สวัสดีครับ ตอนนี้ผมกำลังเปิดร้าน ชุบโครเมี่ยม เเละ ชุบลายไม้
ตอนนี้เพิ่งเริ่มต้นครับ รับงานมาทำเฉพาะคนรู้จักเท่านั้น
แต่เริ่มได้ไม่นานผมก็ท้อเเล้วล่ะครับ

เริ่มจากทางบ้านไม่สนับสนุนผมเท่าไหร่ ผมทำงานประจำรับราชการ กู้เงินมาลงทุนส่วนนึงอีกส่วนเอาไว้บวชครับ
ผมอายุ 23 ปี เนื่องจากเริ่มมองเห็นเเล้วว่าทำงานด้านทหารจะไม่ค่อยรุ่งสักเท่าไหร่ ผมเลยอยากทำอะไรที่ตัวเองรักบ้าง
ผมจบ ปวส ช่างยนต์มาครับ อยากมีร้านเป็นของตัวเอง อยากเป็นนายตัวเอง หลังจากลงทุนซื้อของเครื่องมือมา
หมดไปเกือบๆ เเสนเเล้วตอนนี้ เรื่องเงินผมไม่ค่อยท้อ ผมท้อเพราะคนที่บ้านครับ

วันนี้ผมรับงานมา เป็นงานชุบลายไม้ วีโก้ ผมตีราคาไป 2500 ลงทุนซื้อฟิล์มใหม่เพราะเป็นลายที่ร้านไม่มีแต่ลูกค้าต้องการ
ซื้อของต่างๆ หมดไปเเล้ว 2000 บาท เเต่ตอนทำ ปรากฏว่า น้ำยาเคมีที่ผมต้องใช้นั้น มันดันเสื่อมสภาพหรือหมดอายุขึ้นมา
ตรงนี้เเหละครับที่ผมท้อ แม่ ที่ผมจะฝากตังของผมไว้เพื่อเก็บไว้ซื้อของต่างๆ ชักไม่อยากให้ผมเอาเงินออกมาใช้ครับ
ตอนทำๆ ก็มาช่วยแต่พอมีปัญหาก็มาด่าเรา ว่าเรา เเล้วน้ำยาเคมีไม่ได้เเพงนะครับ 3ร้อยกว่า ๆ เสีย 2300 ได้ 2500
ผมว่ายังดีนะครับ เพราะว่าครั้งต่อไปไม่ต้องซื้อเครื่องมือเพิ่มเเล้วครับ ได้กินเต็มๆ

เหนื่อยครับ ผมต้องเเคะกระปุก ไปซื้อน้ำยาเคมี ท้อมากเลย เวลาเห็นเราสำเร็จก็ไม่ได้ชื่นชมมากมายเท่าไหร่
เเต่เวลาเราผิดพลาด ซ้ำเราซะเราอยากจะร้องไห้เลยครับ ผมเหนื่อยจริงๆ อยากจจะหยุดเเค่นี้เหมือนกัน

ขอบคุณที่รับฟังครับ