เกริ่นสั้นๆนะคะ
ครอบครัวเรามีเรากับแม่...แล้วก็พ่อ แต่พ่อกับแม่เลิกกันไปแล้วค่ะ แต่ไม่ได้หย่านะคะ แค่แยกกันอยู่ แต่พ่อก็ดูแลเราดีค่ะ เรื่องเรียนเรื่องนู่นนี่ปรึกษาพ่อได้สบายมาก ส่วนแม่เราก็รักค่ะ เพราะเราจะสนิทกับแม่มากกว่า ติดแม่ประมาณนี้
แต่เมื่อสิ้นปีที่แล้วมี แม่ได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง เป็นพนักงานใหม่ แม่มักจะเอามาเล่าให้เราฟังบ่อยๆ ประมาณว่าเมาท์ให้เราฟังน่ะค่ะ
ว่าคนนู้นเป็นแบบนี้ๆ เมาท์ๆไป แล้วก็เล่าเรื่องผู้ชายคนนี้ สมมติเขาชื่อA เราก็ฟังไปไม่ได้สนใจอะไร เพราะแม่ก็ชอบเอาเรื่องที่ทำงานมาเล่าให้ฟังบ่อยๆ
แล้วตั้งแต่ปีใหม่ แม่เราเห็นเราเล่นไลน์ เล่นเฟส แม่อยากลองเล่นบ้าง เราก็เออออไป สมัครให้แม่ไว้เล่น จนพักหลังๆแม่เราค่อนข้างติดไลน์
ว่างเมื่อไหร่เป็นคุยไลน์ตลอด จนบางครั้งตอนเย็นกลับมาจากที่ทำงาน แม่ก็จะออกไปคุยโทรศัพท์นอกบ้านทุกวัน เหมือนเป็นความลับไม่อยากให้เราได้ยิน กลับมาก็ดึกดื่น
วันหนึ่ง เราเลยลองแอบเอาโทรศัพท์แม่มาเช็คดู เราก็ไปเจอไลน์ที่แม่คุยกับคนที่ชื่อA คุยแบบเหมือนหนุ่มสาวจีบกันเลยค่ะ คิดถึงนะครับ คิดถึงที่รัก ประมาณนี้
เห็นครั้งแรกเราตกใจมากค่ะ แต่ก็ยังไม่เอะอะอะไร เพราะแม่มีสิทธิ์ที่จะเจอคนใหม่ๆ
แต่ที่เราเสียใจคือ แม่ไม่มีเวลาให้เราเลย จากเมื่อก่อนแม่จะแคร์เรามาก กลับมาบ้านกินข้าวด้วยกันแม่ลูก ถามสารทุกข์สุขดิบ แต่เดี๋ยวนี้ วันหนึ่งคุยไม่ถึง10คำ ให้เงินแล้วก็ไปทำงาน ว่างก็ออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก วันหยุดก็อ้างไปสมนากับเพื่อน แต่เราแอบอ่านไลน์มันไม่ใช่ ไปกับผู้ชายคนนั้นชัดๆ
เราก็ถามบ้างแขวะบ้างจนหลังๆ เริ่มทะเลาะกัน หาว่าเราจับผิด จนเราเลยไม่อยากพูดอะไรด้วยแล้ว แต่มันก็เสียใจมาก
จนตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง เสียสุขภาพจิต คือเราเป็นคนที่รักแม่มาก อยู่ด้วยกัน2แม่ลูกตลอด แล้วก็รักพ่อมากด้วย แต่ตอนนี้มันคืออะไร..
