ตามที่จั่วไว้ในหัวกระทู้เลยครับ เห็นหลายๆคนชอบบ่นว่าอยากเรียนโท จะได้มีงานดีๆทำ ได้ลืมตาอ้าปากบ้างเสียที
คือถามกันตรงๆเลยว่า
- โทคือคำตอบจริงๆหรอ?
- ทางอื่นที่ดีกว่าเรียนโทมีอีกไหม?
ซึ่งจากประสบการณ์ของ จขกท เองที่เห็นเพื่อนร่วมงานสมัยก่อน หรือรุ่นพี่รุ่นน้อง ใครก็ตามที่อยู่ในสภาพตามที่ผมจั่วไว้ที่หัวกระทู้ แทบไม่มีคนไหนได้ดีเลยแม้ได้ต่อโทจนจบ
ปัญหาที่เกิดขึ้น ไม่มีงานดีๆทำ ทำแล้วไม่รุ่ง ไม่รู้จะทำอะไร ไม่ใช่มีสาเหตุมาจากเราไม่มีวุฒิปริญญาโท
แต่เกิดจากตัวเราเองที่ทำงานไม่เป็น ความรู้น้อย
โทควรจะเหมาะกับคนที่เหมาะสม รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ชีวิตจะไปในทิศทางไหน ทำงานในสายนั้นได้ และมีความสามารถพอ ทั้งหมดนี้พอจะพิสูจน์ได้ผ่านผลงานการทำงาน อาจจะได้ตำแหน่ง อาจจะพิสูจน์ตัวเองในองค์กรจนมีรายได้พอที่จะจ่ายค่าเทอมเองได้ ฯลฯ
หลายๆคนไม่ได้พิสูจน์อะไรเลย คิดแค่ว่า "ไปชุบตัว" ให้ดูเป็นคนใหม่
แต่ยังสับสนกับชีวิตการทำงานเหมือนเดิม ทำงานไม่รุ่งเหมือนเดิม

ตัวผมเองก็เรียนโท เมื่อถึงจังหวะที่เหมาะสม
ก่อนหน้านั้นจบมาแรกๆ ยอมรับว่าทำงานไม่ค่อยรุ่ง ยังแป๊กอยู่2ปีแรก
ทางออกผมไม่ใช่หนีไปเรียนโทโดยขอเงินพ่อแม่
แต่ตั้งใจพัฒนาตัวเองมากกว่า
ทั้งบุคคลิกภาพ เปลี่ยนท่าทาง การพูดจา การคุย การเข้าสังคม
หาหนังสือความรู้มาอ่าน อย่างน้อยๆต้องซื้อเดือนละเล่ม นิตยสารการตลาด หนังสือการตลาด-เศรษฐศาสตร์-จิตวิทยา
ขอยืมหนังสือดีๆจากรุ่นพี่ที่เก่งๆมาอ่าน
บากหน้าไปยืมหนังสือพิมพ์ธุรกิจจากผู้ใหญ่
พยายามไปนั่งฟังผู้ใหญ่คุยกัน พยายามจับประเด็นให้เป็น
ฝึกภาษาเอง
เรียกว่าอ่านมากกว่าตอนเรียนอีก
สุดท้ายคนเห็นค่า ได้งานดี

พอมาเจอคนรุ่นใหม่มาเที่ยวถามๆเรียนโทอะไรดี ในพันทิพก็ตั้งกระทู้ถามทุกวัน
ที่เจ็บสุดก็หลานสาวของผมที่บ้านผมส่งเสียให้เรียนตั้งแต่เด็ก มาตอนนี้จะขอเรียนโทอีก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มันงอแงจะเรียนภาษาเป็นปีๆ ผมก็ให้เงินเรียน มาตอนนี้ยังทำงานแป๊ก จะขอเรียนโทอีก ปรี๊ดแตกครับ ยังไม่รู้ตัวอีก

ยาวไปหน่อย แต่ขอบคุณที่อ่านครับ อยากรู้มุมมองของแต่ละคนในการเรียนโทครับ ว่าเป็นคุณ คุณคิดว่าเรียนโทคือคำตอบของการทำงานไหม มากพอที่จะเสียเงินหลักแสนไหมสำหรับคนที่เป็นอย่างที่ผมว่าในหัวกระทู้