กลบท "พวงแก้วกุดั่น"
(กำหนดคำใดคำหนึ่งให้มีอยู่ทุกวรรค ในที่นี้ กำหนดคำว่า " รัก"  )

รักทำไม เมื่อรัก รักแล้วเลิก
รักแล้วเพิก-เฉยใย ให้ปวดร้าว
รักเพื่อใด เหตุไร รักชั่วคราว
รักแก้หนาว แก้เหงา แก้หง่าวเซ็ง
          รักเพื่ออวด เพื่อนหรือ นี่คือรัก
          รักเพื่อพัก เป็นศาลา รักแล้วเซ้ง
          รักแน่นะ รักใคร รักตัวเอง
          รักไม่เก่ง แค่อยากอวด ชวดไปเลย
หากรักจริง อย่ากลิ้งกลอก บอกให้ชัด
หากประหยัด รักคำถ้อย คอยนิ่งเฉย
หากเงียบอยู่ รักไม่เป็น เห็นเฉยเมย
หากไม่เคย รักกัน งั้น..ไม่เป็นไร.
          เมื่อมีใจ ให้คนอื่น  รักไปเถิด
          เมื่อไม่เกิด รักฉัน ไม่หวั่นไหว
          เมื่อได้รู้ รักรัก จักเข้าใจ
          เมื่อสายไป ปล่อยรักนั้น คั่นเวลา.