สวัสดีคะคือเราเคยมีแฟน คบกันตอนอยู่ม.1คือต่างคนต่างแอบชอบกันแต่เราก็ไม่กล้าบอกเขาและเขาก็ชอบแกล้งเราจนมีวันนึง เขาให้เพื่อนเขามาบอกกับแฟนเขาที่เป้นเพื่อนในห้องเราแล้วเพื่อนก้มาบอกเราเราก็ยังไม่เชื่อจนเขา@เฟสเรามาแล้วคุยกันสักพักเขาก็ขอเราคบ อยู่โรงเรียนเขาก็มาหาเราทุกวันที่ห้องเรียนมานั่งคุยกันปกติทุกวัน แต่เพื่อนในห้องเขาผู้หญิงไม่ค่อยชอบเราก็เลยพยายามเป่าหูแฟนเราให้เลิกแต่เขาไม่เชื่อเพื่อนเขาเลือกที่จะคบกับเราต่อแต่เขาก็ไม่ใช่เด็กที่ดีเท่าไหร่เขาเกเรตามเพื่อนติดยาจนแม่เขาพาไปบำบัดทุกอาทิตย์จนหายขาดจนคบกันมาได้11เดือนก็เริ่มมีปัญหากันพี่เราที่รู้จักเขาทักมาคุยกับเราสักพักเพราะก่อนหน้านี้เรากับเขาทะเลาะกันหนักและห่างกันแต่เขาก็ยังเข้าเฟสเราได้ปกติเพราะยังไม่ได้บอกเลิกกันเขาเลยคิดว่าเรานอกใจเขาเราก็พยายามอธิบายทุกอย่างแล้วยอมเขาทุกอย่างแต่เขาไม่เชื่อเขาเลือกที่จะเชื่อเพื่อนไม่ว่าเพื่อนเขาจะพูดยังไงเขาเชื่อทุกคำ จนเลิกกันไปสักพักเขามาชอบเพื่อนสนิทเราที่อยู่ในห้องเดียวกันนั่งด้วยกันสนิทกันมากแล้วจะให้เรามีความรุ้สึกยังไงที่เขามาชอบเพื่อนเราถ้าฝ่ายชายเข้าหาอย่างเดียวเราไม่ว่าแต่นี้ฝ่ายหญิงก็เล่นด้วยจนเราตัดสินใจตัดเพื่อนจนเรากับแฟนเลิกไป2ปีจนเขามีแฟนใหม่คบกับรุ่นน้องไปสักพักอยู่มาวันนึงเราได้ข่าวว่าแม่เขาเสียชีวิตเราก็ทักหาให้กำลังใจมาตลอดและเราก็ไปช่วยงานเขาเราอยู่ข้างๆเขามาตลอดทั้งที่เขามีแฟนแต่เราไม่สนใจเพราะเราให้กำลังเราไม่ได้จะไปแย่งกลับมาและมันก้ผ่านไปจนเราขึ้นม.4 เราไม่มีใครเลยจะคบใครก็ไม่ได้นานเลยเพราะในใจมีแต่เขาเวลาไปที่ที่เคยไปด้วยกันก็จะนึกถึงเขาตลอด จนเขาทักมาหาเราเขามาคุยดีกับเรามาขอโอกาสเราก็ให้แต่สุดท้ายก็จบแบบเดิมคบได้แค่4เดือนก็เลิก เราถามเหตุผลเขาเขาบอกว่าเขาเหนื่อยเราไม่เหมือนเดิมแต่มันไม่ใช่เลย ตอนเขาบอกเลิกเราเราให้เพื่อนทักแชทไปถามเขาว่ากลับมาคบกับเราหรอเขาบอกว่าใช่ เราเลยให้เพื่อนถามเขาอีกว่าทำไมเงียบๆจังไม่ค่อยโพสเหมือนคนคบกันเลยเขาตอบกับเพื่อนเรามาว่าที่กลับมาเขาแค่สงสารเราเขาเลยกลับมา