จะคิดอะไร ก็กลัวเป็นบาป แต่ปล่อยไว้แบบนี้ สุขภาพจิตเรามีแต่แย่กับแย่ เพราะมันมากขึ้นทุกวัน จนไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ
ปล.แม่เราอายุประมาณ 47-48 แต่แม่ดูแลสุขภาพดีเลยยังดูไม่ค่อยแก่ ตอนนี้เราอยู่มอปลายแล้วค่ะ
ขอขยายความจากหลายความเห็นค่ะ คือเราอยากจะบอกว่า เรา
"รับได้" ค่ะที่แม่จะมีใครอะไรก็แล้วแต่
เราไม่ได้มานั่งงอแงอะไรแบบนั้น แต่ที่เสียใจคือ แม่เปลี่ยน กิริยา ความห่วงหาอาทรต่างๆนาๆที่มีให้กับเรา เป็นใครก็ต้องเสียใจค่ะ จนตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง
ปล.2 ขออภัยที่ตั้งหัวข้อกระทู้ผิดแล้วก็แรงไปค่ะ
[ช่วยด้วยค่ะ] แม่เรามีชู้
ครอบครัวเรามีเรากับแม่...แล้วก็พ่อ แต่พ่อกับแม่เลิกกันไปแล้วค่ะ แต่ไม่ได้หย่านะคะ แค่แยกกันอยู่ แต่พ่อก็ดูแลเราดีค่ะ เรื่องเรียนเรื่องนู่นนี่ปรึกษาพ่อได้สบายมาก ส่วนแม่เราก็รักค่ะ เพราะเราจะสนิทกับแม่มากกว่า ติดแม่ประมาณนี้
แต่เมื่อสิ้นปีที่แล้วมี แม่ได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง เป็นพนักงานใหม่ แม่มักจะเอามาเล่าให้เราฟังบ่อยๆ ประมาณว่าเมาท์ให้เราฟังน่ะค่ะ
ว่าคนนู้นเป็นแบบนี้ๆ เมาท์ๆไป แล้วก็เล่าเรื่องผู้ชายคนนี้ สมมติเขาชื่อA เราก็ฟังไปไม่ได้สนใจอะไร เพราะแม่ก็ชอบเอาเรื่องที่ทำงานมาเล่าให้ฟังบ่อยๆ
แล้วตั้งแต่ปีใหม่ แม่เราเห็นเราเล่นไลน์ เล่นเฟส แม่อยากลองเล่นบ้าง เราก็เออออไป สมัครให้แม่ไว้เล่น จนพักหลังๆแม่เราค่อนข้างติดไลน์
ว่างเมื่อไหร่เป็นคุยไลน์ตลอด จนบางครั้งตอนเย็นกลับมาจากที่ทำงาน แม่ก็จะออกไปคุยโทรศัพท์นอกบ้านทุกวัน เหมือนเป็นความลับไม่อยากให้เราได้ยิน กลับมาก็ดึกดื่น
วันหนึ่ง เราเลยลองแอบเอาโทรศัพท์แม่มาเช็คดู เราก็ไปเจอไลน์ที่แม่คุยกับคนที่ชื่อA คุยแบบเหมือนหนุ่มสาวจีบกันเลยค่ะ คิดถึงนะครับ คิดถึงที่รัก ประมาณนี้
เห็นครั้งแรกเราตกใจมากค่ะ แต่ก็ยังไม่เอะอะอะไร เพราะแม่มีสิทธิ์ที่จะเจอคนใหม่ๆ
แต่ที่เราเสียใจคือ แม่ไม่มีเวลาให้เราเลย จากเมื่อก่อนแม่จะแคร์เรามาก กลับมาบ้านกินข้าวด้วยกันแม่ลูก ถามสารทุกข์สุขดิบ แต่เดี๋ยวนี้ วันหนึ่งคุยไม่ถึง10คำ ให้เงินแล้วก็ไปทำงาน ว่างก็ออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก วันหยุดก็อ้างไปสมนากับเพื่อน แต่เราแอบอ่านไลน์มันไม่ใช่ ไปกับผู้ชายคนนั้นชัดๆ
เราก็ถามบ้างแขวะบ้างจนหลังๆ เริ่มทะเลาะกัน หาว่าเราจับผิด จนเราเลยไม่อยากพูดอะไรด้วยแล้ว แต่มันก็เสียใจมาก
จนตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง เสียสุขภาพจิต คือเราเป็นคนที่รักแม่มาก อยู่ด้วยกัน2แม่ลูกตลอด แล้วก็รักพ่อมากด้วย แต่ตอนนี้มันคืออะไร..
จะคิดอะไร ก็กลัวเป็นบาป แต่ปล่อยไว้แบบนี้ สุขภาพจิตเรามีแต่แย่กับแย่ เพราะมันมากขึ้นทุกวัน จนไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ
ปล.แม่เราอายุประมาณ 47-48 แต่แม่ดูแลสุขภาพดีเลยยังดูไม่ค่อยแก่ ตอนนี้เราอยู่มอปลายแล้วค่ะ
ขอขยายความจากหลายความเห็นค่ะ คือเราอยากจะบอกว่า เรา "รับได้" ค่ะที่แม่จะมีใครอะไรก็แล้วแต่
เราไม่ได้มานั่งงอแงอะไรแบบนั้น แต่ที่เสียใจคือ แม่เปลี่ยน กิริยา ความห่วงหาอาทรต่างๆนาๆที่มีให้กับเรา เป็นใครก็ต้องเสียใจค่ะ จนตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง
ปล.2 ขออภัยที่ตั้งหัวข้อกระทู้ผิดแล้วก็แรงไปค่ะ