เราคุยกับผู้ชายคนนึงทางเน็ต เคยนัดเจอกันแล้ว เค้าโอเคมาก น่ารัก ก็คุยๆกันมาเรื่อยๆ แต่เราอยู่กันไกลค่ะ ไกลแบบคนละประเทศ แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหา เพราะเราเฟสทามกันทุกคืน ระหว่างวันก็แชทกัน เค้าก็ปกติดี ชอบถ่ายรูปมาให้ดูว่าทำอะไรอยู่ แต่ก็มีปัญหาบ้างเล็กน้อยเรื่องภาษา ทำให้เราไม่ได้คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่เราโอเคกับเค้ามากๆ แต่มีช่วงหลังที่เค้าไม่ค่อยมีเวลา เราก็ยุ่งๆ คือว่างไม่ตรงกัน เวลาไม่ตรงกัน จากที่คุยกันทุกคืน ก็คุยบ้างไม่ได้คุยบ้าง เค้าอยู่ในช่วงเทอมสุดท้ายของมหาลัย ซึ่งต้องทำโปรเจค มีสอบตัวสำคัญๆ แล้วเค้าก็เป็นนักบาสของมหาลัย ซึ่งเป็นช่วงแข่ง ที่ต้องเดินทางไปแข่งตามที่ต่างๆ ก็ต้องซ้อมหนักอีก หลังๆเลยแชทกันอย่างเดียว ไม่ได้เห็นหน้ากันเลย

เราก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยๆ คือเรามีปัญหา มีเรื่องอะไรก็คุยไม่ได้ อุปสรรคทางภาษาด้วย แล้วก็เค้าก็ไม่มีเวลาให้ ทั้งคิดถึง ทั้งเบื่อสภาพแบบนี้ ทั้งเหนื่อยกับงาน หลายๆอย่างรวมกัน มีอีกหลายเรื่อง หลายการกระทำที่เราอยากจะถาม แต่ก็ถามไม่ได้ คือมันอยู่ในช่วงคุยๆกัน ยังไม่ได้คบ จะไปจิกๆถาม มันก็ดูเยอะไป แต่เราก็อดสงสัยไม่ได้จริงๆนะ เช่น เรื่องที่เค้าไม่เล่นเฟสบุ๊ค ไม่เล่นไอจีเลย บางทีก็มีอารมณ์แบบเวลาคิดถึงก็อยากเข้าไปดูเฟส ดูไอจีคนที่เราชอบใช่ป่ะ แต่เค้าก็ไม่เล่น เราเคยถาม เค้าก็บอกว่ามันมีเหตุผลที่เกี่ยวกับแฟนเก่าของเค้า เรายิ่งอยากรู้หนักขึ้นไปอีก เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวมีเวลาจะเล่าให้ฟัง แต่ก็ไม่มีเวลาซะที เหมือนหลายๆอย่างมันไม่เคลียร์ เราไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย

หลังจากนั้นเราก็ห่างกันมากขึ้น บางวันแชทกันแค่ไม่กี่ประโยค เราโคตรคิดถึง อยากคุย อยากเห็นหน้า แต่ก็พยายามแสดงออกนิ่งๆ เก็บอาการ ไม่อยากให้เค้ามองว่าเราชอบมาก เดี๋ยวได้ใจ มาวันนึง เค้าก็หายไปเลย ไม่ทักแชท หายไปเฉยๆ 3 วัน บอกตรงๆว่าเป็นช่วงที่โคตรหงุดหงิด ทรมานใจอ่ะ คิดไปต่างๆนานา พอหลังจากนั้นเค้าก็ทักมา แล้วบอกว่า ขอโทษนะ เค้าแข่งบาส แล้วชนะ ก็เลยได้เข้ารอบสุดท้าย ต้องซ้อมหนักตลอดตอนที่หายไป แล้วในทีมก็ตกลงกันว่าห้ามใช้โทรศัพท์ จะได้ตั้งใจซ้อม แล้วก็จริงๆจังกับการวางแผนการเล่น