เราเลยรู้ความจริงเลยทักไปหาเขาว่าที่บอกแบบนั้นกับเพื่อนเรามันเรื่องจริงใช่มั้ยเขาบอกว่าจริงเขาขอโทษ เเละเรากับเขาก็จบกัน จนเขากลับมาตอนม.4เทอม2เขาก็กลับมาหาเราอีกและก็ได้ไม่นาน3เดือน เหตุผลเดิมๆ จนเราขึ้นม.5เขากลับมาอีกเราก็เลยบอกว่าถ้ากลับมาเเล้วเป็นแบบเดิมเราไม่เอาแล้วเราแคร์เขาทุกอย่างใส่ใจทุกอย่งแต่ไม่เคยเห็นค่าเลยเขาก็บอกว่าเขาขอโทษต่อจากนี้จะไม่เป็นแบบนั้นแล้ว จนเราก็ใจอ่อนให้โอกาสเขาอีกครั้งต่างคนต่างให้รหัสเฟสต่อกันเรารู้สึกว่าเขาดีขึ้นความรักรากับเขาไปได้ไม่ว่าเราอยากกินอะไรเขาซื้อให้ทุกอย่างพาเราไปเที่ยวตลอด มารับทุกวันเลิกเรียน พาไปหาญาติพี่น้องของเขาเราก็รู้จักคนในครอบครัวเขา และเขาก็รู้จักคนในครอบครัวเราไปไหนมาไหนคือทุกคนรับรู้ จนมีวันนึงเพื่อนเขาทักแชทมาชวนไปปาร์ตี้ที่บ้านเออเขาก็บอกเราเราก็ให้ไปแต่เพื่อนเขาก็ยุให้แฟนเราโทรหาแฟนเก่าเพราะมันเพื่อนมันไม่ชอบเราสุดท้ายเขาก็โทรหาแฟนเก่าเขาที่เป้นรุ่นน้องเราจับได้เพราะเช้าอีกวันเขาคอลเฟสมาหาเรามีสายเข้าเราเลยถามว่าใครโทรมาเขาบอกว่าป้าเขาเลยแคปหน้าจอที่โชว์เบอร์มาตอนแรกเราก้ไม่ได้สนใจอะไรแต่ผู้หญิงแหละมันตะงิดๆใจเลยกลับไปดูใหม่เลยเห็นเบอร์โทรเขียนว่าน้องสาวเราเลยถามเขาไปว่าน้องสาวคือใครแฟนเก่าใช่มั้ยตอนแรกเขาไม่ยอมรับเราเลยทักแชทหาแฟนเก่าเขาแฟนเก่าเขาบอกว่าใช่ เขาเลยยอมรับว่าโทรหาจริงแต่ไม่ได้คิดอะไรเราก็เลยบอกไม่มีใครชอบให้แฟนตัวเองไปคุยกับแฟนเก่าหลอกนะถ้าเราทำบ้างเธอจะรู้สึกยังไงเขาก็โทษเราและดีกันและมาสักพักเพื่อนเขาชวนไปปาร์ตี้ที่บ้านอีกเขาบอกเราไม่ไปแต่เขาก็หายไปสักพักไม่ตอบแชทเราไม่อ่านแชทเราทั้งๆที่เขาออนเฟส จนเราเข้าไปอ่านแชทเขาเขาไปเที่ยวกับเพื่อนเราก็น้อยใจเขาเราไม่โทรตามไม่ทักหาเราบล็อกแชท จนเช้าเราปลดบล็อกเขาก็ไม่ทักมาจนเราถามว่าจะเอายังไงไม่คุยกันเลยหรอ เขาว่าก็แล้วแต่เราเราเลยโทรไปหาเขาเลยบอกว่าเลิกกันเหอะเธอไม่สนใจอะไรเลยไปเที่ยวก็ไม่เป็นห่วงเราก็บอกว่าเธอบอกว่าไม่ไปแต่สุดท้ายไปคืออะไรเขาก็ตอบไม่ถูก