จขกท. ขอเกริ่นว่าก่อนจะคอมเม้น ขอเป็นเรื่องจริงประสบการณ์ตรงนะ อย่าเอาของคนนี้คนโน้นมาเล่ามันไม่แฟร์ ฮ่าๆ
                                                  
                                                          ปล. คำไหนไม่สุภาพต้องขออภัยนะคะ

        เรื่องมันมีอยู่หลายครั้ง จนอึดอัดใจอยากระบายสถานการณ์ลำบาก และ จขกท. หาแนวร่วมมาแชร์กันอ่าน
        ชีวิตนี้ว่าต้องมีทุกคนแหละน่า (ใครมั่งไม่เคยปวดคลี่ฟะ) ที่เจอเหตุการณ์คลี่ๆนี้ แล้วต้องผ่านมันไปให้ได้ (หรือไม่ได้?)
        ขอแบ่งเป็นหลายเรื่องเป็นข้อๆไปละกัน ยาวนิดนึงนะ  แต่ละสถานการณืกดดัน ไม่อ่าน ก็ผ่านไปเลยค่ะ เล่าแบบเยอะเกิน.....

      
      1.             วันนึง จขกท. ขึ้นรถเมล์ ปอ. ไปทำธุระนอกบ้านแต่เช้า  ขณะนั้นเอง รถปอ. ขึ้นทางด่วนไปสักพักแล้ว แล้วรถติดมาก
                 แม่เจ้าประคุณเอ๊ย ท้องไส้มันก็ปั่นป่วนขึ้นมา แถมในรถ จขกท. ต้องยืน และคนแน่นมาก ปวดคลี่แบบ
                 คลี่จะแตกอะ แล้วมันดันๆโคลกๆ ในท้องไม่หยุด นี่ก็เหงื่อแตกๆ กำมือแน่นกับราวโหนสุดชีวิต ขมิบก้นเป็นสิบ
                        ในใจแบบ สวดมนต์เลย สาธู๊...อย่าให้ลูกช้างคลี่แตก ตดแตก ออกมาตอนนี้เถอะ

          เคยมะ แบบ อิคลี่นี่ก็จะดันออกมากันอยู่ได้ไม่เห็นใจมั่งเลย แล้วสถานการณ์แบบนี้ จะไปหาสุขาที่ไหน
          คือรถนี่ก็ไปติดอยู่บนทางด่วนไปอีก แบบถ้าลงไปก็จะเดินไปไหนล่ะคุณ......ถ้าติดอยู่ถนนด้านล่างเหรอ
          ไม่เหลือ จขกท. คงแจ้นไปกดออด แล้ววิ่งหาห้องน้ำร้านไหนก็ได้ขอปล่อยทำนองนี้
          คราวนี้ตดก็จะดันออกมาอีก โอ๊ยยย บีบคั้นกันเกินไป อั้นตดกลับเข้าไปอีก สุดจะทนมาก ต้องกลั้นเต็มที่ รถก็ไม่ขยับเลย
                    
                      คราวนี้มันจะหายไปพักนึง เราจะโล่งแป๊บนึง อดทนไว้ก่อนนะเว้ย ถ้าแตกมาไม่รู้จะหนีไปตรงไหน
           ขยับยังไม่ได้เลย  รถแน่น แล้วมันก็มาอีก มาเป็นระลอก ข้าศึกบุกทุก 5 นาที
                                       กดดันสุดๆ ตดก็จะดันออก  
           ไม่กล้าเลยที่จะทำร้ายคนรอบข้าง ถ้าแตกนี่คือ อบอวล
           จนกระทั่งรถเริ่มขยับ เริ่มดีใจ แล้วรถก็มาลงทางด่วน ก็ลงแม่มป้ายแรกเลยแจร้...... ดีใจ
           ปลายทางไม่ใช่ป้ายแรกหรอก แต่ต้องลงแล้วล่ะ วิ่งหาสุขาหนใดไปอีก เดินวิ่งสลับกัน
           วิ่งมากไม่ได้ กลัวแตก ในใจก็เมื่อไหร่จะถึงห้องน้ำซักที(วะ)
           
           ถึงตึกสำนักงานอะไรก็ไม่รู้ ใกล้สุด เลยวิ่งเข้าไปก่อน ต้องมีห้องน้ำแน่ รีบสวนไปในตึก ปร๊าบบบ........
            อิพี่ยาม มาถามว่ามาทำอะไรอีก แบบเฮ้ยยย ตูรีบ......
          หยุดตอบคำถามอีก บอกพี่หนูขอเข้าห้องน้ำหน่อยค่ะ.... ยามตอบ สำหรับพนักงานที่มีบัตรเท่านั้นครับ
                                            .... ห่านเอ๊ยยย อะไรจะขนาดนี้
           ขอเข้าก็ไม่ได้ ด้วยนะ คิดในใจ อยากตะโกน คลี่ตูจะแตกแล้วโว้ยยยยยย!!
                                               กระนั้นพี่ยามก็ไม่เห็นใจค่ะคุณ...