ก็ฟังดูมีเหตุผลใช่ป่ะ แต่เรากลับรู้สึกว่า ทำไมไม่บอกเราก่อน เราพร้อมจะเข้าใจนะ แต่ทำไมหายไปเฉยๆ มันคงไม่ได้เสียเวลามากป่ะ แค่พิมพ์มาบอกประโยคเดียว เราก็รอได้ เราเลยถามไปว่าทำไมไม่บอกก่อน แต่เค้าก็พูดเหมือนแก้ตัวอ่ะ พูดว่าเค้าโง่เอง ที่ไม่ได้บอก เพราะไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะชนะ หลังจากชนะเลยต้องซ้อมหนักมาก แล้วก็บอกขอโทษนะ ทำผิดไปแล้ว เราก็งอนๆ เลยบอกไปว่า งั้นก็ไปซ้อมเหอะ จะไม่กวนละ เค้าก็ตอบมาว่า เค้าไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่ถ้าเราอยากจะทำแบบนั้นก็โอเค ที่เค้าติดต่อกลับมาก็แค่อยากจะบอกว่าเค้าชนะนะ อยากให้เรารู้ว่าเค้าดีใจมากแค่ไหน เราก็โคตรงงอ่ะ คือแบบคิดถึงความรู้สึกเราบ้างป่ะ เราเลยถามว่าแล้วตอนที่หายไปอ่ะ เราบอกใครได้บ้างอ่ะว่าเราเศร้าแค่ไหน เค้าก็บอกขอโทษๆ เค้าโง่เอง พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์เลย เราก็งงๆ มึนๆ เลยบอกไปว่า ไม่รู้จะพูดอะไร รู้สึกเหนื่อยๆ แล้วเค้าก็ไม่ตอบมาอีกเลย คือเรารอให้เค้าโทรมานะ แต่ก็ไม่โทร จนอีกวันนึง เค้าก็ส่งข้อความมา บอกว่า ขอโทษ แล้วก็ขอบคุณนะที่มาสร้างความทรงจำที่ดีในชีวิต เรายิ่งงง คืออะไร ทำไมไม่เคลียร์ จบง่ายๆแบบนี้เหรอ เวลาที่ผ่านมา ไม่มีค่าเลยเหรอ เราโมโหนะตอนนั้น เลยตอบไปว่า ง่ายมากเลยนะ เพราะเราเจอกัน รู้จักกันง่ายมากใช่ป่ะ เวลาบอกลาเลยง่ายเหมือนกัน ขอบคุณนะ แล้วเราก็ลบเค้าออกไปจากลิสเฟรนด์ คือโกรธมากจริงๆนะ เค้าก็หายไป ไม่ได้ติดต่อกลับมากอีก

เราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไง เราผิดรึเปล่าที่ทำแบบนั้น แต่ยิ่งนานยิ่งรู้เลยว่าเราชอบเค้ามากจริงๆ รู้สึกเหมือนอกหัก คิดถึงเค้าตลอด คิดถึงเวลาดีๆที่เคยคุยกัน แต่เราก็ไม่มั่นใจ ที่เค้าไปง่ายๆแบบนั้น เค้าอาจจะมีเหตุผลซ่อนอยู่รึเปล่า คืออาจจะมีใครอีกคน เราก็ไม่รู้ เลยไม่รู้ว่าควรทำยังไง ควรปล่อยเค้าไป ปล่อยทุกอย่างให้เป็นแบบนี้ หรือควรทักเค้าไปดี ลังเลมากๆ

ขอแท็กชีวิตในต่างแดนนะคะ เนื่องจากผู้ชายเป็นคนไต้หวัน เราไม่รู้จริงๆว่านิสัยทั่วๆไปของคนไต้หวันเป็นยังไง มีความคิดยังไง เผื่อเพื่อนๆจะช่วยออกความเห็นได้บ้าง