเคแล้ว

แต่วันที่เสนองาน มีอาจารย์จากกรุงเทพมาด้วนอีกท 1 รวมเป็น 5 คน ซึ่งคนสุดท้ายนี้ ไม่ได้เห็นผลงานของแฟนมาก่อนเลย

และที่ทราบมาคือ แกเป็นนักวิจัยตัวพ่อเลย อายุไม่มาก แต่แกสอนหนังสือมาตลอด (เรียนจบตรี โท เอก อาจจะติดๆกันมาเลย อายุไม่ทัน 40 เป็นด๊อกเตอร์ละ)

ทีนี้ อาจารย์ที่เป็นคนสุดท้ายเนี่ย แกเชื่อในทฤษฎีอีกแบบนึง (ในวงการประวัติศาสตร์เชียงใหม่ มีเรื่องนึง ที่อาจารย์เห็นต่างกันเป็น 2 ข้างเลย แถมเขียนตำรามาบลัฟกันด้วย)

ทีนี้ ไอ้เรื่องที่แฟนทำ มันไปในทางทฤษฎีที่แกไม่เชื่อเลย

และในธีมของงานที่แฟนเสนอ คล้ายกับงานของอาจารย์ที่แกจะทำ และได้งบทำมา (วัดแถวๆนครศรีฯ)

แกเลยเป็นคนเดียวที่ไม่เห็นด้วนกับงานชิ้นนี้ที่แฟนทำ

อาจารย์ 4 คนที่เห็นงานของแฟนตลอด และช่วยให้คำปรึกษามา ก็ท้วงอะไรไม่ได้เลย แกไม่เอาเสียงั้น

นั่งหน้าเสียกันหมด ทำอะไรไม่ได้

สรุป แฟนต้องเปลี่ยนหัวข้อ เสียความรู้สึก

คือถ้ามันจะไม่ผ่านหัวข้อแต่แรกยังดีกว่า อันนี้มาสั่งเปลี่ยนกลางอากาศ เพราะใช้ทฤษฎีที่อาจารย์ไม่เชื่อ

ทั้งที่ไม่สามารถฟันธงได้ 100% อยู่แล้วในประวัติศาสตร์

เฮ้อ...... ถอนหายใจหน่อย



นี่เลยบอกแฟนว่า เปลี่ยนหัวข้อก็ได้(วะ) แต่ไม่อิงไปทางประวัติศาสตร์ละ

เอาด้านเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมและการใช้สอย ที่ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ดีกว่า จะได้ไม่ขัดความเชื่ออาจารย์คนไหน


ถือว่าเล่าสู่กันฟังละกันนะ