แต่คนเราจะเลิกหาข้ออ้างได้หมดจนเลิกกัน ต่างคนต่างบล็อกเฟสกันและกัน แต่น้าเขาดีมากไม่ว่าจะไปไหนหรือน้าเขาจะทำหมูกะทะกินที่บ้านเขาจะโทรมาชวนเราตลอด และจะมีแฟนเก่าเราอยุ่ด้วยตลอด เวลาจะกลับบ้านน้าเขาก็จะให้เขามาส่งเราที่บ้านตลอด แต่ต่างคนต่างทำเหมือนไม่คิดอะไรต่อกันทำเป็นใจแข็งแต่ในใจยังรักเสมอ
พอเขาส่งเราถึงบ้านเขาก็บอกเราว่าเขายังรักเราเสมอถ้าคนมันใช่เดี๋ยวสักวันนึงมันก็ต้องกลับมาหากันอีก ถึงแม้มันจะมีโอกาสกลับมากากันน้อยถ้าเรายังรักยังคิดถึงกันมากพอเดี๋ยวก็ต้องกลับมา จนเราเรียนจบม.6ก็ไม่ได้เจอกันเลยเพราะเขาก้ทำงานสานกิจการต่อจากแม่และเขาก็มีแฟนที่คบกันได้ด้วยดีไปกันได้ดี เราก็เข้ามหาลัยจนได้มาเจอกันที่บ้านน้าของแฟนเก่าเราอีกเพราะน้าเขาโทรชวนเราไปกินเลี้ยงและให้เรานอนที่บ้านของน้าและแฟนเก่าเราก็มา และก่อนเขากลับบ้านเขาพูดกับเราว่าต่อจากนี้เราคงไม่เจอกันแล้วนะต่างคนต่างทำหน้าที่ตัวเองดูแลตัวเองด้วยเป็นห่วงเสมอความรู้สึกยังเหมือนเดิมแต่มันไม่ได้เต็ม100เหมือนเมื่อก่อน เราก็ยิ้มและบอกเขาว่าคิดถึงเสมอนะขับรถดีๆและหลังจากนั้นเราก้ไม่ติดต่อไม่ได้เจอกันอีกเลย
เราจะยังรักคนๆนึงได้นานแค่ไหน
พอเขาส่งเราถึงบ้านเขาก็บอกเราว่าเขายังรักเราเสมอถ้าคนมันใช่เดี๋ยวสักวันนึงมันก็ต้องกลับมาหากันอีก ถึงแม้มันจะมีโอกาสกลับมากากันน้อยถ้าเรายังรักยังคิดถึงกันมากพอเดี๋ยวก็ต้องกลับมา จนเราเรียนจบม.6ก็ไม่ได้เจอกันเลยเพราะเขาก้ทำงานสานกิจการต่อจากแม่และเขาก็มีแฟนที่คบกันได้ด้วยดีไปกันได้ดี เราก็เข้ามหาลัยจนได้มาเจอกันที่บ้านน้าของแฟนเก่าเราอีกเพราะน้าเขาโทรชวนเราไปกินเลี้ยงและให้เรานอนที่บ้านของน้าและแฟนเก่าเราก็มา และก่อนเขากลับบ้านเขาพูดกับเราว่าต่อจากนี้เราคงไม่เจอกันแล้วนะต่างคนต่างทำหน้าที่ตัวเองดูแลตัวเองด้วยเป็นห่วงเสมอความรู้สึกยังเหมือนเดิมแต่มันไม่ได้เต็ม100เหมือนเมื่อก่อน เราก็ยิ้มและบอกเขาว่าคิดถึงเสมอนะขับรถดีๆและหลังจากนั้นเราก้ไม่ติดต่อไม่ได้เจอกันอีกเลย