เราว่าเป็นปกติของคนไทยไปแล้ว เรื่องมาสายเนี่ย นัดเพื่อนคนไทยสัก5คน ความเป็นไปได้ที่มากันครบตรงเวลา หรือหยวนๆให้เลทไม่เกิน5นาที อยู่แค่1% อย่าถามนะว่าเอาผลวิจัยมาจากไหน เราเอามาจากประสบการณ์จริงของเรานี่แหละ เวลานัดใครอย่างน้อยต้องเผื่อเวลาอย่างน้อย1ชั่วโมง ขนาดเผื่อเวลาเป็นชั่วโมงแล้วยังเลทกันเลย ยิ่งเวลาเราโทรไปเร่งยังจะมาอารมณ์เสียใส่เราอีก ทั้งที่เราไม่ได้เป็นคนนัดสักหน่อย ถึงเรานัดจริง เราก็บอกเวลาอย่างชัดเจนไว้แล้ว แต่ก็ยังมาอ้าง ฝนตก รถติด มีธุระด่วน ลืมนู่นลืมนี่จะกลับไปเอา แล้วทำไมถึงไม่เผื่อเวลาล่ะถ้ารู้ว่าฝนจะตก รถจะติด กลายเป็นว่าเราผิดซะงั้นที่มาตรงเวลา เราเคยมาสายครึ่งชั่วโมง มาถึงว่าจะขอโทษที่ปล่อยให้รอนานมากๆ แต่เชื่อไหมว่ายังไม่มีใครมากันสักคน ทึ่งจริงๆ พอมาถึงพ่อคุณ/แม่คุณยังหน้าระรื่นเหมือนไม่ได้ผิดอะไร เหมือนเป็นเรื่องธรรมดาใครๆเขาก็มาสายกัน ถ้าเป็นเรามาสายเราจะรู้สึกผิดมากๆ แล้วก็ขอโทษที่ทำให้เสียเวลารอเรา  แต่ส่วนมากไม่เคยมีขอโทษสักคำ แล้วก็ไม่ได้คิดว่าการมาสายเป็นเรื่องผิดด้วย บางทีนัดดูหนังแล้วมาสาย ให้เราซื้อตั๋วหนังให้ เราก็รอแล้วรออีกจวนหนังจะเริ่มแล้วเพิ่งจะมาถึง นี่เราอารมณ์เสียเลยนะ จะมาดูหนังผ่อนคลายมาทำให้อารมณ์ไม่ดีก่อนดู เพื่อนทั้งหลายก็จะบอกว่าหนังมันยังไม่เริ่มเลย มีแต่โฆษณา นั่งดูโฆษณาในโรงหนังก็ยังดีกว่ามานั่งรอเพื่อนที่ไม่ตรงเวลาแหละ คราวหน้าอยากจะหนีเข้าโรงไปดูหนังก่อนให้เข็ดถ้าไม่ติดว่าเราออกค่าตั๋วหนังให้มันอยู่
ทั้งหมดทั้งมวลนี้เราบอกเพื่อนร้อยรอบแล้ว แต่ไม่ว่าจะทำยังไง โทรเร่งแล้ว กำชับแล้วว่าห้ามสาย ห้ามเลทเกิน5นาทีแต่ก็ยังเลทกันอยู่ดี ทำอะไรไม่ได้แล้วสำหรับเรา ได้แต่บ่น เพราะไม่ว่ายังไงคนที่มาสายก็ยังคงมาสายอยู่ดี อ้างได้ทุกอย่างบนโลกใบนี้ให้ตัวเองไม่ผิดเวลามาสาย ส่วนคนที่มาตรงเวลายังไงก็ยังตรงเวลาอยู่ดี ถึงเพื่อนจะมาเลทกันทุกครั้งเราก็มาตรงเวลาอยู่ดี รู้สึกเกรงใจ+รู้สึกผิดที่ปล่อยให้คนอื่นรอ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างเนี่ย?