คงไม่ต้องกล่าวอะไรมากสำหรับคนรุ่นนั้นที่ได้ทันเรียน หนังสือ ภาษาไทยมานี มานะ เชื่อว่าทุกคนคงไม่ลืมเรื่องราวของตัวละคร แต่ละตัว ที่โตมาพร้อมวัยเด็กของเรา ผมเองก็เป็นคนรุ่นนั้นที่ได้เรียนแบบนี้ หยิบหนังสือเก่ามาดูที่ไรมันเรียกความทรงจำวัยเด็กของผมได้ดีเลย
วันนี้ผมไปส่งเอกสารของโรงเรียนที่สำนักงานเขตฯ ได้เจอหนังสือแบบเรียนมานะ มานี ที่กระทรวงเอากลับมาใช้ใหม่ ซึ่งเซอร์ไพรส์ผมมาก ดีใจแทนเด็กๆรุ่นใหม่ที่จะได้ใช้แบบเรียนนี้ แต่น่าเสียดายที่ลายเส้นจะเปลี่ยนไป เพราะวาดขึ้นใหม่
ผมไม่รู้ว่า ตจว อื่นๆ หรือ กทม.เป็นไหม ที่เด็กรุ่นหลังๆนี้อ่านหนังสือไม่แตก สะกดคำก็ไม่ค่อยถูกกัน ผมว่าแบบเรียนนี้ น่าจะดีที่สุดแล้วนะสำหรับการฝึกอ่านหนังสือของเด็กๆ ไม่รู้ว่าร.ร.อื่นๆได้แบบเรียนนี้ไปหรือยัง เพราะที่ได้มาเป็นเล่มตัวอย่างครับ
ปล.ดีใจในฐานะอดีตเด็กชายตัวน้อยๆ ที่เคยเรียน มานะมานี และ ดีใจในฐานะครู หวังว่าอย่างน้อยเด็กไทยคงจะอ่านหนังสือกันคล่องขึ้นกว่าเดิม (ผมสอนเด็กมัธยมในโรงเรียนขยายโอกาสครับ เจอเด็กอ่านหนังสือไม่แตกเยอะมาก)
กลับมาดูอีกทีกลายเป็นกระทู้นำแนะแล้วขอบคุณครับ
ดีใจครับที่ทุกคนชอบ และยังจำจดเรื่องราวดีๆของ หนังสือมานะ มานี หเหมือนกล่องความทรงจำถูกเปิดออกมาเลย มีคนร่วมยุคเดียวกัน เยอะ อิอิ
เชื่อไหมว่า ผมเปิดลิ้นชักเที่สำนักงาน เพื่อเอาเอกสารราชการ เจ้านี่วางนอนอยู่ ถึงกับ สตั้นไปนิดนึง อมยิ้มคนเดียวเลย เช้ามารีบไปบอกครูคนอื่นที่ร.ร.ใหญ่ เลย
มานี มานะและพ้องเพื่อนพวกวันนี้เขากลับมาแล้ว
วันนี้ผมไปส่งเอกสารของโรงเรียนที่สำนักงานเขตฯ ได้เจอหนังสือแบบเรียนมานะ มานี ที่กระทรวงเอากลับมาใช้ใหม่ ซึ่งเซอร์ไพรส์ผมมาก ดีใจแทนเด็กๆรุ่นใหม่ที่จะได้ใช้แบบเรียนนี้ แต่น่าเสียดายที่ลายเส้นจะเปลี่ยนไป เพราะวาดขึ้นใหม่
ผมไม่รู้ว่า ตจว อื่นๆ หรือ กทม.เป็นไหม ที่เด็กรุ่นหลังๆนี้อ่านหนังสือไม่แตก สะกดคำก็ไม่ค่อยถูกกัน ผมว่าแบบเรียนนี้ น่าจะดีที่สุดแล้วนะสำหรับการฝึกอ่านหนังสือของเด็กๆ ไม่รู้ว่าร.ร.อื่นๆได้แบบเรียนนี้ไปหรือยัง เพราะที่ได้มาเป็นเล่มตัวอย่างครับ
ปล.ดีใจในฐานะอดีตเด็กชายตัวน้อยๆ ที่เคยเรียน มานะมานี และ ดีใจในฐานะครู หวังว่าอย่างน้อยเด็กไทยคงจะอ่านหนังสือกันคล่องขึ้นกว่าเดิม (ผมสอนเด็กมัธยมในโรงเรียนขยายโอกาสครับ เจอเด็กอ่านหนังสือไม่แตกเยอะมาก)
กลับมาดูอีกทีกลายเป็นกระทู้นำแนะแล้วขอบคุณครับ ดีใจครับที่ทุกคนชอบ และยังจำจดเรื่องราวดีๆของ หนังสือมานะ มานี หเหมือนกล่องความทรงจำถูกเปิดออกมาเลย มีคนร่วมยุคเดียวกัน เยอะ อิอิ
เชื่อไหมว่า ผมเปิดลิ้นชักเที่สำนักงาน เพื่อเอาเอกสารราชการ เจ้านี่วางนอนอยู่ ถึงกับ สตั้นไปนิดนึง อมยิ้มคนเดียวเลย เช้ามารีบไปบอกครูคนอื่นที่ร.ร.ใหญ่ เลย