คือมีคำถามที่อยากให้เพื่อนๆช่วยกันคิดวิธีเเก้ปัญหา
โดยผมได้รับฟังปัญหาจากเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ซึ่งเค้าบ่นเเละตัดพ้อมาตลอด
ตัวผมเองได้เเต่รับฟังเเละเเสดงความเห็นใจ เเต่ก็ยังคิดหาทางออกที่จะเเนะนำไม่ได้
จึงอยากรบกวนเพื่อนสมาชิกช่วยคิดเเละหาทางออกร่วมกัน

เรื่องสั้นๆมีอยู่ว่า
ครอบครัวเพื่อนผม  มีสมาชิกในครอบครัว 4 คน
ประกอบด้วย พ่อ เเม่ เเละลูกชายสองคน คือ นายเอ(คนพี่) นายบี(คนน้อง)
เรื่องมีอยู่ว่า นายเอ ทำงานต่างจังหวัด นายบี เรียนอยู่มหาวิทยาลัยที่กรุงเทพ(อยู่บ้านกับพ่อเเเม่)
ถ้านายเอว่างมักจะหาเวลากลับไปหาครอบครัวอยู่เสมอ โดยเมื่อเขากลับไปที่บ้าน เขาจะพบเหตุการณ์ซำ้ๆของนายบีคือ

- กลับมาจากมหาวิทยาลัย -> เข้าห้องเล่นกีตาร์ -> ลงมาทานข้าว -> ขึ้นไปเล่นคอมพ์บนห้อง โดยไม่มีการเก็บจานที่ตัวเองกินหรือทำอะไรนอกเหนือจากนั้น
- โดยปกติที่บ้านไม่มีเเม่บ้านจึงมีการเเบ่งหน้าที่รับผิดชอบของเเต่ละคนในบ้าน เช่นนายเอ ล้างจาน ซักผ้า นายบีกรอกนำ้เข้าตู้เย็น ทำความสะอาดบ้าน ทิ้งขยะ เเต่พอนายเอไม่ได้อยู่บ้าน พ่อเเละเเม่ก็ต้องทำหน้าที่เเทนนายเอ รวมไปถึงนายบีก็ทำเป็นไม่สนใจงานของตัวเองเเละในที่สุด พ่อเเละเเม่ก้ต้องทำงานบ้านเองทั้งหมดโดยปริยาย
- เมื่อนายเอกลับบ้านมักจะถามหรือเเสดงความไม่พอใจกับสิ่งที่นายบีทำ เเละมักจะเกิดการทะเลาะกันเสมอ โดยในระหว่างการทะเลาะ แม่ก็มักจะเข้ามาห้ามเสมอ รวมไปถึงบอกว่าไม่เป็นไร... เเต่หลังจากนั้นก็จะบ่นอยู่เสมอว่ากลัวว่านายบีโตขึ้นจะทำอะไรเองไม่เป็น
- นายเอมักรู้สึกน้อยใจเเละไม่เข้าใจเสมอ เพราะเค้าพยายามสอนน้องของตนให้เเบ่งเบาภาระพ่อเเม่ เเต่กับเป็นดังเรื่องที่กล่าวมาตามด้านบน


ผมอยากทราบว่าครอบครัวนี้
-ควรปรับวิธีคิด หรือ เเก้ปัญหายังไง
-ควรบอกกับนายเอยังไง ผมรู้สึกว่าเค้ามีความหวังดีกับครอบครัว อยากสอนน้องให้รู้ักคำว่ากตัญญูเเต่กลับไม่ได้รับกำลังใจในการทำ
-ควรปรับปรุงหรือปลูกฝังด้วยวิธีใด
-ข้อเสนอเเนะเพิ่มเติมต่างๆ