          เลยต้องวิ่งๆเดินๆ แบบอดทน สไตล์หาห้องน้ำมาราธอน อีกรอบ เก็บกดอัดอั้น ผสมปวดคลี่มากไว้ในใจ
          มันสุดๆจริงๆนะ ตรงไหนๆ ก็ไม่มีพยายามมองหา ห้างหรืออะไรใกล้ที่สุด ไม่มี ไม่ไหวละเจอร้านอะไรไม่รู้
          ปรี่เข้าไปเลย เหงื่อแตกซ่กเต็มหน้า  (ไม่ได้เหนื่อยนะ ปวดคลี่มือเย็น) เจอคนในร้าน พี่คะ ขอโทษจริงๆค่ะ
          ขอเข้าห้องน้ำหน่อย........เสียงอ่อนหวานของพี่ผู้หญิง.........อยู่ข้างหลังเลยค่ะ....

          กรี๊สสสสสสสสสสสส.........สวรรค์ สุขาสวรรค์   แสงวิ้งลอยมาเลยอ่ะ เข้าไปแบบไม่ขงเขิลละ
          และวันนั้นก็ได้ปลดปล่อยค่ะ ผ่านไปได้ รู้สึกขอบคุณพี่ร้านนั้นมากๆ ผ่านไปหนึ่ง....


   2.            เคยมั้ยคะ? ที่แบบปวดคลี่มากๆ แล้วดั้นด้นไปหาห้องน้ำจนเจอแล้ว เช่นในห้าง แล้วแบบไม่ไหวแล้ว
          อาการปวดเดิมๆก็ตามเหตุการณ์ข้างบนทุกครั้ง ไปถึงห้องน้ำ ฮ้าาาา........ถึงแล้ว ยิ้มออกมา สวรรค์ของชั้นนนน
            
                               ป๊าบบ..... คนต่อคิวแบบ แน่นมากๆ ยาวมากๆ ห้องน้ำก็มีน้อย
                               จะวิ่งไปหาห้องน้ำชั้นอื่นคงไม่ทัน ยังไงก็ต้องต่อแถวเพื่อทางรอด

     


  3.           เคยมั้ย? ได้เข้าไปคลี่ในห้องน้ำสาธารณะแล้ว แล้วก็อีกแหละ คนต่อคิวกันยาว พอคิวเราเข้าไปนาน
       คิดว่า ไม่กล้าคลี่อ่ะ คลี่นาน เกรงใจ คนต่อเยอะ กลัวคนข้างนอกครหาว่า มาคลี่ (เอ๊ะยังไง?)
       ไม่กล้าออกมาเลย รอให้คนเงียบๆไปก่อน ค่อยออก
       หรือ คลี่ไปกลัว กลิ่นมหากาฬ และ คลี่ห้องสาธารณะคือต้องเกรงใจมากๆ.........
                                                                                  

    ไม่กล้าตดดัง.......(ทั้งๆที่ไม่ตั้งใจ มันออกมาเองอ่ะ พยายามเซฟเสียงให้เบาแล้ว .... แต่บังคับตดมันทำกันได้ด้วยหราาา)
       แต่อีกใจก็คิดว่า ไม่เป็นไรนิ่ ห้องน้ำเค้าก็มีไว้ให้ปลดปล่อย จะคลี่ดัง เหม็นอะไรก็ตามใจ
       มันห้ามไม่ได้นะร่างกายคนอ่ะ  แล้วพอคิวเราเข้ามา เราก็ได้อยู่ในห้องส่วนตัวแล้ว
        จะปล่อยอะไรก็เชิญ (ถ้าไม่อายคนที่รอต่อคิวหน้าห้องเราอยู่ด้านนอก)

