... ใกล้สาง ...

   
อีกเดี๋ยว .. ก็เช้าแล้ว
คืนนี้พายุฝนกระหน่ำ
แต่ไม่เท่า .. ในใจ

ลมพัด .. โชยสดชื่น
ชุ่มฉ่ำหยาดน้ำฝนพราวพร่าง
ทำไม .. ช่างเหน็บหนาว

ฝนซา .. ฟ้ายังมืด
สายลมหวีดหวิวคล้ายคร่ำครวญ
ยะเยียบ .. และบาดลึก

ละอองน้ำ .. กระเซ็น
แสงไฟสะท้อนระยับตา
ดวงตา .. กลับพร่ามัว

ร่องรอย .. ฝนโปรยปราย
เจิงนองไปทั่วทุกอณู
รวมถึง .. จากหางตา

ยืนรับลม .. รอแสง
ผิวเนื้อสั่นสะท้านทั่วกาย
เหตุใด .. ทำไมกัน

ใกล้สาง .. ในไม่ช้า
ความอบอุ่นกำลังคืบคลาน
ฉันเหมือน .. ใกล้จะตาย



***********