หญิง กับ ชาย ดอกไม้ กับ แมลง
(กลบท ตกกระทบอักษรสามช่วง)
@ ขิงก็รา ข่าก็แรง สำแดงฤทธิ์ *
คำภาษิต เขาสร้าง ดั่งอักษร
แต่ก่อนเก่า ปรากฏ เป็นบทกลอน
ไม่ยอกย้อน นิยาม ความห่วงใย
@ ช่างงามพริ้ง ยิ่งพิศ ชวนจิตเพริศ
ภู่เตลิด แลตะลึง ผึ้งไถล
อวดช่อดอก ดาษดา ครั้งคราใด
ชวนหลงใหล ล้อมรุม ภุมรา
@ กลิ่นรัญจวน ยวนใจ ใคร่ประจักษ์
ฤๅจะหัก จิตห้าม ครวญคร่ำหา
จึ่งซอนซุก กลีบไซร้ มิได้ซา
หลงลีลา ล่อลวง บ่วงมาลี
@ ทิ้งดอกพวง ร่วงพา ถลาพลิ้ว
ละอองปลิว หอมปราน ถลันปรี่
ภู่ก็ใคร่ ชายก็คลั่ง หวังคลุกคลี
เมาสตรี ชายจึงต้อง หม่นหมองตาย
@ ภู่แดดิ้น จินต์ดับ ด้วยกับดัก
เพราะโหมหัก โหยหา ชีวาหาย
จึงเหมือนหมู่ แมลงเม่า ที่เมามาย
เสียเชิงชาย ชาติเชื้อ เพื่อช่วงชิง
@ เพราะหญิงร้าย ชายจึงล่ม จมด้วยเล่ห์
ชายก็เส หญิงก็แสร้ง แกล้งสุงสิง
โบราณจัด ชัดเจน จึ่งเป็นจริง
ชายถูกทิ้ง หญิงท้อแท้ ต่างแพ้ทาง
Kamol Pholpasee
29 พฤษภาคม 2564
*ขิงก็รา ข่าก็แรง = ดี ชั่ว พอๆกัน ทั้งสองฝ่าย
หญิง กับ ชาย ดอกไม้ กับ แมลง - กลบท ตกกระทบอักษรสามช่วง
(กลบท ตกกระทบอักษรสามช่วง)
คำภาษิต เขาสร้าง ดั่งอักษร
แต่ก่อนเก่า ปรากฏ เป็นบทกลอน
ไม่ยอกย้อน นิยาม ความห่วงใย
ภู่เตลิด แลตะลึง ผึ้งไถล
อวดช่อดอก ดาษดา ครั้งคราใด
ชวนหลงใหล ล้อมรุม ภุมรา
ฤๅจะหัก จิตห้าม ครวญคร่ำหา
จึ่งซอนซุก กลีบไซร้ มิได้ซา
หลงลีลา ล่อลวง บ่วงมาลี
ละอองปลิว หอมปราน ถลันปรี่
ภู่ก็ใคร่ ชายก็คลั่ง หวังคลุกคลี
เมาสตรี ชายจึงต้อง หม่นหมองตาย
เพราะโหมหัก โหยหา ชีวาหาย
จึงเหมือนหมู่ แมลงเม่า ที่เมามาย
เสียเชิงชาย ชาติเชื้อ เพื่อช่วงชิง
ชายก็เส หญิงก็แสร้ง แกล้งสุงสิง
โบราณจัด ชัดเจน จึ่งเป็นจริง
ชายถูกทิ้ง หญิงท้อแท้ ต่างแพ้ทาง
29 พฤษภาคม 2564