       แต่เราคิดว่า แค่เข้าไปทำธุระเสร็จก็ หันมากดให้ลงโถให้สะอาดละกัน คราบอะไรอย่าให้มี
       ติดตามฝาโถ อะไรอย่างงี้ รักษาความสะอาดดีกว่า คนเข้ามาต่อจะได้ โอเค
       (ยกเว้นกลิ่น มันจะกรุ่นไปขณะนึง 55555555555555)  



4.           วิ่งแจ้นไปคลี่ที่ห้องน้ำ ท้องเสียมากๆ ห้องว่างดีใจเข้าไปปล่อยเลย มาเต็ม
               คราวนี้มีคนมาเข้าห้องน้ำต่อ (เราจะได้ยินเสียงด้านนอก)
       มีคนมาต่อคิว แล้วเจือก กดเท่าไหร่ก็กดไม่ลง............... โหดมากวินาทีนี้ กดดัน
       คือแบบ น้ำในชักโครกน้อยมั่ง  ไม่ก็ชักโครกมันคงจะเสียมั่ง ทำไงดีๆๆๆ แต่เราไม่รู้อ่ะ นาทีนี้คือรออย่างเดียว
      ให้คนหายออกไปให้หมด คนก็เยอะอีก (ประมาณว่ารอไม่ได้ละ)
      ในใจคิดว่า เราจะไม่ปล่อยให้ใครมาเผชิญคลี่เราเด็ดขาด แล้วค่อยแง้มประตูออกไปดู
               .... ผ่างงงงงงงงง.......ยังไม่ไปเว้ย
                                                                                

            เค้าคง งง ว่าทำไมเมิงโผล่หน้าออกมาแล้วไม่ออกมาฟะ คือตู รับผิดชอบคลี่อันใหญ่หลวงอยู่นะเฟ้ย
            ถ้าออกมาหล่อนจะต่อเหรอ หรือ จะให้ชั้นบอกอย่าเข้าไปค่ะ มีข้าวเม่าทอดลอยอยู่ในนั้น
            ปัญหานี้ชั้นจะไม่ปล่อยไป  หรือเอาทิชชู่มาสุมไว้ให้แม่บ้านมาแก้แทนหรอก ชิส์...
            พักนึงคงรอไม่ไหว คนต่อก็หายไปข่าาา นี่รีบเลย หาอุปกรณใส่น้ำ แถวนั้น
            โชคดีเจอกระบอกอันใหญ่ใต้ที่ล้างมือ เลยรองน้ำในอ่างล้างมือ
            แล้ว ซู่มๆ โคร่มมมๆ ราดกว่าสิบรอบกว่าจะหมด โชคดี ยังไม่มีคนมา...........วันนั้นเลย รอดตัวไปค่ะ
                                                                   ปาดเหงื่อออ.....
                       คราวนี้เลยเข็ด จะเข้าห้องน้ำที่ไหน จะเช็ก ชักโครกก่อนเลยใช้ได้ป่าว 555

                                                                                

5.           สถานการณ์สุดท้าย (จริงมีอีกนะแต่พอละ เอาที่แบบเน้นๆมา 5 เรื่องก็เยอะละคนอ่านตาลาย จะหาว่าขี้โม้ไปอีก)

              หลังจากผ่านเรื่องห้องน้ำคลี่ๆมาโชกโชน เริ่มรับมือได้ จขกท. เวลาปวดคลี่ที่มหาลัย
              ชอบหาห้องน้ำที่เงียบๆ ว่างๆตามตึก  พอไม่มีคนเลยเข้าไป ส่วนมาก คนจะคลี่บอกเลยชอบเลือกห้องสุดท้ายกันชัวร์
              เพราะมันดูปลีกวิเวกดี แต่ จขกท. ชอบเลือกห้องแรกค่ะ เพราะ คิดว่า ห้องแรกคนไม่ค่อยเลือกมันจะสะอาด
              ใครจะไปห้องท้ายก็ไป 555...  

                                                                                     
           
          คราวนี้ เมื่อได้ห้องน้ำที่เงียบละ จขกท.ก็เข้าไป สักพักได้ยินเสียง จอแจ จากกลุ่มหญิงๆด้านนอก
          วี๊ดว้ายกันเข้ามาในห้องน้ำ  ไอเราก็ คลี่ไปเงียบๆ ซักพัก นางหนึ่ง ก็พูดลั่นว่า...

          แก... เหม็นคลี่ว่ะ อีกคนเสริม เออๆ ใครมาคลี่วะโครตเหม็นอ่ะ 55555 (หัวเราะอีก) อีกคนก็เติม เออแม่มไม่เกรงใจเลย
          (ในใจคิด อิห่านนน คลี่ต้องเกรงใจด้วยหราา ) แล้วก็ต่อมาด้วยบทสนทนาก๊อยๆ ไม่หยุดเกี่ยวกะเรื่องที่มีคนคลี่อยู่ (ตูเอง)

         ในใจเราคิด นังพวกนี้คงมายืนแต่งหน้าที่กระจก ช่างมันอีกเดี๋ยวก็ไป ซักพัก.......... ป๊าบบบบ
   
            เฮ้ยยยย......... มีคนดันประตูเข้ามา แล้วอีประตูนี่เจือกกลอนหลุด จขกท. ปางห้ามญาติเลยจ้าาาาา
                มือนี่ฟรึ่บออกไปดันไว้อย่างเร็ว

                                                                          
      
            แต่ก็ไม่ได้พูดออกไปบอกนะว่ามีคน อยู่ คือตูดันมือแค่นี้เมิงน่าจะรู้ละ ห่านเอ๊ยยย เดี๋ยวก่อนนน
           เริ่มฉุน... คราวนี้เราต้องเอามือข้างนึงดันไว้  สถานการณ์คลี่กดดันอีกละ โดนล้อเรื่องคลี่ไม่พอ
            มาดันประตูทามม้ายยยยยย ห้องอื่นก็มีเข้า (หรือมีคนชิ้งฉ่องอยู่ไม่รู้ได้)

           ยังมีเสียงนังพวกนั้นคุยไม่หยุด แบบ เฮ้ย เหม็นคลี่แล้วว่ะ รีบออกดีกว่า ใครวะแม่ม ไรเทือกนี้
           ........ ทนไม่ไหวละ คลี่จะเสร็จพอดี

          จขกท. ฟังอยู่นาน เลยตะโกนออกไปอย่างดังว่า
      " เฮ้ยยย ตูคลี่เองอ่ะ ทำไมเหรอ เกิดมาไม่เคยคลี่กันเหรอไง เดี๋ยวออกไปเดี๋ยวนี้แหละ ดูหน้าหน่อย"

            ป๊าบบบ...... เสียงสนทนา เงียบหมดเลยจ้า ได้ยินเสียงงึมงัมๆ เฮ้ยเราว่าไปเหอะๆ
           ..........5555555555 สะใจ ให้มันรู้มั่ง
    ห้องน้ำนะเว่ย ทำไมจะคลี่ไม่ได้ ทนไม่ได้ก็ออกไปดิ ใครใช้ให้ดม ให้สูดกลิ่นหอมเข้าไปล่ะนั่งพวกนี้นิ่
     ถ้าได้ออกไปเผชิญคงจะซีดกันเป็นแถบ หึหึ

                แล้วเราก็ผ่านสถานการณ์อันกดดันไปได้.......

     คือ จขกท. แค่จะบอกว่า ก็คลี่ไปไม่ต้องอาย เกรงใจนิดๆพอ รักษาความสะอาดท่าจะดีกว่ามานั่ง อั้นเสียงตดให้เบาลง
          คือสุขา ชื่อก็บอกแล้ว ว่าเราปลดปล่อยจะมีความสุขสุดซู๊ดดดด  บางทีร่างกายคนมันปวดท้องมันห้ามกันไม่ไหวจริงๆ
          ใันก็ต้องมีรูป กลิ่นเสียง กันบ้าง ห้องน้ำนะ ไม่ใช่ร้านอาหาร เดินเข้าไปจะต้องหอมน่ากิน อดทนกันหน่อย
          เวลาเข้าต่อคนอื่น ก็อย่าไปคิดครหาเค้าว่า อินี่คลี่มาแน่ๆ คุณก็ต้องเคยคลี่เข้าใจป่ะ ก็ต้องรับกลิ่นให้ได้ 55555555

          สุดท้ายนี้อาจจะยาวไป ใครอ่านจนจบก็มาแชร์ประสบการณ์ที่กดดันกันนะฮะ   

          ฝากคลิปเข้าห้องน้ำที่มันดันเข้ากับกระทู้ คือ จขกท.ดูทีไร ขำน้ำตาร่วงทุกครั้ง (พี่สาวเปิดให้ดูอย่างฮา)